1- چند روزی است با صعود قیمتها و افزایش فشار اقتصادی به مردم 2 جناح سیاسی کشور یکی با عنوان رؤسای کمیسیونهای مجلس و دیگری بهعنوان فعال سیاسی، اقدام به نامهنگاری و انداختن تقصیرات بر دوش 2 مسئول نظام کردهاند.
اقداماتی که هیچ کدام با استقبال مردم مواجه نشده و تنها بر ناامیدی از 2 جناح افزوده است.
2- مقصریابی و اعلام مقصر در شرایط فعلی مورد انتطار مردم نیست؛ زیرا مردم انتظار بازی سیاسی برای حل مشکلات خود را ندارند.
اگر قرار بود با بازی سیاسی و حملههای 2 جناح بر هم و حمله به باورهای مردم، مشکلات حل شود که تاکنون شده بود و امروز مردم به این میزان گرفتار مشکلات نبودند.
این نوع رفتارها نشان میدهد در گام دوم انقلاب، هنوز جناحین شرایط را درک نکردهاند و نمیدانند که چرا مردم از آنها رویگردان شده و به آنها بیاعتماد هستند.
3- بارها اعلام شده که کشور در شرایط جنگی است و جنگ اقتصادی با تحریم و فشارهای اقتصادی دلیل بسیاری از اتفاقات ناخوشایند اقتصادی است.
اما در عمل بیشتر مسئولان ضرورت وحدت در شرایط جنگی در برابر دشمن را برای خنثیسازی توطئهها و ناکام گذاشتن دشمن در دستیابی به اهداف نادیده گرفته و هر روز تقصیر را متوجه دیگری میکنند.
4- مشی و جایگاه رهبر انقلاب، دخالت در اجرا نیست و این موضوع بارها اعلام و در عمل نیز ثابت شده است.
به همین دلیل، نمیتوان با نامهنگاری به رهبری، تلاش کرد مسئولیت نهادهای کشور در بروز شرایطی را به ایشان نسبت داد.
این اقدام بیاطلاعی از شرایط، سیستم اجرایی و قانونگذاری در کشور را نشان میدهد.
5- گرفتن انگشت تقصیر توسط مجلس و دولت به سوی هم و مقصر دانستن یکدیگر در بروز این شرایط، دردی را درمان نمیکند و تنها بیاعتمادی را در مردم افزایش خواهد داد.
اینکه مردم به این جمعبندی برسند که مقصر ما هستیم، بسیار شرایط ناامیدکننده و مستعدی برای دخالت بیگانگان فراهم خواهد آمد که قطعا این شرایط، مطلوب هیچ فرد فعال در چارچوب نظام و مسئولان نخواهد بود.
6- مردم انتظار دارند، مسئولان با وحدت از تأثیر تحریمها بر اقتصاد ایران کاسته و تحریمها را همچون مقاطعی از تاریخ انقلاب به فرصت تبدیل کنند.
مردم از مجلس و دولت انتظار دعواهای سیاسی ندارند بهویژه از مجلس که تازه در آغاز راه است و میتواند با حرکت منطقی، برنامهمحوری و به تحرک واداشتن دولت و اجرا در کشور با نظارت و تدوین قوانین مورد نیاز و ابطال قوانین دستوپا گیر، امید مردم را افزایش دهد و اعتماد و سرمایه اجتماعی را ارتقا بخشد.
7- مقصریابی از داخل در جنگی که مقصر اصلی آن مشخص است و وقیحانه از دستورات ضد انسانی و تروریستی خود علیه ملت ایران دفاع میکند، ورود به حاشیه و دور شدن از هدف است.
همه باید برای مقابله با تهدیدات این دشمن متحد باشند تا بتوانند توطئههای رنگارنگ این دشمن را خنثی کنند وگرنه با دعوای سیاسی و مقصر دانستن همدیگر در این شرایط و با فاصله گرفتن از مطالبات مردم، تنها دشمن به ایجاد چند دستگی و پیروزی امیدوارتر خواهد شد.
|