دگرگون کردن ماهیت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی جوامع خاورمیانه هدف دراز مدت ایالات متحده آمریکا در منطقه اعلام شده است.
در حقیقت اصلیترین انگیزه واشنگتن از طرح خاورمیانه بزرگ نیز ایجاد دگرگونیهای سیاسی- اجتماعی در این منطقه بهشمار میرود.
نظریهپردازان کاخ سفید با همسان جلوه دادن بنیادگرایی اسلامی و تروریسم، به خیال خود در صدد دموکراتیزه کردن کشورهای منطقه خاورمیانه به سبک ویژه خویش برای ریشهکن کردن تروریسم هستند.
یکی از اهداف حمله نومحافظهکاران کاخ سفید به عراق در مارس 2003 و تصرف این کشور که بدون مجوز شورای امنیت سازمان ملل انجام شد، تبدیل عراق به سرمشق توسعه و ترویج دموکراسی و ایجاد یک دومینوی دموکراسیسازی در منطقه بوده است.
به گزارش ایسنا، روی کار آمدن مقامات عراقی با رأی مستقیم مردم این کشور و مردمی بودن دولت در این کشور موجب گرم شدن دوستیها و برادریها با ایران شده است و همکاریهای موجود میان آنها، جایگاه هر 2 را در منطقه و جهان ارتقا داده است.
همکاری و تعاملات سازنده میان 2 کشور میتواند روابط آنها را راهبردی و خدشهناپذیر کند و تبادلات تجاری و اقتصادی میان آنها میتواند از یک الگوی همافزا تبعیت کرده و سطح تعاملات اقتصادی 2 کشور را به حدنصابی مطلوب برساند. طبیعی است که در خلال روند فزاینده و رشد مناسبات تجاری و اقتصادی، روابط سیاسی نیز قوام بیشتری خواهد گرفت و اختلافات پیرامونی به شکل مطلوبتری فیصله پیدا خواهد کرد.
جایگاه راهبردی ایران امروزه نهتنها در میان شیعیان عراق بلکه در میان دیگر اقوام عراق نیز جایگاهی قابل احترام است، بهویژه اینکه خون 2 ملت در مبارزه و شکست داعش در هم آمیخته شده و این مسأله پیوندهای عمیق برادری را میان 2 ملت به وجود آورده است. امروز شاهد آن هستیم که به برکت خون سرداران مقاومت حاج قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس 2 ملت ایران و عراق خود را میراثدار این خون میدانند و خون بهای آن را در خروج کامل نیروهای آمریکایی در منطقه طلب میکنند.
در این میان، توسعه پایگاههای نظامی آمریکا در منطقه غرب آسیا بهویژه همسایگان جمهوری اسلامی ایران موجب تحمیل هزینههای دفاعی فراوان بر کشورهای منطقه شده است. آمریکا با حضور نظامی خود در منطقه علاوه بر بحث تأمین کنترل و حفاظت خطوط انتقال انرژی(نفت و گاز) و ترانزیت کالا و تأمین امنیت متحدان خود در منطقه بهویژه رژیم صهیونیستی بهطور مستقیم و غیرمستقیم بر امنیت ایران تأثیرگذار است. میتوان به مواردی همچون استقرار نیروهای نظامی آمریکا در کشورهای پیرامونی ایران با در اختیار گرفتن پایگاههای نظامی، مقابله با تأثیرات و نفوذ ایران در کشورهای منطقه، ممانعت و یا تضعیف حضور ایران در بازارهای اقتصادی موجود در منطقه، تقویت برتری نظامی نیروهای مسلح کشورهای همسایه که به موجب آن تقویت دیدگاههای ایرانستیزی و افزایش تفکر تهاجمی متحدان آمریکا علیه ایران در منطقه خواهد شد.
گسترش روابط راهبردی ایران و عراق برای خنثیسازی این حربه آمریکایی نیز بسیار راهگشا و سازنده است. مقامات رسمی ایران نیازی ندارند که همچون مقامات آمریکایی چراغ خاموش و بدون اطلاع پیشین به عراق سفر کنند، بلکه بر عکس سفر مقامات ایران از پیش برنامهریزی میشود که این خود نشان از پیوند اخوت و همگرایی منافع بلندمدت میان 2 کشور ایران و عراق است.
|