|
حسین مرادی که با 11 رأی به عنوان شهردار همدان برگزیده شد پیش ازین شهردار منطقه 4 تهران و نیز شهردار منطقه 22 تهران بوده است . وی مهندسی 42 ساله است که از سال 1380 با سمت رئیس اداره بازدید، مسئولیت در شهرداری منطقه 22 را آغاز کرده و در 12 سال در سمتهای رئیس اداره نظارت، مشاور معاون شهرسازی، معاون حوزه معاونت شهرسازی و معماری، قائم مقام منطقه و نهایتا شهردار منطقه 22 خدمت کرده است. مرادی، کارشناس ارشد مدیریت شهری و دانشجوی دکترای مدیریت دولتی است.
شورای شهر همدان پس از آنکه در یک نمایش گسترده از مصاحبه با لیست 40 نفره خود پشیمان شد و در یک اقدام عجیب از انتخاب شهردار در دقیقه آخر خودداری کرد، در مهلت بیش از 10 روز بدون هیچ سروصدایی ناگهان اعلام نمود که مرادی گزینه نهایی شورا ست و بدون آنکه رسانه ها را مطلع کند، تمام کارهای مربوط به گفتگو و رایزنی با این شهردار را در خفا انجام داد.
اما شیوه برگزیدن شهردار اینک موضوعی حاشیه ای است و همه نگاه ها به سوابق و تجربیات مدیری است که قرار است شهر همدان را از رکود فعلی نجات دهد، بدهی های شهرداری را بپردازد، پروژه های نیمه کاره را به اتمام برساند و برای همه اینها با تمام سازمان ها و ادارات ذیربط تعاملی شایسته باشد.
با نگاهی به سوابق مدیریتی حسین مرادی و برخی مسائل که در کلانشهری چون تهران برای هر شهرداری پیش می آید باید دید که آیا وی همان نگاه را در بلندمرتبه سازی و رعایت اصول زیست محیدر خواهد داشت؟ به ویژه در شهری چون همدان که تنها مزیتش آب و هوای معتدل برای جذب گردشگران است.
اگر مرادی نتواند تجربیات خود را در این شهر بومی سازی کند، ممکن است با همان روش ها و الگوهای کار در پایتخت، نتواند برای تحقق های شعارهای انتخاباتی اهالی شورا، گامی مثبت بردارد. چرا که شورای شهر از طریق همین شهردار است که می تواند شعارهای مطرح شده اعضای خود را به کرسی بنشاند و اگر آن طرح ها با اصول مدیریتی این شهردار در تعارض باشد، سرانجام یکی به نفع دیگری باید قربانی شود.
نکته دیگر اینکه مدیران پایتخت نشین عمدتا با سازوکار مالی متفاوتی عمل کرده اند، در حالی که در مراکز استانها، ممکن است آن روش ها جواب ندهد و حتی مورد انتقاد قرار گیرد، پس باید منتظر ماند و دید که آیا مرادی به صرفه جویی و قناعت در حوزه مدیریتی خود روی خواهد آورد و یا اینکه با اقناع افکار عمومی، شیوه جدیدی در شهرداری همدان به انجام خواهد رسانید که در آن اجرای امور همراه با همایش ها و ریخت و پاش های مختلف همراه است و شاید نوع کار اجرایی این روش را بیشتر بپسندد.
به هر روی انتخاب شهردار حق شورا و هماهنگی وی با شورا، اصلی ترین علت تعیین این گزینه است. اما نباید از یاد برد که افکار عمومی از طریق رسانه ها و تشکل ها و نیز حمایت احزاب و جریان هایی که هر یک نماینده ای در شورا دارند، برای به سامان رساندن امور عامل مهمی خواهد بود.
در پایان باید اذعان کرد که اجماع 11 نفره برای انتخاب شهردار، هر دلیلی که داشته، اما نشانه خوبی از وحدت رویه و همدلی در این نهاد را به همراه دارد.
|
