|
طرح انتخاب روستای ویژه گردشگری از سوی مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان همدان به سازمان میراث فرهنگی کشور چندی پیش ارائه شد.
این طرح که با بررسی‌های کارشناسان حوزه صنایع دستی تکمیل شد مبنی بر آن بود که در هر استان برند روستای شاخص در زمینه تولید صنایع دستی به عنوان روستای ویژه انتخاب شود.
اكنون پس از گذشت 2 ماه از ارائه اين طرح به سازمان مرکزی، گویا این پیشنهاد در مراحل پایانی تصویب برای اجرا قرار دارد.
در صورت اجرای این طرح و انتخاب روستای ویژه صنایع دستی، هنرمندان روستاهای خاص در حوزه تولید و صادر کردن هنرهای دستی مي‌توانند از تسهیلات و امکانات ویژه توليدی و آموزشی برخوردار شوند.
گویا قرار است كه این طرح پیشنهادی به موازات یکی از برنامه‌های مطرح سازمان میراث فرهنگی، صنايع دستي و گردشگري مبنی بر اینکه هر استان در هر سال می‌تواند یک روستای ویژه صنایع دستی را به ثبت برساند اجرایی شود.
صنایع دستی همدان همواره دارای جایگاهی متمایز در عرصه هنرهای دستی و سنتی در سطح ملی و بین‌المللی بوده است.
در ماه‌های اخیر هم کسب رتبه‌های برتر براساس اعلام نتایج بررسی ارزیابی بر عملکرد دوره‌ای معاونت صنایع دستی استان در 9 ماه گذشته و کسب رتبه نخست بازارچه‌های صنایع دستی استان در نوروز 1394 شرایطی را برای استان ایجاد کرد که تا موارد مطرح شده از استان به‌گونه‌ای متمایز مورد توجه مسئولان کشوری قرار بگیرد.
لازمه تحقق اشتغال روستایی بهره‌گیری از ظرفیت هنرهای سنتی
ایجاد اشتغال روستایی افزون بر اینکه از مهاجرت روستاییان به شهر جلوگیری می‌کند، از اضافه شدن تعداد بیکاران در شهرها نیز می‌کاهد.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری لازمه تحقق اشتغال روستایی را در این استان بهره‌گیری از ظرفیت هنرهای سنتی و صنایع دستی دانست و تأکید کرد: با استفاده از ظرفیت‌های محلی می‌توان مراکز اشتغال در روستاها را تشکیل و تقویت کرد.
ریحان سروش‌مقدم افزود: بیشتر فعالان حوزه صنایع دستی استان همدان به‌ویژه در شهرستان‌های تویسرکان، نهاوند، ملایر و رزن را ساکنان روستاها تشکیل می‌دهند به طوری که ۸۰ درصد از اشتغالزایی صنایع دستی شهرستان‌ها در بخش روستایی است.
وی به عنوان نمونه به وجود ۲۱ روستا در سطح شهرستان تویسرکان كه در زمینه هنر و صنعت منبت و مبل فعال هستند اشاره کرد و گفت: این در حالی است که چنین قابلیتی در هیچ كجای کشور وجود ندارد.
سروش‌مقدم ادامه داد: صنایع دستی از سازوکارهای اقتصادی است که برای تولید آن از منابع داخلی مانند نیروی کار، مواد اولیه و ابزار کار که ۸۰ درصد تولید را فراهم می‌کنند استفاده می‌شود و تولیدات دستی، تأثیر مستقیمی بر درآمد ناخالص ملی دارد.
وی افزود: پس از کشاورزی، نگهداشتن این ارزش‌ها و سنت‌های گذشته که همان احیای صنایع دستی است، دومین منبع درآمد جمعیت بزرگ روستاییان این استان است.
سروش‌مقدم با بیان اینکه ۲۵۰ رشته صنایع دستی در کشور فعال است، اظهاركرد: ۱۵۰ رشته صنایع دستی در استان همدان وجود دارد که ۸۰ رشته آن فعال است.
وی گفت: همه صاحبنظران باید اقتصاد و فرهنگ را فعال کنند و اگر نتوانیم این بخش را احیا کنیم، توسعه فعالیت‌های فرهنگی و هنری و تأمین نیازهای هنرمندان و هنردوستان به راحتی امکانپذیر نخواهد بود.
نسل‌های ما از گذشته این فناوری را سینه به سینه به فرزندان خود انتقال داده‌اند که در توسعه آن نیاز به ارز نداریم و با كمي تبلیغ می‌شود شغل مناسب ایجاد کرد.
صنایع دستی کشور هویت‌ساز، ارزآور و اشتغالزا بوده و به هیچ‌وجه وابسته به فناوری خارج از کشور نیست.
با توجه به سابقه دیرینه صنایع دستی و هنرهای سنتی در اقتصاد روستاها، تقویت و توسعه این بخش از مهمترین راهکارهای اشتغالزایی در روستاهای کشور محسوب می‌شود. صنایع دستی روستایی که به نوعی تداعی‌کننده بخشی از سنت‌های اصیل ایرانی است، نه‌تنها موجب اشتغال در روستاها می‌شود؛ بلکه منبع درآمد مهمی برای خانوارهای روستایی است.
زنان روستایی دوشادوش مردان با تولید صنایع دستی همراه با هنر خاص خود می‌توانند موجب توسعه اقتصاد خانواده و در بُعد کلی آن موجب توسعه اقتصاد روستایی شوند.
مردان و زنان روستایی با فعالیت‌هایی چون کشاورزی و دامپروری به کسب درآمد برای خانواده خود می‌پردازند اما در فصول سرد سال که کشاورزی و دامپروری راکد و خانواده محل درآمدی ندارد، نقش بااهمیت صنایع دستی در تداوم کسب درآمد خانواده روستایی مشخص می‌شود.
از آنجاکه اشتغال به صنایع دستی در بسیاری از روستاها، بیشتر در فصول بیکاری صورت می‌گیرد، این امر در پیشگیری از مهاجرت فصلی روستاییان به شهرها حایز اهمیت است.
|
