|
50 روز است پای خودروهای برقی که قرار بود گره خدمات شهری به مردم را در پیاده‌راه بوعلی بازکنند جمع شده است. خودروهای برقی زمانی در پیاده‌راه رخ نمایان کرد که سنگ‌فرش شدن، هویت خیابان بوعلی همدان را تغییر داد.
از وقتی خیابان بوعلی به پیاده‌راه تغییر هویت داد ماشین‌های برقی ناجی این پروژه شد تا بخشی از دغدغه دسترسی مردم به مطب پزشکان و بخش‌های خدمات‌رسان این مسیر را پاسخگو باشد.
اما در یک اتفاق تعجب برانگیز بنا به گفته مطلعان از پروژه، به‌دلیل متضررشدن پیمانکار و تصمیم مدیریت شهری برنامهریزیها در این راستا هوا شد.
رفع گره پیاده‌راه
10 آبان 1395 رسانه‌های همدان نوشتند خودروهای برقی راهکار محققان همدان برای رفع گره پیاده‌راه بوعلی، از آن تاریخ تا امروز ۳ سال و۳ ماه گذشت اما گره پیاده‌راه همچنان کور ماند.
اجرای طرح پیادهراهسازی خیابان‌های بوعلی و اکباتان اوایل تیرماه سال 1395 در حالی آغاز شد که با انتقادهای گسترده‌ای همراه بود.
حالا با اجرایی‌شدن زیرساخت‌های این طرح در سال‌های اخیر، نه‌تنها شهروندان باتصمیم اعضای شورای اسلامی شهر همدان به‌امید حل‌وفصل مسائل پیاده‌راه کنار آمدند، بلکه تلاش کردند به‌تصمیمات شهری به‌امید بهره‌مندی از یک فضای متمایز تن دهند. غافل از آنکه همین متولیان امور شهری تصمیمات را برای خود هر وقت بخواهند لغو و هر وقت صلاح ببینند عقد می‌کنند.
روزی که خیابان بوعلی پیاده‌راه شد مردم و کارشناسان در عجب بودند که چگونه دسترسی به بیش‌از یک صد مطلب پزشک در این منطقه نادیده گرفته شد.
همین برنامه‌ریزان شهری آمدند و تصمیم گرفتند با ورود خودروهای برقی به پیاده‌راه مشکلات عدیده بیماران و مردم را حل کنند.
یک پیشنهاد دانش‌بنیان
این‌گونه شد که پای پیشنهاد یک شرکت دانش‌بنیان به‌میان آمد. در این پیشنهاد استفاده از خودروهای برقی که نتیجه مطالعات و تصمیمات نخبگان همدانی بود نمایان شد این خودروهای برقی با سیم هیپریدی برای جابه‌جایی شهروندان طراحی و درحال ساخت قرار گرفت که در شکل‌گرفتن آن گروهی از نخبگان و اساتید دانشگاه بوعلی سینای همدان دستی در کار داشتند، قرار بود این خودروها بتوانند صدها ساعت نفر را در روز بدون اصطکاک جابه‌جا کنند.
اما به یکباره به‌جای نخبگان، پای یک پیمانکار و عقد قرارداد شهرداری با آن به‌میان آمد پیمانکار که با وارد کردن 2 تا 3 خودروی برقی عمومی شرایط جابه‌جایی مسافران درون‌شهری بین مسیر آرامگاه بوعلی سینا تا میدان مرکزی شهر را فراهم کردند.
به هرترتیب این پیمانکار موظف شد برخی تسهیلات و قراردادها همچون قراردادن نگهبان‌ها در پیاده‌راه و پرداخت حقوق آنها را هم متقبل شود.
شرایط به‌این ترتیب پیش رفت تا آنکه به یکباره بساط ماشین‌های برقی از پیاده‌راه بوعلی همدان از اواخر آذرماه 1398 به‌تدریج جمع شد.
ناپدید شدن ناگهانی ماشین‌ها آنقدر طولانی شد که روزشمار نبود آنها در تقویم روزمرگی مردم شهر به بیش‌از 50 روز رسید.
حالا 50 روز است که آن دسته از جامعه شهری که بنا بر خلاقیت مدیران شهریامکان تردد با خودرو در پیاده‌راه بوعلی را ندارند و امکان استفاده از خودروهای برقی هم از آنها گرفته شده است مستأصل و به‌دنبال پاسخ چرایی این پرسش هستند که پس چه شد راهکار شهرداری همدان برای گره‌های پیاده راه‌های همدان؟
دغدغه شهردار دغدغه‌مند!
وقتی عباس صوفی شهردار همدان 24 اردیبهشت‌ماه 1398 باجدیت در کمیسیون اقتصاد سرمایه‌گذاری و گردشگری شورای شهر همدان درباره مشکلات پیاده‌راه اکباتان عنوان کرد: باتمام احترامی که برای کسبه پیاده‌راه اکباتان قائلم اما باید به آنها بگویم که قرار نیست به مشکلات شهری اضافه کنیم و با صراحت عنوان کرد: با اجرای پیاده‌راه اکباتان بالاخره مشکلاتی ایجاد شده اما این اتفاق یک برند برای شهر ایجاد کرده است، تصورات کارشناسان بر حول این محور متمرکز بود که مدیر شهری همدان اینبار پای تصمیمات شهری باجدیت می‌ایستد.
اما تغییر مسیر دادن تصمیمات شهری و تبدیل شدن دوباره پیاده‌راه اکباتان به خیابان آن هم یک‌شبه چیز دیگری را به مردم گوشزد کرد و آن مهم این بود که اینجا همدان است و کمتر تصمیمی که به‌نفع خدمات‌رسانی به مردم شهر در بلندمدت باشد پایدار خواهد ماند.
پاسکاری مدیران شهری در پاسخگویی
هنوز ردپای ون‌های عبوری از پیاده‌راه اکباتان روی اعصاب دوستداران تاریخ و گردشگری در شهر همدان راه می‌رود که با جمع‌شدن بساط خودروهای برقی ترس تکرار این تجربه غیرکارشناسی در پیاده‌راه بوعلی خاطر همه را می‌آزارد.
در پاسخ چرایی جمع‌شدن بساط خودروهای برقی از پیاده‌راه فتحی رئیس کمیسیون حمل‌ونقل ترافیک شورای شهر همدان در گفت‌وگو با همدان‌پیام می‌گوید: چون پیمانکار خوردوهای برقی در پیاده‌راه بوعلی متضرر شده است گویا قرارداد بین شهرداری با آنها فسخ شده است.
علی فتحی در پاسخ به اینکه تکلیف خدمات شهری به مردم این وسط چه می‌شود، می‌گوید این موارد را از سازمان سرمایه‌گذاری و مشارکت‌های مردمی شهرداری همدان پیگیری کنید.
به‌دنبال این پیگیری اینبار، مهران حاجیان در ارتباط با همدان‌پیام در پاسخ به این سؤال می‌گوید: به‌دلیل نبودصرفه مالی برای پیمانکار این قرارداد ماده 48 (فسخ شده است) و حالا امیدواریم این مشکل حل‌وفصل شود.
وی در توضیح بیشتر در این زمینه موارد را به بعدا! پاسخ می‌دهم موکول کرد و همچنان پاسخ به این سؤال مسکوت ماند.
در این میان گردان رئیس شورای اسلامی شهر همدان در گفت‌وگو با همدان‌پیام در این زمینه می‌گوید: برای خدمات‌رسانی به مردم وقتی بوعلی پیاده‌راه شد خودروهای برقی به‌کار گرفته شد و این از تعهدات مدیریت شهری به مردم بود.
وی توضیح میدهد: اما حالا به‌دلیل ضرر و زیان سرمایه‌گذار ارائه این خدمات به مردم شهر متوقف شده است و ما تأکید داریم، انجام تعهدات شهری از ضروریات و تأخیر در این زمینه برای حل‌وفصل چنین مشکلی جایز نیست.
ویترین مشکلات شهری
حالا در کنار تمام مشکلات مدیریت شهری در همدان از جمله
نصف و نیمه پیاده‌راه شدن خیابان‌های اصلی شهر،
مدیریت نشدن دست‌فروشان و پیش‌بینی نشدن مکانی برای فعالیت اقتصادی آنها،
عدم استفاده از پیوست فرهنگی در پروژه پیاده‌راه سازی همدان،
آسفالت‌شدن یک شبه تاریخی‌ترین سایت گردشگری همدان
دوباره خیابان شدن پیاده‌راه سنگ‌فرش شده
بریده شدن غیر اصولی درخت‌های سطح شهر
و عدم اتخاذ تصمیمات درست شهری یکی پس‌از دیگری و از همه تازه‌تر جمع شدن خودروهای برقی از پیاده‌راه بوعلی که حالا 50 روز است مردم شهری را که توان پیاده رفتن از این مسیر را ندارند را درگیر تردد در پیاده‌را کرده است، دلیلی شده‌اند برای آنکه مردم از ورود نکردن جدی شورای شهر همدان برای نظارت‌نکردن آنها بر عملکرد شهردار انگشت حیرت بر دهان بگیرند.
اینجا همدان است
در یک کلام باید گفت، اینجا همدان است، شهری که مدیریت شهری آن سلیقه‌ای مدیریت می‌کند شهری که ردپای تصمیم‌گیری‌های غیرکارشناسی به‌تدریج در آن بیداد می‌کند. اینجا همدان است، شهری که برخی اعضای شورای شهر پنجم به‌دلیل روابط خارق‌العاده‌اشان با شهرداری تصمیمات را با قول و قراردادهای رفاقتی در هم می‌آمیزند و هر آنچه دوستی‌هایشان بر آنها حکم می‌کند را می‌بینند و هرکدام که نمی‌خواهند نمی‌بینند.
اما عجیب‌ترین قسمت ماجرای تحلیل ما به اینجا ختم می‌شود که باید بگوییم، اینجا همدان است، شهری که 100 سال پیش نقشه شهری‌اش را به‌دست کارل فریش آلمان سپردند تا کاری کند کارستان.
این‌گونه شد که شهر ما شد تنها شهر دایره‌ای ایران با جغرافیایی مدور، سال‌های سال یک دایره و 6 شعاع آن و تکه‌های مساوی خیابان‌های اصلی شهر تبدیل شد به یک الگوی موفق شهری.
البته کارشناسان بسیاری هم درباره آن اظهار نظرات مخالف خود را نیز ارائه دادند اما به هر ترتیب تمایز جغرافیای شهری همدان بین شهرهای ایران خود را نشان داد.
شاید اگر حالا همان کارل فریش سر بلند کند و نگاهی به نقشه ویران شده مرکز شهر همدان بیفکند برای تمام مدیران شهری امروز اظهار تأسف کند و عطای شهرسازی را به لقایش ببخشد و چشم بر نازیبایی‌های شهری ببندد و راهش را تا ابد بگیرد و برود ....برود تا به ناکجا آباد .....
کوتاه سخن آنکه مثنوی هفتاد من کاغذ پیادهراهسازی در همدان پیش‌از آنکه مورد تقدیر برنامه‌ریزان شهری در سراسر دنیا قرار گیرد و پس‌از آنکه به مدیران شهری فرصت دفاع دهد به‌دلیل تصمیمات دقیقه نودی و غیرکارشناسانه متعدد به چماقی بر سر مدیران وقت شهری تبدیل شد.
شهر همدان بر روش طراحی شهرهای دایره‌ای یا متحدالمرکز استوار است که در اصطلاح جغرافیا به این‌گونه شهرها سبک باروک گفته می‌شود.
این سبک طراحی شهری که می‌توانست فرصتی برای معرفی شهر همدان باشد امروز با ناکارآمدی مدیران وقت به چالشی تبدیل شده است برای مردمانی که برای عبور از نقطه‌ای به‌نقاط مختلف شهری مجبورند از این شعاع به آن شعاع با خودرو تردد کنند مگر آنکه برای تبدیل شهر خودرومحور آنها به انسان‌محور برنامه‌های مدون پیش‌بینی و به اجرا درآید.
اما با وضع حاکم موجود بر شهر و مدیریت سلیقه‌ای در همدان و همراهی سؤال برانگیز برخی اعضای شورای شهر باتصمیمات نادرست مدیریت شهری بنا به هزارویک دلیل همه این ممکن‌ها غیرممکن شده و مردم در این میدان بی‌سروته برنامهریزیها حیران شده‌اند...!
|
