شیوع مرگبار و ویرانگر بیماری کووید19 یا همان کرونا در جهان، اکنون دیگر موضوع یا خبر جدیدی نیست. شمار جمعیت مبتلا به ویروس کرونا در ایران نیز تاکنون به حدود 5 میلیون تن افزایش یافته است و در این مدت بیش از 106هزار تن از هموطنان قربانی این بیماری مسری شدهاند.
بدون شک یکی از دلایل اصلی افزایش بیماران و قربانیان ویروس کرونا در تمام کشورهای جهان و از جمله کشور خودمان از همان آغاز بیماری، ناباوری و سهلانگاری و عادیانگاری و از همه مهمتر خود ایمنبینی بسیاری از مردم در برابر این خطر پنهان و مرموز بوده و هست .
خیلی از هموطنان تا همین چند ماه پیش که پیک چهارم و پنجم اوجگیری کرونا در کشورمان اتفاق نیفتاده بود، موضوع کرونا را یک چالش سیاسی از سوی دولتها تعبیر میکردند و آمار و ارقام مربوط به ابتلا و قربانیان کرونا بخصوص در ایران را مبهم و غیرواقعی میدانستند.
تا قبل از شدتگیری کرونا و شناسایی سویههای جدید و به شدت خطرناک مثل(دلتا) که هنوز دامنه گسترش کرونا در شهرهای مختلف و بین خانوادهها اینچنین حیرتآور نبود و وضعیت آلودگی تمام شهرهای کشور قرمز نبود، بودند افرادی که از هم پرسش میکردند،(فلانی تو به چشم خودت تاکنون بیمار کرونایی دیدهای؟.!)
متأسفانه در تمام مدت حداقل یک سالونیم گذشته ویروس کرونا لحظه به لحظه در سطح شهرها و روستاها گسترش مییافت و تعداد قربانیان ثانیه به ثانیه بالا میرفت و هنوز خیلیها در خواب غفلت و ناباوری بودند و هشدارها و توصیههای مسئولان را به سخره میگرفتند. چه منابع ملی سنگین و فراوانی تاکنون برای مهار بیماری کرونا در کشورمان هزینه شده است، چه جانهای عزیز و ارزشمندی از پزشکان و کادردرمان بیمارستانهای سراسر کشور زندگی و جان خویش را برای درمان بیماران کرونایی گذاشتند و گذشتند و از میان ما رفتند و خانوادههای خود را داغدار کردند. چه سرمایههای عظیمی از قشرهای گوناگون مردم کشورمان در فضای تلخ و کسالتآور بیکاری و رکود کسبوکار و شکست طرحهای اقتصادی، علمی و فرهنگی به علت اجبار کرونا و محدودیتهای ناشی از آن هدررفت و گویی در آتش بیداد کرونا سوخت و نابود شد.
اما متأسفانه ویروس کرونا در 2ماه اخیر که سراسر کشورمان درگیر با جهش پنجم و سویه دلتایی آن میباشد و بالاترین آمارهای ابتلای جدید و مرگومیر کشور هم در این مدت ثبت شده است، نشان داد که این ویروس بلا و حادثه کوچکی نیست که کسی آن را کوچک و نادیده بگیرد. کرونا متأسفانه در این مدت بسیاری از هموطنان ناباور و خود رویینتن پندار را هم با سرپنجه هیولایی خود مغلوب کرده و به پیله بیماری و رنج کشید.
متأسفانه با اطمینان میتوان گفت، در شرایط فعلی هیچ خانواده ایرانی نیست که اعضای خانواده یا فامیل دور و نزدیک آن گرفتار کرونا نباشند و در مرحلهای از اپیدمی کرونا در کشورمان هستیم که کسی را نمیتوان پیدا کرد،(کرونا را به چشم خود ندیده باشد). ندیدیم و باور نکردیم و ساده پنداشتیم تا شتر کرونا به در خانه خودمان هم رسید و لنگر انداخت.
با این وجود متأسفانه باز هم هستند افراد زیادی که منکر کرونا نیستند، اما فکر میکنند اگر دچار این بیماری هم بشوند، چند روزی در خانه میخوابند و استراحت میکنند و پس از 2 هفته با بهبودی کامل دنبال کار خود میروند و متأسفانه این تصوری بسیار خطرناکتر از ناباوریهای قبلی است و شاید به همین دلیل است که آمار رعایت اصول بهداشتی و خودمراقبتی در جامعه به شدت پایین آمده است.
اگر همشهریان همدانی گذارشان به مناطق شمالی و شرق و غرب شهر و محل استقرار بیشترین واحدهای مکانیکی و تعمیراتی مغازههای فروش قطعات یدکی خودرو و نظیر آن و همچنین میدان ترهبار و حجم عظیم دستفروشان میوهوترهبار و وانتبارهای دورهگرد و فعال در بازارهای روز و چرخشی بیفتد، ملاحظه خواهند کرد که حتی 2درصد افراد و جمعیت شاغل در این مناطق و اماکن و مغازهها هم رعایت نمیکنند و نسبت به اصول بهداشتی و استفاده از ماسک بیاعتنا و بیخیال هستند.
|