|
۱- کشاورزی در استان از ابتدا وضعیت مشخصی نداشته است. از سویی این فعالیت در تمام مناطق و شهرستان‌های استان انجام می‌شود و قریب۳۰ درصد از GDP استان را تشکیل می‌دهد اما تکلیف مشخصی در توسعه استان نداشته است.
این فعالیت که زمانی از اولویت‌ها و محور توسعه استان بود، رفته‌رفته از اولویت کنار رفت تاکنون نقش‌آفرینی مؤثری در توسعه استان نداشته باشد.
۲- کشاورزی قرار بود در ادغام با جهاد، مسیری جهادی را رو به تعالی طی کند اما این ادغام موجب شد که اقدامات جهاد سازندگی هم تبدیل به خاطره شود و کشاورزی هم رنگ جهاد به خود نگیرد.
شاید پر زیان‌ترین ادغام سازمانی برای مردم، ادغام جهاد سازندگی با اقداماتی که خدمت را تا دورترین روستاها می‌برد با وزارت کشاورزی بود که تخصصی و با هدف خودکفایی بسیار فعال بود. این ادغام هر 2 نهاد را از نقش‌آفرینی مؤثر دور کرد.
۳- سالهاست که عنوان می‌شود، کشاورزی در سطح استان به پایان رسیده است و زمینی برای کشاورزی، دیگر باقی نمانده و باید به سمت افزایش بهره‌وری و استفاده از روش‌های نوین برای افزایش راندمان و محصول برویم.
این اقدامات آغاز شده اما هنوز استان چندین شهرک گلخانه‌ای ندارد و استقبال کشاورزان از روش‌های نو، چندان مورد توجه نیست.
۴- سالهاست در استان از ضرورت تغییر کشت از کشت‌های پرآب‌بر بر کشت‌های کم‌آب‌بر سخن گفته می‌شود و اقداماتی هم در برخی مناطق برخی کشاورزان آغاز کرده‌اند.
اما هر ساله مشکل هندوانه‌کاران و سیب‌زمینی‌کاران که آب زیادی را برای کشت محصول خود اختصاص می‌دهند، خودنمایی می‌کند و انگار این طرح فقط در حد شعار مطرح است.
۵- سالهاست در استان از برنامه کشت و برنامه‌ای که کشاورز در زمان برداشت محصول زبان نکند، سخن گفته می‌شود.
اما در عمل و در زمان برداشت باغدار از برداشت محصول به‌دلیل ارزانی و زیان خودداری می‌کند، گوجه‌فرنگی نصیب دام می‌شود و این کشاورز است که زیان را تحمل می‌کند.
۶- سالهاست که در استان از ضرورت صنایع تبدیلی، سردخانه و صنایع تکمیلی محصولات کشاورزی، صادرات، افزایش ارزش افزوده، ارزآوری، افزایش امنیت غذایی و... سخن گفته می‌شود.
با تمام این سخنان اما خام فروشی محصولات، دپوی محصولاتی چون چغندر در مزارع و کنار جاده‌ها، فساد محصولات، قاچاق یا فروش با علاقه دام و طیور به خارج از استان و کشتار در خارج از استان و مواردی این چنین، همچنان گریبانگیر کشاورزان استان است.
۷- قدمت کشاورزی در استان شاید به میزان تاریخ همدان باشد اما برخلاف این، مشکلات کشاورزی هم به همان میزان تداوم و افزایش داشته است.
اکنون جهاد کشاورزی استان که به‌نظر رابطه قابل اعتنایی با جامعه هدف خود یعنی کشاورزان برای پیشبرد اهداف خود ندارد، نیازمند باز تعریف این رابطه است وگرنه این مشکلات در آینده همدان بازهم تداوم خواهد داشت و نقش‌آفرینی کشاورزی را در توسعه استان کمرنگ‌تر از امروز خواهد کرد.
|
