|
نبود الگوی کشت مسأله ای است که تبعات آن هر بار به نوعی دامن گیر تولید کننده یا مصرف کننده می شود ، کشور در یک سال زراعی با فراوانی کشت محصول کشاورزی روبرو می شود که در نهایت گریزی جز ورود دولت به عرصه ، خرید حمایتی و حتی گاها امهاء آن باقی نمی ماند و گاهی دیگر نیز کمبود عرضه همان محصول به اندازه ای است که قیمت ها افزایش قابل توجه می یابد و باید مجوز واردات داده شود که این امر نیز خروج ارز از کشور و از آن مهمتر تهدید امنیت غذایی را در پی دارد.
مثالی روشن در این زمینه که در روزهای اخیر نیز خبرساز شده محصول گوجه فرنگی است، افزایش تولید و عرضه محصول گوجه فرنگی در سال زراعی جاری، کشاورزان را با مشکل روبرو کرده تا جایی که بار دیگر می بایست دولت برای حمایت از کشاورزان ،طرح خرید حمایتی این محصول را اجرا کند.
سال گذشته قیمت گوجه فرنگی تا کیلویی ۳۵۰۰ تومان رسید که سبب کمبود رب در فروشگاه ها و افزایش بی سابقه قیمت این محصول تا سقف کیلویی ۲۴ هزار تومان شد ، هنوز قوطی های رب با قیمت های سال قبل در قفسه فروشگاه ها موجود است که قیمت محصول گوجه فرنگی در روزهای اخیر بر سر مزارع به حدود ۶۵۰ تومان رسیده است.
از منابع مهمی از جمله آب ،خاک ، سرمایه و نیروی انسانی برای تولید محصولات کشاورزی بهره گرفته می شود اما وقتی فروش آن حداقل قیمت تمام شده تولید را نیز جبران نمیکند می توان گفت این منابع هدر رفته است. با توجه به شرایط فعلی کشور بخصوص بحران خشکسالی و کم آبی تولید محصولات کشاورزی پر آب بر و غیر استراتژیک موضوع مهمی است که سیاست گذاران باید در قالب تدوین الگوی کشت و برنامه ریزی برای ضمانت اجرایی آن اندیشه کنند حتی در مواردی اختصاص یارانه نکاشت می تواند به عنوان یک راه حل اساسی مطرح شود.
رعایت الگوی کشت موضوعی مهم است که در ایران به آن پرداخته نشده، این امر یک موضوع بین بخشی است که از قانون گذاری تا اجرا نیازمند هماهنگی و برنامه ریزی مجلس ، دولت و بویژه وزارت خانه های مرتبط است. از سوی دیگر برای اجرای الگوی کشتی که تعادل را در تولید و بازار محصولات کشاورزی برقرار کند بایست بانک های اطلاعاتی منسجم و یکپارچه در بخش کشاورزی وجود داشته باشد، موضوع مهمی که در بسیاری از بخش های مدیریتی مورد غفلت واقع شده و در نهایت به اقتصاد کشور ضربه وارد کرده است.
برنامه ریزی برای کشت محصولاتی که می تواند از یک سو درآمد کشاورز را افزایش داده و از سوی دیگر سبب حفظ منابع آب و خاک شود یک ضرورت برای اقتصاد کشاورزی ایران محسوب می شود موضوعی که هر چند دیرهنگام است اما همچنان نیازمند تدبیری اساسی است.
|
