جشنواره آلو و غذاهای محلی روستای «حیدره قاضیخان» همدان
جشنواره آلو و پخت غذاهای محلی روستای حیدره قاضیخان (دارامام) با حضور پرشور مردم این روستا و اجرای آدابورسوم محلی برگزار شد. در این آیین اهالی این روستای هدف گردشگری، با پخت چند نوع آش محلی، استحصال فرآوردههای آلو و نواختن ساز، به پایکوبی پرداختند.
در این رویداد که تعداد زیادی از جمعیت استان و شهرهای مختلف و نیز مدیرکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان همدان و فرماندار شهرستان بهار، بخشدار بهار و سایر مسئولان حضـور داشتند؛ ضمن بازدید از غرفهها و آشنایی با محصولات محلی روستای حیدره قاضیخان ازجمله غذاهای محلی گردو و آلو و نیز فرآوردههای این محصولات ارگانیگ چون آلو بخارا، لواشک و... پس از مدتها این جشنواره شاد و مفرح در کنار طبیعت بکر مردم زیادی را از جای جای استان به خود فراخوانده بود.
هیأت دوچرخهسواری استان نیز رکابزنان مسیر روستا را پیمودند. تیم داوری از چهرههای سرشناس کشور شبکههای 5 و جامجم عهدهدار داوری غذاهای سنتی بودند. تجلیل از پدر شهید مدافع حرم مهدی قاضیخانی آغازین برنامه جشنواره بود.
احسان قنبری فرماندار شهرستان بهار ضمن تقدیر و تشکر از عوامل برگزاری این جشنواره، ابراز امیدواری کرد و گفت: برگزاری این جشنواره لحظات خوشی را برای هماستانیها و روستاییان رقم بزند و موجبات خیر و برکت در منطقه گردد.
علی مالمیر مدیرکل سازمان میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان همدان نیز با بیان اینکه استان همدان مملو از جاذبههای گردشگری، تاریخی و تفریحی متنوعی برخوردار است، افزود: یکی از مهمترین ظرفیتهای گردشگری طبیعتگردی است که احیا، معرفی و بومگردی و برگزاری جشنواره در فواصل مختلف در توسعه اقتصادی روستاهای هدف گردشگری بسیار مؤثر است.
شایان ذکر است، عرضه محصولات ارگانیک روستا شامل آلو و گردو و فرآوردههای آن در غرفههای نمایشگاهی از 16مهرماه آغاز شده و به مدت 3 روز پذیرای هم استانیهاست.
مریم مقدم
گردشگری شهری یا روستایی به عنوان یکی از عوامل مهم توسعه اقتصادی و فرهنگی مناطق محسوب میشود. رویدادی که در همدان نه مدیر دارد نه تقویم نه برنامه و نه محور مشخصی.
جمعهای که گذشت در حیدره قاضیخان از روستاهای گردشگری همدان رویدادی پس از مدتها سکوت برنامههای گردشگری و فرهنگی برگزار شد، اما رویدادی بود که بیشتر آسیب را به نمایش گذاشت تا نقاط قوت را.
سیل عظیمی از خودروهای شخصی راهی روستا شدند و تحمیل و تحمل جمعیت ناخواسته فضایی رقم زد که انعکاس تصاویر آن بیشتر متولیان امر و مردم و کارشناسان را نگران کرد.
این رویداد میتوانست با برنامهریزی مشخص بین صنوف گردشگری، به یک رویداد برای کسب درآمد در یک هفته تعریف شود. تردد خودروهای شخصی به منطقه میتوانست محدود و از خودروهای عمومی استفاده شود. اجرای رویداد میتوانست با راهنمای گردشگری و خدماتی همراه شود و از درخواستکنندگان هزینهای برای ثبتنام در تور آلوچینی دریافت شود، اما نبود کارشناس و تعریف مسیر و تصمیمگیری کارشناسی موجب شد فقط سیل عظیمی از مردم را بدون برنامه و اطلاعات و بدون هدف راهی منطقهای کنیم که محصولات آنها فاقد بستهبندی و عنوان و بازار پر سودتر بود.
پایان ماجرا به سمتی رفت که خروجی این رویداد به یک رویداد نیم روزی بدون برنامهریزی و محدود و پر خطر از لحاظ شیوع کرونا رقم خورد.
رویداد مدیریت میخواهد
جشنهایی مثل مراسم برداشت محصولات کشاورزی همچون آلو، گردو و یا شیرهپزی، جشن نوروز، شب یلدا یا چله و جشن سده، مراسم و آیینهایی مثل چک چک در یزد، آیین عروسی پیرشالیار، جشنوارههای میوه مثل انار، مراسم دفنوازان ایرانزمین در سنندج به عنوان خاستگاه دف جهان، روز بزرگداشت حافظ و سعدی و فردوسی، مراسم و آیینهای متنوع و تاریخی ایام ماه محرم در ایران و صدها مناسبت دیگر در ایران وجود دارد که ظرفیت جذب گردشگر خارجی و داخلی را دارند، اما این فرصتهای طلایی برای گردشگری رویداد در همدان، موردتوجه قرار نگرفته و برای آنها بستههای خاص گردشگری در تورهای داخلی و خارجی تعریف نشده است.
در واقع برنامه توسعه گردشگری در همدان تاکنون بر مبنای اولویتهای تاریخی و فرهنگی بوده و گردشگری تاریخی، سلامت و طبیعتگردی جدی گرفته نشده است. در این میان مدلهای جدید گردشگری همچون گردشگری رویداد در افقی دور و مبهم قرار دارند که برای رسیدن به آنها ظاهراً راه درازی پیش روی داریم. البته پیش از این عنوان شده بود مدیریت رویداد در دستور کار وزارت گردشگری است و اطلس گردشگری رویداد بهصورت تقویم برای 31 استان در 12ماه سال آماده شده و در اختیار آژانسها و دفاتر خدمات مسافرتی قرارگرفته است که هیچ گاه در همدان از این مهم جامعه محلی و رسانهها مطلع نشدند.
برنامهریزی برای 20 سال دیگر
برخی رویدادها همانند جشنواره گلاب کاشان، جشنواره اقوام گلستان و حتی نمایشگاههای کتاب و قرآن، هنوز جزو رویدادهای نوپا به حساب میآیند، حقیقت آن است که رویدادهای تازه همانند گرامیداشت شمس در شهر خوی چندسالی است که به اجرا درمیآید، اما هنوز استانداردها و کیفیت لازم برای برگزاری سفرهای رویدادمحور بهویژه در جذب گردشگر خارجی وجود ندارد و باید این رویداد 20سال برگزار شود تا توان جذب گردشگر را پیدا کند.
نهادهای فرهنگی جمهوری اسلامی همچون بنیادهای بوعلیسینا، حافظ، رودکی، فردوسی و سعدی، امکانات لازم برای تبلیغ این شخصیتها در سایر کشورها را در اختیار دارند، در ابتدا باید تبلیغ لازم درخصوص شاعران پارسیگوی و مشاهیر و همچنین اجرای سنتهای خاص صورت بگیرد و در مرحله بعدی وزارت گردشگری، جاذبههای رویدادمحور را در دستور کار قراردهد.
54 نهاد فرهنگی، دولتی و حاکمیتی در زمینه معرفی مشاهیر و رویدادهای ایران، وظایف قانونی دارند، اما نه وزارت گردشگری نه استانداریها و نه شوراهای شهر در مسیر معرفی ایران متحد و با برنامهریزی اقدام نکردهاند درحالی که نهادهای فرهنگی در این زمینه باید همافزایی داشته باشند و وظایف خود را طبق شرح وظایفشان در زمینه تبلیغات و معرفی به انجام برسانند.
همچنان غریبیم
اینکه ایران هنوز هم همدان را به خوبی نمیشناسد؛ فرهنگ و تاریخ و جاذبههای گردشگریاش را، نکته مهمی است که ما رسانهها همچنان هم روی آن دست میگذاریم. هنوز بسیاری از حقایق درباره ظرفیتهای پزشکی و درمانی، گردشگری سلامت، ورزشی و تاریخی در همدان برای معرفی ناشناخته مانده و این درحالی است که منابع صداوسیما و فرهنگوارشاد اسلامی، امور خارجه و وزارت بهداشت و درمان در پیشبرد جریان اطلاعرسانی قابلتوجه است و وظایف قانونی هم آنها را به سمت اطلاعرسانی این فرصتها سوق میدهد.
هم ما برویم، هم آنها بیایند
در عین حال میتوان گفت مشکلی نیست که هم استانیها در رویدادهای گردشگری استانهای همسایه شرکت کنند و پولهایشان را برای خرید گلاب و زعفران و... به آن استانها ببرند، چراکه همسایهایم و اشتراکات فرهنگی زیادی داریم و اینکه فقط گردشگر ورودی داشته باشیم، تفکر اشتباهی است، اما تأکید اینجاست جریان توسعه گردشگری باید دوسویه باشد و ما هم بتوانیم به واسطه رویداد گردشگری همچون آلوچینی از روستای حیدره قاضیخان مسافر جذب کنیم.
زمانی که صحبت از مغفول ماندن استراتژی برای گردشگری رویداد میشود، گزینههای زیادی برای نمونه روی میز قرارمیگیرد. یکی از شبیهترین آنها به الگوی گردشگری رویداد گلابگیری کاشان، قونیه، آرامگاه شمس تبریزی در خوی است که به نظر میرسد ظرفیتهای قابلتوجهی برای جذب گردشگر دارد، اما آیا این ظرفیتهای بالقوه، در مدیریت بالادستی موردتوجه قرارگرفته است؟
|