|
راستش بنده شاغل‌ام، بین خودمان باشد شغل دوم هم دارم، الآن که پسرخاله شدیم این دیگه بینابین خودمان باشد که در به در به دنبال شغل سوم هستم و حالا که همدرد هم شدیم این دیگه بین بینابین خودمان باشد که آن شغل سوم همین نوشتن است و این اصلاً شغل کثیفی نیست که در آن گل‌آلود لاف شفافیت بزنی حتی اگر از این راه پولی به کف آری و به غفلت بخوری و یا پرداخت قسطی را به گذارد رسانی (انجام دهی) چون زمان آن گذشته که دربار نویسندگان را از قنداق تا کفن تأمین می‌کرد که فرهنگ می‌سازند و اینجور سوسول بازی‌هایی که امروزه اصلاً برای جامعه مضر است!
چرا اینها را نوشتم آها! یادم افتاد که دیشب در طبقه ششم در بالکن نشسته بودم و به این فکر می‌کردم که مگر قرار نبود یک چهارم از زندگی را به کار مشغول باشم پس چرا از صبح تا صبح (از هشت صبح تا غروب و از غروب تا یک بامداد) کار می‌کنیم و خداخدا که سر برج برسه و زود حقوق بدن تا کم نیاریم خدایا بیستم برج برسه یارانه بدن و...
راستی چرا نمی‌توانیم بگوییم خدایا باز هم سر برج شده و یک ماه دیگر از عمرم گذشت؟! بله عمر فقط وسیله‌ایست برای پرداخت قسط و در واقع عمر دراز سرمایه‌اس و بانک خوب بانکی است که وام پراید پرداخت نکند چون پراید وسیله‌ایست برای از بین بردن عمر! عمری که طلایی بیش نیست آن هم روز به روز ارزانتر می‌شود.
پیام متن: قسط نقمت نیست؛ بلکه نعمتی است برای فراموشی گذر عمر
خوش باشید
|
