|
پس از شکل‌گیری کابینه سیزدهم و استقرار وزرای دولت در محل کار خود، اکنون روند تغییرات در سطح مدیران ارشد استانی به‌طور جدی مورد توجه قرار گرفته است.
وزیر کشور در نخستین اظهارات خود از برخی ویژگی‌ها و شاخص‌های لازم برای سکانداری مدیریت استان‌ها سخن گفته و به دنبال آن از مجمع نمایندگان در استان‌ها خواسته شده تا گزینه‌های پیشنهادی خود را اعلام نمایند.
روال کار اینگونه به نظر می‌رسد که مجامع استانی نقش تعیین‌کنندگی خود را در قالب نوعی اجماع ایفا نمایند و به‌تبع آن مسئولیت ناشی از آن را نیز به شکلی پذیرا شوند تا کار برای وزارت کشور راست آید.
این رویکرد موجب شده تا مجمع نمایندگان استان نیز که از انگیزه کافی برای نقش‌آفرینی حداکثری در انتصابات برخوردار است، خیلی سریع دست به کار شده و فعالانه به دنبال گزینه‌هایی برود که به‌ز‌عم آنها بتوانند استان را در ریل توسعه با شتاب مضاعف به حرکت درآورند.
اینکه خروجی جلسات مجمع نمایندگان چه خواهد بود و سکان هدایت استان به چه کسی سپرده می‌شود، هنوز مشخص نیست و صرفاً برخی گمانه‌زنی‌ها در فضای مجازی شکل گرفته است که عمدتاً هم تکذیب شده‌اند.
نکته مهمتر اما آینده استان است که به‌طور طبیعی دغدغه اصلی مردم و مسئولان به حساب می‌آید. در این میان نمایندگان استان در مجلس که این‌چنین پر حرارت و جدی برای تعیین استاندار آتی فعال شده‌اند و تأکید دارند که با هماهنگی و اجماع کامل در این زمینه تصمیم خواهند گرفت، همانگونه که خود را محق و تعیین‌کننده می‌دانند و البته وزارت کشور هم به شکلی نقش تعیین‌کنندگی ویژه‌ای برای مجامع استانی تعریف کرده است، دارای مسئولیت نیز خواهند بود.
اهمیت هماهنگی بین نمایندگان و مدیران اجرایی چه در سطح کلان بین دولت و مجلس و چه در سطح استان میان استاندار و سایر مدیران اجرایی با نمایندگان ایجاب می‌کند که در تصمیمات بالادستی برای انتصاب مدیران استانی نیز - هرچند براساس قانون نانوشته- چنین هماهنگی شکل بگیرد تا از چالش‌های احتمالی در آینده پیشگیری شود.
حال اینکه در شکل‌گیری چنین هماهنگی و دستیابی به توافق درخصوص مدیران اجرایی به چه میزان منافع مردم و اولویت‌های توسعه مورد توجه قرار می‌گیرد و چقدر تصمیمات براساس نگاه‌های سیاسی است، با گذشت زمان مشخص می‌شود.
با تمام این احوال آنچه برای استان اهمیت دارد، سپردن زمام امور به فرد شایسته‌ای است که ضمن برخورداری از شاخص‌ها و ملاک‌های لازم برای مدیریت‌ارشد استان، شناخت و اشراف کامل نسبت به مسائل، اولویت‌ها، نیازها و چالش‌های اصلی استان داشته باشد.
|
