پایگاه اطلاع رسانی روزنامه همدان پیام
 
تاریخ چاپ : جمعه ، 10 فروردين 1403

کد خبر : 76966

 
نگاهی متفاوت با رویکرد بازآفرینی شخصی و ارتقای کیفیت زندگی به مقوله "مشارکت در انتخابات"

چرا «باید» رأی داد؟
تاریخ خبر : 1396-02-21
نویسنده : ایمان هوده‌شناس
     
 
 
     
متن خبر :

 صحبت از انتخابات و لزوم رأی دادن یا تحریم آن، این روزها بسیار داغ است و طبیعتاً وقتی پای مهمترین انتخابات کشور - یعنی انتخابات ریاست جمهوری - در میان است، این تنور بیش از پیش، داغ و حتی در مواقعی شعله ور می شود.
اکثر قریب به اتفاق دیدگاه های مرتبط با موضوع و نیز ادله و توجیهات افراد مختلف و صاحبنظران برای ترغیب آحاد ملت (به رأی دادن یا ندادن) و همچنین تبلیغات نامزدها، بیشتر حول زمینه هایی چون سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی متمرکز است و دوستان سعی می کنند با رویکردهای فوق، نظر خود را به کرسی بنشانند.
متأسفانه در این دوره، دلزدگی و بی انگیزگی محسوسی جهت شرکت در انتخابات دیده می شود و همین سبب شد که این بار - نه با رویکرد و پس‌زمنیه‌هایی چون سیاست و فرهنگ و جامعه و اقتصاد و ... - بلکه از دریچه روان شناسی، بازآفرینی و بهبود شخصی، نگاهی جدید به موضوع رأی دادن و انتخابات داشته باشم.
قبلاً از یک تکنیک ناب جهت ارتقاء کیفیت زندگی با عنوان "رضایت" بسیار سخن گفته شده است. رضایت و خشنودی، امری درونی و جوششی از درون است که می‌بایست با تمرین و مراقبه، توسط هر فردی ایجاد و متبلور شود.
حس رضایتمندی - همچون سایر مولفه های شخصیتی همچون شکر، پذیرش، شادی، توکل، بخشش، .... و عشق - در بیرون از خود وجود ندارد. انتظار از جهان بیرون جهت شکل گیری رضایت، فقط وقت تلف کردن است. چون برخلاف ظاهرِ پر سروصدا و مغشوش و پر مشغلۀ عالم، بیرون از خود در واقع هیچ خبری نیست؛ جهان، همه در درون توست و خوشبختی و آرامش و رضایت صرفاً با سفر به درون حاصل می شود. به همین خاطر، رهروان، به درستی دنیای  بیرون را "مَجاز" و جهان درون را "حقیقت" دانسته اند.
شکرگزاری و رضایت از وضعیت موجود، بهترین راه بهبود در پیچ و خم زندگی است؛ به ویژه در مواقعی که به نظر می رسد اوضاع بر وفق مرادتان نیست. دلیلش هم آن است که خداوند در همه چیز و همه جا حضور دارد. ما باید یاد بگیریم که حضور خدا را در پاک و ناپاک، در سره و ناسره، در بالا و پایین ببینیم. خداوند در همه ی جنبه های زندگی جاری است و در آفرینش پروردگار نقص و کوتاهی معنا ندارد. اگر در مواقعی که اوضاع و احوال به نظر درست نمی رسد از خدا غافل شویم، در واقع نیمی از داستان و رمز و راز را نگرفته ایم. جنبه های به ظاهر نادرستِ زندگی، در واقع همگی دارای حکمت هستند و برای منظوری سر راه ما قرار می گیرند. همچون تمرین و امتحان می آیند تا درس های مان را پاس کنیم و به مراحل بعدی برویم. بنابراین در قاموس پروردگار و در بستۀ آفرینش، خوبی و بدی وجود ندارد؛ فقط "کمال" است و بس.
چنانچه از این زاویه به زندگی بنگریم و پندارمان بر این اساس شکل گیرد، بدیهی است که گفتار و کردار ما نیز بر همین منوال می شود؛ باید در جهان بیرونمان نیز تبلوری از آن دیده شود. وقتی شما رضامند و خشنودید، پس نباید عملی از شما سر بزند که حاکی از عدم رضایت باشد.
حال اگر من رأی ندهم یا اعتقادی به شرکت در انتخابات کشورم نداشته باشم، معنی اش چیست؟ جز اعلام نارضایتی به دنیا؟ جز پرتاب انرژی منفی به کائنات (و بازتاب حتمی آن به زندگی خودم)؟ عدم مشارکت در انتخابات اعلام صریح عدم رضایتمندی است؛ و از منظر روانشناختی و علم بهبود روابط انسانی، این بدترین نوع مواجهه با پیچ و خم های روزگار است.
نکته بسیار مهم این است که حس رضایت ربطی به جا و مکان و موقعیت و شرایط ندارد. فارغ از وضعیت حاکم بر جهان بیرون، شما باید یک "راضی" باشید؛ وگرنه بازی زندگی را باخته اید. یادمان باشد، اگر در شرایطی که اوضاع و احوال به ظاهر بر وفق مرادمان نیست، راضی نباشیم، مطمئن باشید که در بهترین شرایط و موقعیت جهان نیز همچنان ناخشنود خواهیم بود.
من حتماً رأی می دهم. برای شناخت فرد اصلح هم که می دانیم قاعدتاً باید کارهای مشخص دیگری را انجام دهیم. ولی اینجا در این مقال، صحبت از اصل مشارکت و حضور در انتخابات است. کاری به بیرون از خودم ندارم؛ فقط این را می دانم که فارغ از لزوم مشارکت در تعیین سرنوشت، عملی از من سر نزند که نشانه ای از عدم رضایت را به دنبال داشته باشد. با رأی ندادن، در واقع ناخشنودی از دنیا را فریاد خواهم زد و به کائنات اعلام می کنم که من یک "ناراضی"‌ام؛ و این، کاملاً در تضاد با قاموس الهی و طرح آفرینش است.

 

 
 
نشر و نقل مطالب فقط با ذکر نام روزنامه همدان پیام بلامانع است.