|
برنامه پیاده‌روی اربعین به کربلا که این سال‌ها به حضوری در اندازه «حماسه» تبدیل شده است، یک میراث معنوی است. میراثی که نه فقط برای یک ملت و کشور، بلکه برای باورمندان یک فرهنگ به «تراث» ماندگار تبدیل شده است که یک تاریخ را تغذیه می‌کند.
این میراث معنوی مشترک حتی مسیحیان را نیز صلیب بر گردن به کربلا می‌کشاند تا نشان دهد یک مناسک درون مذهبی صرف نیست، بلکه سرشار از معارفی است که روشنایی جان جهانی را فراهم می‌کند.
بسیاری از هموطنان ما نیز با حضور در این حماسه، هم به بهره خویش از این تراث جاودان می‌رسند و هم نقش خود را در حراست از این میراث عاشقانه ایفا می‌کنند.
این خبر که رسانه‌ها از زبان معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، درباره سفر پیاده اربعین نقل کردند هم در کام اهالی آن سفر روحانی و هم دیگر باورمندان، شیرین نشست که؛ پرونده میراث ناملموس این مراسم و مسیر زیارتی در سطح ملی و جهانی به طور مشترک با کشور عراق، شامل تمامی راه‌ها و محورهای زیارت در مسیر خسروی، مهران، چزابه و شلمچه و استان‌های مرزی به همراه تمام آیین‌های و مراسم‌های مربوط و تمام اتفاقات معنوی توسط سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آماده خواهد شد.
به گزارش خبرآنلاین، این اقدام سنجیده علاوه بر ارزش مذهبی، ارزشی سیاسی هم دارد و حس برادری را میان دو کشور همسایه افزون می‌کند. حسی مقدس که به سالیان نه چندان دور به دشمنان با تیغ تفرقه بدان رنگ خون دادند.
امروز اما باید با احیای برادری دینی که از قضا جغرافیای مشترک معنوی و فیزیکی هم دارد، به سوی تحقق آیت قرآنی «انما المؤمنون اخوه» گام برداریم. ادامه نگاه مسعود سلطانی‌فر به موضوع نیز احترام برانگیز است؛ این رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری همچنین گفته بود ثبت ملی و جهانی این میراث معنوی با هدف حفظ و حراست از این ارزش‌های معنوی و انتقال آن به نسل‌های آینده به طور ویژه پیگیری و انجام می‌شود. این اقدامی فاخر است و بدین نگاه مباهات می‌کنیم، اما این نیز در ذهن مردم نقش می‌بندد و به کلام هم -گاهی- در می‌آید که پیاده‌روی آخر صفر به مشهد مقدس نیز باید روز به روز پرشکوه‌تر برگزار شود. آنان به دیرینه سالی پیاده‌روی اربعین در فرهنگ عراق واقفند و «نهال» بودن «شجره طیبه» پیاده‌روی زائران مشهد را هم می‌دانند، اما امیدشان این است که متولیان امر برای این میراث معنوی ملی نیز کاری بکنند که سال به سال پرشکوه‌تر شود و به عنوان میراثی روحانی و معنوی، بیش از پیش در فرهنگ زیارت جای خود را باز کند.
|
