|
کرونا مدتی است که به ایران ما هم رسیده و جا خوش کرده است و با شوق هم قربانی می‌گیرد. چرا شوق نداشته باشد وقتی همه آن را کوچک شمرده‌اند؟ این موارد به نقل از محمدمهدی تفرج؛ که یک پزشک است در فرارو منعکس شده است. وی در ادامه چنین می‌گوید: این کوچک منحوس، به دموکراسی هم بسیار پای‌بند است. پیر و جوان، فقیر و غنی، مسئول و غیرمسئول را هم به یک میزان گرفتار می‌کند و به خطر می‌اندازد. ترسناک‌تر از ویروس، ساده‌انگاری و دست‌کم گرفتن قدرت سرایت آن از سوی بخش‌های عمده‌ای از مردم است.
اما، تو گویی بسیاری از مسئولان و به‌ویژه مردم عادی، هنوز هم آن را جدی نگرفته‌اند. دنیا را بی‌خیال، نمی‌دانم آیندگان درباره ما چگونه قضاوت خواهند کرد. به ما خواهند خندید یا با عصبانیت، از رفتار‌های امروز ما افسوس خواهند خورد؟ اما، یقینا می‌دانم که هیچ‌کس نخواهد پذیرفت که امروز به‌دلیل کم‌کاری عده‌ای یا همکاری نکردن بخش‌های دیگر، مسئول یا غیرمسئولی به وظیفه‌ی فردی و اجتماعی خود عمل نکند. ما را چه کار به اینکه کسی همکاری می‌کند یا نه، وظیفه‌اش را انجام می‌دهد یا نه؟ کاش هر کس با نهایت توان و انرژی، هر آنچه را که می‌داند و می‌تواند به کار گیرد.
امروز، حتی پایین‌ترین اقشار جامعه هم به اندازه بالاترین رده‌های حاکمیت مسئولیت دارند. بیایید حتی برای دشمنمان هم دل بسوزانیم، چه رسد به عزیزانمان، که اگر دشمن هم مبتلا شد، ای بسا ما و عزیزانمان هم درگیر شویم. به چهره‌ی عزیزانمان یک بار دیگر خوب نگاه کنیم. تصور اینکه در اثر اهمال و بی‌مبالاتی ما، در آینده یکی از آن‌ها گرفتار این بلا شوند و خدای ناکرده کسی را از دست دهیم، چقدر ممکن است دردناک باشد؟
معلوم است که معیشت بخش زیادی از جامعه هم در این وانفسا به مشکل خورده است، اما، امروز می‌توان کمتر خورد و پوشید و گشت، جان‌ها را دریابید.
در کنار سایر اقدامات درستی که انجام آن‌ها بر عهده‌ی مسئولان است، هر نوع برخورد قهری از سوی دولت و کل مجموعه حاکمیت با مردمی که در نهایت بی‌ملاحظگی تمامی ارگان‌های کشور و جان سایر هموطنان را به خطر می‌اندازند، در این روز‌ها پذیرفتنی است و آیندگان نیز قطعا از آن به نیکی یاد خواهند کرد؛ ای بسا ظلم این گروه از افراد، از ظلم محتکران ماسک و دستکش و الکل، کمتر که نباشد هیچ، بیشتر هم باشد.
هرچه زودتر کسب و کار‌هایی که ضرورت آن‌ها خیلی بالا نیست باید تعطیل شوند. اگر جان در امان باشد، چه باک که چند روزی پوشاک، اسباب‌بازی، طلا و جواهر، موبایل، لپ‌تاپ و لوازم جانبی آن‌ها خریدوفروش نشود یا اینکه نهایتا به خریدوفروش اینترنتی آن‌ها بسنده شود؟ چه باک اگر نمایندگی‌های بیمه و... موقتا تعطیل شوند و سازمان‌های مربوط تمهیداتی بیندیشند که مردم از راه دور مسائل مرتبط با این کسب و کار‌ها را پیگیری و حل کنند؟
سخنی هم با صاحبان تمام کسب‌وکار‌ها به‌ویژه فروشندگان موادغذایی و بهداشتی داریم، امروز روزی است که مرز بین خوبی و زشتی روشن خواهد شد. امروز، مشخص خواهد شد آیا همانطور که اغلب ما هر روز می‌نالیم، مشکلات کشور فقط ناشی از عملکرد نامطلوب برخی مسئولان است، یا اینکه مسأله اصلی (خوب یا بد)، رفتار‌ها و هنجار‌های ریشه‌دوانده در وجود تک‌تک ما مردم است. از خون هموطنان ارتزاق نکنیم. این روز‌ها یقینا با هر مشقتی خواهد گذشت، کاش همه روسفید بمانیم.
|
