مریم زندی متولد 1365 ساکن شهرستان ملایر است. از این شاعر تاکنون سه مجموعه شعر با عنوانهای «به احترام گلها» از سوی حوزه هنری همدان، «دفتر گل باز شد» و «قد قد نکن، هیس!» به چاپ رسیده است.
وی به دلیل سرودن مجموعه شعر «دفتر گل باز شد» سال 90 برگزیده نخستین جشنواره کتاب سال کودک و نوجوان استان قم شد و رتبه دوم جایزه ادبی شیراز را به دست آورد و در سال 91 نیز به عنوان شاعر برگزیده جایزه پروین اعتصامی معرفی شد.
زندي از11 سالگی آغاز به سرودن شعر کرد نخستین اشعارش را در قالب غزل و مثنوی سروده و استادش غلامرضا بکتاش، شاعر و ادیب همدانی بوده است.
فضای فرهنگی استان را چطور ميبينيد؟
استان همدان فضای ادبی بسیار مناسبی دارد. بخصوص فضای شعری آن و شاید بتوان گفت کوتاهیها فقط در چاپ کتاب است. همدان با پیشینه درخشانی که از شاعران کودک و نوجوان دارد (مثل آقای رحماندوست)، امروزه به یکی از مراکز شناخته شده کشور تبدیل شده است.
در جشنوارهها هم موفقيتهاي زيادي به دست آوردهايم؟
بله، در جشنوارههای متعدد مثل جشنواره فجر چند سال متمادی برگزیدگانی از همدان داشتيم. من در جشنوارههای متعددی در دیگر استانها شرکت کردهام و با توجه به حضور خوب نویسندگان و شعرای همدانی در این جشنوارهها و کسب موفقیت، میتوان گفت همدان موقعیت نسبتاً خوبی دارد.
برخي ميگويند همدان مهد شعر كودك است؟
شاعران خوبی در استان داریم. چه در شعر بزرگسال و چه در شعر کودك. استان ما همیشه در شعر کودک حرف برای گفتن دارد و البته جا برای بهتر شدن هم هست. خوشبختانه شعر کودک و نوجوان در سالهای اخیر در استان رشد چشمگیری داشته و خیلی از شاعران و حتی غزلسرایان را به خود جلب کرده است.
چه کاری باید انجام داد تا بهتر از اين باشيم؟
بیشتر به انجمنهای ادبی بها دهند. از این انجمنها شاعران خوبی بیرون میآیند. مشکل اصلی انجمنهای شعر کمبود بودجه و کتاب است؛ بودجهای که صرف تشکیل کارگاههای آموزشی با حضور شعرای مطرح کشوری و تبیین معیارهای شعر معاصر و مناسب، تولید گاهنامه و چاپ شعر شاعران تازه کار و تشویق آنها شود.
چه آسیبهایی در زمینه شعر كودك و نوجوانمان وجود دارد؟
تیراژ کم کتابهای فاخر کودک و نوجوان و توزیع نامناسب و گاهی قیمت بالای آنها موجب شده کتابهای نامناسب و بازاری، کتابفروشیها و حتی سوپرمارکتها را پر کنند و مخاطبان نتوانند به کتابهای مناسب خود دست پیدا کنند که با حمایت مسئولان مربوط میتوان این مشکلات را کمتر کرد. آسيبهاي زيادي وجود دارد.
شعر نوجوانان در چه سطحي است؟
به موازات رشد شعر کودک و خردسال، شعر نوجوان به سطح قابل قبولی نرسیده است و این نکته، نه تنها در استان همدان بلکه در کل کشور مشهود است. شاید بتوان گفت کار شاعر نوجوان سختتر از هر شاعر دیگری است، چون زبان شعر نه کودکانه باید باشد و نه بزرگسال، نمیتوان مرزی برای آن مشخص کرد. مخاطب از شعر کودک میگریزد و به شعر بزرگسال گرایش دارد و این وظیفه شاعر است که این مرز را بشناسد. شاید دلیل اینکه بیشتر شاعران به شعر کودک روی میآورند و کمتر به شعر نوجوان گرایش دارند همین باشد.
فعاليتهاي ارگانهاي مختلف در اين زمينه چگونه است؟
امسال تا امروز فعالیت چندانی ندیدم اما سال گذشته به هنرمندان بهای بیشتری ميدادند و تجلیلها نشان دهنده آن بود که به فکر هنرمندان هستند.
چه اقداماتي موجب بيشتر شناخته شدن همدان در اين زمينه ميشود؟
برگزاری جشنوارههایی مثل جشنواره سراسری شعر انتظار و رنگ سیب بوی خاک نیز حرکتهایی بود تا استان ما بیشتر شناخته شود. در همدان جشنوارهای سراسری نداریم و این، برای استانی که با نام باباطاهر شناخته میشود خوب نیست و باید بیشتر جشنواره ادبی داشته باشد. جای جشنوارههای سراسری سالانه در استان بسیار خالی است. جشنواره ادبی هگمتانه گام خوبی بود و فقط باید سالانه شود. ضمن آنكه نشریه یا مجلهای اختصاصی برای کودک و نوجوان نداريم كه در سطح كشور توزيع شود درحالی که در استانهایی مثل قم، چندین نشریه کودک، نوجوان و خردسال به صورت ماهانه و هفتگی منتشر میشود.
|