|
بطور یقین در این روزگارانی که می گذرانیم، هیچ شهر و سکونتگاهی در گستره وسیع ایران عزیزمان از چنبره دست و پا گیر ترافیک شلوغ و غلط شمار بی حساب و کتاب خودروهای شخص و عمومی در تمام نیست اما جای این پرسش هست که آیا هیچ راه و چاره ای برای حل مشکل چنین ترافیک و پایان دادن به کابوس رانندگی راحت وجود دارد یا ندارد ؟! .
بد نیست بدانیم ، آن دسته از هموطنان ایرانی که مجال مسافرت های خارج از کشور را داشته اند ، در این ارتباط می گویند ، ماشین و ماشین سواری در همه دنیا و شهرهای بزرگ و کوچک جهان وجود دارد و خیلی از مردم خارجی زبان نیز از ترافیک خسته کننده در شهرهایشان رنج می برند ، ولیکن چالش ماشین داری و ترافیک و فرهنگ رانندگی در کشورمان شباهت بسیار کمی با چنین مقوله و لازمه شهرنشینی در کشورهای پیش رفته دارد.
هموطنان صاحب نظر در مسایل اجتماعی نیز نسبت به این موضوع در یک نکنه متفق القول هستند که زیرساخت های کنونی اغلب شهرهای بزرگ و کوچک در ایران متناسب با تعداد بی شمار و روز افزون خود رو نیست و این مشکل در شهرهای قدیمی که اکثر زیرساخت های آن کمتر اصلاح شده و یا دست نخورده باقی مانده است ، تقریبا فاجعه بار است و موجب بروز ناهنجاریهای شدید ترافیکی می شود.
نمونه بارز ناهماهنگی بین توان زیرساختی شهری و سیر فزآینده ورود خودروهای جدید به فضای ترافیکی شهرها ، از سالهای بسیار قبل در همدان خود نمایی می کند و با اینکه بخش بزرگی شامل میدان قدیمی همدان ( میدان امام) و شش خیایان ورودی و خروجی آن از چرخه ترافیک حذف شده است ، ولیکن مشکل اصلی همچنان پابرجاست.
به هر تقدیر نوع نگاه عمومی به ماشین داری و مالکیت آن به عنوان یک دارایی سرمایه ای بین هموطنان ایرانی و متاسفانه استفاده نامتعارف از این وسیله نقلیه ضروری ایجاب می کند تا تولید و حتی واردات خود رو در کشورمان با تمام ظرفیت و سه شیفته و بدون کوچکترین وقفه و حرکت کندی ، تداوم داشته باشد و ورود لحظه‌ای پلاک های جدید به صحنه ترافیک شهری و جاده ای اجتناب ناپذیر می باشد. در چنین شرایطی متاسفانه هیچ تناسبی بین تولید و گسیل خودرو به دنیای ترافیک با اصلاح و توسعه زیر ساخت های شهری و برون شهری وجود ندارد و معبر سازی ها و خیابان کشی های جدید و احداث پلهای زیر گذر و رو گذر و ایمن سازی ها وسایر طرحهای اصلاح ترافیکی بسیار عقب تر و کند تر از شتاب شلوغی‌های ترافیکی است.
با این وجود این امکان وجود دارد که با تقویت توان کارشناسی و نیروی انسانی و ظزفیت لجستیگی راهنمایی و رانندگی در شهرها ، گره های ترافیکی یکی یکی باز شود . شورای ترافیک در کلان شهر همدان باید امکانات و تجهیزات در دسترس خود را تقویت کند و به امکانات سخت افزاری و نرم افزاری بیشتری دسترسی داشته باشد که مهمترین آن بودحه و سرمایه است . خیلی از گره های کور ترافیکی در شهر همدان با اصلاح یک دور برگردان یا حذف میدان و فلکه و یا تجدید نظر در معبر های مجاز و غیر مجاز برای رفت و برگشت خود روها ، باز شده است ، در حالیکه گره های کور فراوانی هنوز باقیست.
ترافیک در اکثر معابر و گذر گاههای فرعی و اصلی شهر همدان بخصوص در اوقات ویژه از صبح و ظهر و غروبی ها ، واقعا عذاب آور و در مواردی خطر آفرین و حادثه ساز است . غیبت و یا حضور کمرنگ نیروهای راهنمایی و رانندگی در برخی مواقع شلوغی باعث سوءاستفاده رانندگان متخلف و قانون گریز می شود که در مجموع برای سلامت روان جامعه و رانندگان منظمی که حقوق دیگران را رعایت می کنند ، خطرناک است.
یکی از دغدعه های بزرگ و همیشگی ترافیک باد کرده کلان شهر همدان همه روز و در مواقع پر رفت و آمد بلوار حد فاصل پل فرهنگیان و چهار راه بابک (پل رو گذر) ، به شکل خیلی عذاب آوری خود نمایی می کند. در این محدوده فقط یک راه ورودی به شهرک بزرگ و پرجمعیت شهید مدنی وجود دارد و ورود و خروج به این شهرک تنها از طریق دو دور برگردن ( یکی برای ورود و یکی هم خروجی بسمت چهار راه بابک ، ممکن می شود که با توجه به تردد حجم سنگینی از خود روهای سبک و سنگین در این کمربندی ، بسیار خطرناک ، وقت گیر و نامناسب به خاطر تردد مسافران مسیر های جنوبی و مرکزی و استانهای غربی و همچنین تهران می باشد.
برطرف ساختن این معضل بزرگ به عهده کارشناسان راهنمایی و رانندگی و مسئولان شهری و مدیران راه و شهرسازی و حمایت مسئولانه مدیران ارشد استان است.
ترافیک این کمربندی روز بروز رو به گسترش و شلوغی بیشتر است. به نظر می آید احداث پل رو گذر یا زیر گذر چاره اصلی برطرف ساختن گره ترافیکی در ورودی اصلی به شهرک مدنی است ، در حالیکه باید به راهکاری اساسی برای نجات شهرک مدنی از بن بست نیز اندیشیده شود.
|
