|
۱۶ آذرماه در تقویم رسمی کشورمان، به یاد سه دانشجوی شهید (مصطفی بزرگ‌نیا، احمد قندچی و مهدی شریعت‌رضوی) که در تجمع اعتراضی دانشجویان به سفر رسمی ریچارد نیکسون معاون رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده آمریکا و نیز از سرگیری روابط ایران با انگلیس در سال ۱۳۳۲ جان باختند، روز دانشجو نام‌گذاری شده است.
این حرکت اعتراضی در شرایطی شکل گرفت که حدود ۴ ماه پیش از آن با کودتای ۲۸ مرداد، بار دیگر استبداد حاکم شده بود و رژیم پهلوی به سمت وابستگی بیش از پیش خود به بیگانگان رفته بود.
رویداد ۱۶ آذرماه در نوع خود اثربخش و تاریخ ساز است و نشان از موج بیداری و آزادیخواهی و استقلال طلبی آحاد جامعه به ویژه دانشجویان دارد.
با این حال حرکت دانشگاهیان و نقش‌آفرینی آن‌ها در تحولات سیاسی و اجتماعی کشورمان، محدود به حرکت تاریخی دانشجویان در ۱۶ آذرماه نیست و ما در مقاطع مختلف شاهد این نقش‌آفرینی و تأثیرگذاری هستیم.
از زمانی که حرکت های مردمی در راستای مبارزه با استبداد داخلی و سلطه خارجی شکل گرفت، نقش دانشگاهیان همواره مشهود بوده است.
اوج این حرکت در انقلاب اسلامی بود که به شکل های مختلف ادامه یافته است.
جنبش دانشجویی یکی از اجزای اصلی جریان انقلاب بود و دانشگاهیان به شکل های مختلف از جمله آگاهی بخشی به جامعه، نقد اوضاع و شرایط حاکم، ترسیم شرایط مطلوب و شرکت در مبارزات انقلابی در صحنه حضور موثری داشتند.
پس از انقلاب نیز در صحنه های مختلف از دفاع تا تحقق اهداف انقلاب شاهد نقش‌آفرینی دانشگاهیان بوده‌ایم.
بر این اساس نقش دانشجویان را باید هم در مبارزات انقلابی، هم پاسداری از انقلاب و نظام جمهوری اسلامی و همین‌طور تحقق اهداف و آرمان های انقلاب و پیشرفت کشور مورد بررسی و تحلیل قرار داد.
نکته حائز اهمیت این که در تمامی مقاطع و دوره های حضور و مشارکت دانشجویان در صحنه، روحیه مطالبه‌گری و نقادی بسیار پررنگ و مشهود بوده است.
قشر دانشجو با چنین روحیه‌ای شرایط دشوار و سخت دوران ستم شاهی را به چالش کشید و شجاعانه در مقابل استبداد ایستاد و از حقوق ملت و ارزش های انقلاب اسلامی دفاع کرد.
نگاه مطالبه‌گرانه دانشجویان و جنبش دانشجویی همواره تحول آفرین و اثربخش بوده و به رفع موانع و مشکلات کمک کرده است.
|
