|
این روزها در حال و هوای عزاداری‌های سید و سالار شهیدان کربلا حضرت ابا عبدا... الحسین(ع)، ارادتمندان به مولا و خاندان و یاران باوفا و مریدش نیز در سراسر میهن اسلامی با برپایی موکب‌های عزاداری و پذیرایی و همچنین بخش نذورات مردمی، خستگی و گرمای تابستانی را از جسم و جان عزاداران حسینی(ع) می‌زدایند. در دارالمومنین همدان هم امسال با شکوه‌تر و گسترده‌تر از سال‌های گذشته هیأت‌ها و انجمن‌های حسینی یکدل و همقدم، شور و اشتیاق ویژه‌ای در قلب‌های پاک مومنان برانگیخته‌اند و هر چه دارند در طبق اخلاص می‌گذارند تا پرچم خون‌رنگ نهضت عاشورا برافراشته‌تر از همه تاریخ در اهتزاز بماند.
در این میانه جوان‌ها و نوجوان‌های جویای فلسفه مکتب حسینی با لباس‌های سیاه و سربندهای سبز و سرخ چون رگه‌های زلال زندگی و جهاد از چشمه‌های واقعیت نهضت عاشورا می‌جوشند و شباهنگام به گونه‌ای هم آشنا و هم غریب‌وار در کوچه‌های عزاداری می‌چرخند و طبل آگاهی و استقبال از واقعه کربلا را می‌کوبند.
این حسین(ع) کیست که عالم همه دیوانه اوست و باز این چه شورش و چه عزا و چه ماتم است؟! آنجا که جان‌ها پروانه‌وار گرد شمع وجود و حضور و حسین(ع) می‌گردند، دارایی و مال و بود و نبود دنیا چه ارزشی دارد و هر چه باید و هر چه باشد، نذر نفس گرم و خون سرخ حسین(ع) است.
این عاشورا و این حماسه و این فرهنگ خودجوش و ناب عزاداری‌های حسینی(ع)، سراسر نعمت و برکت و فداکاری در مکتب شیعه و شیعیان است و هیچ سدی در برابر دریای خروشان انفاق و نذر و بخشش شیعیان برای تلألو چراغ کانون حسینی(ع) و عظمت پرچم برافراشته و خوش‌قامت نهضت عاشورا متصور نمی‌باشد.
حتی اگر تمام دنیا شمشیرهای دشمنی و کینه‌توزی خود با پیروان و رهروان راستی سرور و سالار شهیدان واقعه کربلا را از رو ببندند و دارایی‌های بی‌ارزش خویش را برای جلوگیری از گسترش نهضت عاشورا و بیداری مردمان مسلمان جهان، تحریم کنند!
در چنین شرایط و با علم به راه و رسم اهل بیت(ع) است که رهروان و پیروان حقیقی آن با هر دانه نذر و نیاز مردم و موکب‌ها در ماه محرم و اربعین حسینی(ع) را صرف آسایش عمومی می‌کنند و شکر نعمت به جای می‌آورند. خوشبختانه آگاهی عمومی نسبت به شرایط اقتصادی روز جامعه نیز به اندازه‌ای گسترش یافته است که اغلب به اندازه مصرف و نیاز وقت و حال خود از نذورات مردمی برمی‌دارند و قبول می‌کنند و با این کار صواب و خداپسندانه خود مانع اسراف و حیف و میل منابع ملی می‌شوند.
این روزها با توجه به آگاهی عمومی و رشد فرهنگ دینی و ایرانی نسبت به محیط زیست کمتر شاهد پخش و پلای ظروف یکبار مصرف و پسماندهای باقیمانده از برنامه‌های پذیرایی در حول و حوش استقرار هیأت‌ها و موکب‌ها و تشکل‌های مردمی هستیم و خداوکیلی اکثریت مردم حریم پاکیزگی معابر و بایسته‌های زیست محیطی را به خوبی رعایت می‌کنند و با این کار خود حرمت عزاداری‌های حسینی(ع) را نیز بهتر از هر زمانی به منصه ظهور می‌رسانند.
|
