|
طی توافق سه‌جانبه میان معاونت صنایع‌دستی، گردشگری و معاونت توسعه روستایی ریاست جمهوری، 151 روستای هدف گردشگری که صنایع‌دستی فعال یا نیمه‌فعال داشته و تقریباً در تمام استان‌ها توزیع شده‌اند، شناسایی و اعتباراتی برای احیا و توسعه این صنایع در آنها اختصاص داده می‌شود.
به گزارش دنیای اقتصاد، معاون صنایع‌دستی سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری در یک نشست خبری که در محل سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری برگزار شد، به موضوع روستاهای هدف گردشگری پرداخت و هدف از اجرای این طرح را جلوگیری از مرگ زندگی روستایی به دلیل مهاجرت‌های رو به افزایش به سمت شهرها عنوان کرد.
بهمن نامورمطلق گفت: «ما به دنبال معرفی و استقرار صنایع‌دستی به عنوان یک صنعت جایگزین در مناطق کم آب یا بی‌آب روستایی هستیم تا از فاجعه‌ای که در شرف وقوع است، جلوگیری شود. همچنین با احیای صنایع‌دستی روستایی درآمد ارزی خوبی نصیب اقتصاد کشور خواهد شد.»
وی با اشاره به اینکه هزینه‌های تحمیلی به کشور در نتیجه مهاجرت از روستاها به شهرها می‌تواند بسیار هنگفت و جبران‌ناپذیر باشد، اظهار کرد: «اگر به دنبال صنایع جایگزین در روستاها برای تأمین معیشت روستاییان نباشیم، با از بین رفتن روستاها، ظرفیت‌های بومی این مناطق را نیز از دست خواهیم داد و از نظر امنیتی نیز کشور دچار مخاطره خواهد شد.» معاون صنایع‌دستی کشور در ادامه به فاز دوم این طرح که در دست بررسی است اشاره کرد و توضیح داد: «در گام دوم 500 روستای دیگر را شناسایی کرده‌ایم؛ نامه آن تهیه شده و به دنبال پیگیری توافقات نهایی با معاونت توسعه روستایی هستیم.»
نامورمطلق همچنین افزود: «تسهیلات خوبی از طرف معاونت توسعه روستایی برای ساماندهی و توانمندسازی روستاها اختصاص داده شده که با سود 4 درصد در اختیار روستاییان قرار می‌گیرد؛ این اعتبارات قرار است برای رونق و توسعه کشاورزی دامداری و نیز صنایع‌دستی اختصاص یابد.»
می‌خواهیم ظرفیت‌های تجاری را شکوفا کنیم
وی با بیان اینکه ضعیف‌ترین ساختار در سازمان مربوط به حوزه صنایع‌دستی است، تصریح کرد: «برای مثال این معاونت با گمرک در تعامل نیست و این بحث‌های تجاری ما را دچار مشکل می‌کند؛ در واقع اگر اکنون تعاملی هم وجود دارد، صرفاً نتیجه ارتباطات میان افراد و مدیران بوده است نه یک تعامل ساختارمند. این در حالی است که معاونت صنایع‌دستی باید تعیین کند چه کالاهایی در این حوزه و با چه کیفیت و میزانی به کشور وارد یا صادر شود.»
معاون صنایع‌دستی با تأکید بر اینکه صنایع‌دستی کمک و ترحم نمی‌خواهد و تنها نیازمند حمایتی ساماندهی‌شده است، گفت: «به دنبال این هستیم که تمام ظرفیت‌های تجاری صنایع‌دستی را شکوفا کنیم؛ همچنان که در تمام این مدت تلاش کرده‌ایم شکاف میان تولید و بازار را پر کنیم.»
این مقام مسئول با ابراز امیدواری نسبت به تحقق اهداف مدنظر صنایع‌دستی در برنامه ششم بیان کرد: «گره‌خوردن صنایع با هم در قالب یک نهاد بزرگ بسیاری از مشکلات این حوزه را حل خواهد کرد.
جدایی بخش‌های فرش، سنگ‌‌های قیمتی، جواهرآلات سنتی و سایر صنایع، بزرگترین آسیب را به صنایع‌دستی زده است و معتقدیم باید یک روز همه حوزه‌های صنایع‌دستی را در یک جا جمع کنند تا بتوانیم رقیبی برای کشورهای خارجی در این زمینه باشیم.»
نامورمطلق از اراده سازمان برای افزایش قدرت مؤسسات تجاری گفت و اظهار کرد: «به دنبال این هستیم که نسل جدیدی از مؤسسات را در صنایع‌دستی پایه‌گذاری کنیم که مشکلات موجود از جمله واسطه‌گری‌ها را حل کند.»
وی همچنین از لزوم تأسیس یک پایانه یا شهرک برای عرضه و معرفی صنایع‌دستی خبر داد و گفت: این پایانه‌ها همانند شوروم‌ها (اتاق‌های نمایش) خواهد بود، البته در ابعاد بزرگتر؛ به این منظور که تجار از کشورهای خارجی به آنجا بیایند و در همانجا به صورت مستقیم سفارش دهند.»
نامورمطلق با اشاره به تضعیف قدرت رقابت با کشورهای دیگر همچون هند، چین، تایلند و مراکش در نتیجه عملکرد اهمال‌کارانه دولت‌های پیش افزود: «در یک بررسی در بازار صنایع‌دستی زیارتی در مشهد به این نتیجه رسیده‌ایم که مشکل تجارت صنایع‌دستی ایران مربوط به قیمت و کیفیت آنها نیست، بلکه مشکل عمده در تجاری‌سازی و اصول بازاریابی ماست؛ به این منظور در خراسان رضوی یک ستاد مربوط به سوغات صنایع‌دستی راه‌اندازی کرده‌ایم.»
|
