در 2 هفته گذشته مسابقات فوتبال ليگ دسته دوم كشورمان اين توفيق اجباري به فوتبال همدان دست داد تا ديدارهاي رسمي تيمهاي پاس و شهرداري مقابل ميهمانهاي خود را در محل استاديوم بزرگ شهيد مفتح برگزار كنند. البته تا قبل از اين توفيق اجباري، استاديوم شهيد مفتح كه حدود 6 سالي از افتتاح آن در 8 كيلومتري شمال شرقي همدان ميگذرد، به صورت بلااستفاده رها شده و به محل امني براي آشيانسازي پرندگان بيخانمان تبديل شده است.
اهالي فوتبال همدان ميدانند دليل انتقال مسابقات فوتبال از استاديوم قديمي قدس به شهيد مفتح صرفاً چمن خوب، دسترسي آسان و تماشاگران بسيار نيست! و فعلاً چنين پيشآمد كرده است، وليكن اين واقعيت را هم بايد بدانيم استاديوم پير قدس، ورزشدوستان همداني را تنبل و آسانپرست كرده است كه دو دستي به اين نعمت بزرگ چسبيدهاند؛ چون اغلب شهرهاي ايران كه فوتبال در سطح ريختوپاش دارند و تيمهاي ليگ برتري و دسته اولي و دسته چندمي همزمان از سروكول آنان بالا ميرود، امكانات و زيرساختهاي همدان درمانده در فوتبال و اساساً ورزش قهرماني را ندارند، يا از قبل كم داشتهاند و يا اگر در سالهاي اخير و پس از سالهاي انقلاب، استاديوم و ورزشگاههاي كوچك و بزرگ در آنها احداث گرديده، كيلومترها بيرون از شهر قرار گرفته است و به همين راحتي نميشود در هر مسابقه و رويداد ورزشي و اجتماعي پياده و قدمزنان راه خانه تا ورزشگاه را طي كرد. حالا خوشبختانه همدان از گذشته در مقايسه با بسياري از شهرهاي بزرگ يا بزرگ شده كشورمان، خيلي از زيرساختها را داشته و از آن سود برده است، وليكن اگر در سالهاي اخير گامهاي ورزش در استان رباط صليبي پاره كرده و عقب مانده است، موضوع ديگري است كه جاي تأمل و واگويههاي فراوان دارد.
به هر حال تيمهاي فوتبالي تاريخ حال حاضر ورزش همدان، مسابقات خود را در استاديوم مهجور شهيد مفتح برگزار ميكنند و خدا كند اين توفيق اجباري ادامه داشته باشد تا پاي ورزشدوستان همداني كمكم به اين ورزشگاه باز شود و عادت كنيم كه هميشه حاضريخور نباشيم و حداقل يك مسافرت كوچك و نزديك درونشهري براي سير و سياحت در ورزشگاههاي كناري را تجربه كنيم.
بايد قبول كنيم كه از عصر آهن تاكنون هر كجا پاي آدميزاد رسيده، كمكم رو به آباداني گذاشته است و شايد در همين پروسه رفتوآمدهاي جديد به ورزشگاه شهيد مفتح اين مجموعه پرهزينه ورزشي هم گاماس، گاماس تكميلتر شود و مسئولان به فكر جاده دسترسي ايمن و امكانات رفاهي مناسبي در اين ورزشگاه بيفتند. البته در 2 هفته گذشته متأسفانه بيشتر و يا شايد بهتر است بنويسيم معدود علاقمندان به فوتبال اطلاع نداشتند كه مسابقات در استاديوم شهيد مفتح برگزار ميشود؛ چون اطلاعرساني لازم انجام نشد. حتي اغلب اهل رسانه هم از اين موضوع بيخبر بودند. در صورتي كه صرفاً به خاطر تماشاي يك مسابقه، بلكه براي آگاهي عمومي از وجود ورزشگاهي به نام «شهيد مفتح» در حاشيه جاده ملاير، اطلاعرساني و فرهنگ سازي لازم است. ميشود در روز برگزاري مسابقات با اطلاعرساني قبلي از طريق نصب بنر، در چند نقطه شهر وسيله ايابوذهاب پيشبيني كرده و قيمت بليت آن را هم با تعرفههاي اتوبوسراني از مردم دريافت كرد.
حال اگر درآمدزايي از اين طريق ير به ير هم باشد، باز هم سودآور است و علاقمندان به تماشاي مسابقات مختلف كمكم به اين مسير و اين ورزشگاه عادت خواهند كرد. شايد بد نيست به اين نكته هم اشاره شود كه علت باختهاي متوالي و بيرون از خانه تيمهاي همداني اين باشد كه همواره در استاديوم قدس تمرين و مسابقه دارند و به اين زمين عادت كردهاند. به هر صورت استاديوم شهيد مفتح يا شهيد حاجيبابايي در مريانج را نبايد از دور بازيها كنار گذاشته و فكر كنيم كه با چنين سياستي صرفهجويي ميشود.
|