|
در سی‌ونهمین سالروز پیروزی انقلاب اسلامی در سال 57، خط درشت و برجسته تریبون‌داران و صاحب منصبان تأکید بر قدردانی و شکرگزاری به خاطر وجود انقلاب و نظام شکل گرفته از آن بوده است.
پیروزی انقلاب و شکل‌گیری نظام جمهوری اسلامی دارای ارکان مثلثی است که مردم، اسلامیت و رهبری اضلاع آن بوده‌اند. این اصول در استمرار و تداوم این نظام ارزشی نیز نقش‌های اساسی را داشته و همواره نجاتبخش کشور از بحران‌ها و مشکلات بوده‌اند.
مردم را در اصل جمهوریت نظام صاحب حق و البته تکالیفی دانسته‌اند که بدون تعارف مردم در این معادله سهمی بیش از حق و تکالیف را داشته‌اند و به تأکید رهبر فقید انقلاب و جانشین ایشان، نجیبانه و فداکارانه در صحنه‌های کارزار و سختی‌ها حضور یافته‌اند.
در همراهی مردم مؤمن ایران با برنامه‌ها و اهداف نظام اسلامی همین گفته مؤسس انقلاب بس که تأکید کردند: «من با جرأت مدعی هستم که ملت ایران و توده میلیونی آن در عصر حاضر بهتر از ملت حجاز در عهد رسول‌ا... (ص) و کوفه و عراق در عهد امیرالمؤمنین و حسین‌بن علی می‌باشند».
امام راحل بر این بیان خود تکمله‌ای دارند که ارزش فداکاری‌ها و استقامت مردم ایران را بیشتر نمایان می‌کند: «آن حجاز که در عهد رسول‌ا...(ص)، مسلمانان نیز اطاعت از ایشان نمی‌کردند و با بهانه‌هایی به جبهه نمی‌رفتند ـ که خداوند تعالی در سوره توبه با آیاتی آنها را توبیخ فرموده و وعده عذاب داده است. و آن قدر به ایشان دروغ بستند که به حسب نقل، در منبر به آنان نفرین فرمودند و آنان اهل عراق و کوفه با امیرالمؤمنین آن قدر بدرفتاری کردند و از اطاعتش سرباز زدند که شکایات آن حضرت از آنان در کتب نقل و تاریخ معروف است. و آن مسلمانان عراق و کوفه ـ که با سیدالشهداء(ع)، آن شد که شد».
وفادارای و پشتیبانی مردم از نظام اسلامی، به روایت و تأکید رهبران نظام نه طلبکارانه بوده و نه زیاده‌خواهانه. خواسته مردم مؤمن از نظامی که با خون جوانان خود آن را پروریده‌اند ایجاد بستر برای تعالی انسانی و پیشرفت عزتمند در میدان‌های داخلی و خارجی بوده است.
به بیان واقع، مردم نظام اسلامی را زمینه‌ساز ورودشان به عصر ظهور و پا گذاشتن در اردوگاه حضرت موعود دانسته‌اند و توقعشان این بوده که این آرمان مقدس را در زمینه‌های مختلف داخلی و خارجی کشور مشاهده کنند.
انقلاب اسلامی و نظام پدید آمده از آن بازگشت هویت و اعتلای شیعی به مردم ستمدیده و مؤمنی بود که آرزوی حضور و یاری امامان خود را داشته‌اند و این افتخار را به راحتی از دست نخواهند داد.
اما باید پذیرفت که ادامه مسیر حقیقی انقلاب از میان قلب‌های مردم می‌گذرد که راه آن تقویت این گام‌ها و استمرار حمایت‌ها و شکرگزاری‌ها از سوی مسئولان در سطوح مختلف است.
اگر امروز گلایه‌ها و انتقاداتی وجود دارد به کارکردها و دور شدن برخی کارگزاران از استانداردهای لازم در یک حکومت دینی بوده نه ناشکری از انقلاب پدید آمده در سال 57.
بهتر است مسئولانی که خط تریبون‌های خود را به افزایش شکرگزاری مردم مختص و محدود کرده‌اند به توقعات و انتظارات بحقه طبقات جامعه نیز اشاره کرده و به مدیران یادآوری کنند که برای چه مطالباتی حقوق می‌گیرند.
|
