|
حدود 2 دهه از سيطره كم‌آبي و خشكسالي در بخش عظيمي از قاره آسيا از جمله كشور عزيزمان ايران مي‌گذرد. روند كم‌آبي و البته از سويي هم مصرف‌هاي بي‌رويه و بي‌رحمانه در اين سال‌هاي خشك به گونه‌اي بوده است كه به گفته كارشناسان امر ذخيره‌گاه‌هاي زيرزميني افت كرده و سطح آب در اعماق زمين بسيار پايين رفته است. مهمترين عامل كاهش موجودي ذخيره‌گاه‌ها در تمام سال‌هاي كم‌آبي، ادامه روند كشت و زرع به روش‌هاي قديمي و سنتي كه مستلزم مصرف آب فراوان مي‌باشد و در اين ارتباط حفر آشكار و پنهان هزاران حلقه چاه عميق در دشت‌هاي كشاورزي و كوهپايه است كه همچنان ثروت ملي در كشورمان را به باد مي‌دهد و در همين استان خودمان همدان خدا مي‌داند هر شب تا صبح دور از چشم بازرسان سازمان‌هاي منطقه‌‌اي آب، چندين حلقه چاه عميق به تعداد چاه‌هاي غيرمجاز و غيرقانوني اضافه مي‌شود.
حال در اين شرايط و با توجه به بارندگي‌هاي نسبتاً خوب سال گذشته و ادامه روند اميدواركننده آن در هفته‌هاي پاياني زمستان امسال و احياناً فروردين‌ماه آينده، اين سؤال و اين انتظار نزد بسياري از مردم در بخش‌هاي كشاورزي و مصرف شهري و خانگي پيش آمده است كه الحمدا... بارندگي‌ها كه خوب است، چرا مصرف نكنيم؟! چرا خسّت به خرج دهيم؟!
اتفاقاً در جايي و در جمعي، آقايي در صدر نشسته بود و بسيار فيلسوفانه و حق‌به‌جانبانه، استدلال مي‌كرد كه اين همه سفارش و توصيه براي صرفه‌جويي در آب و به طور كلي در منابع طبيعي بسيار بي‌ربط و منفعت‌طلبانه است؛ چراكه انسان هر چقدر و هر كجا از منابع طبيعي استفاده كند، خداوند جاي آن را پر مي‌كند و طبيعت هرگز رو به زوال نمي‌رود. اين آقا حتي مدعي بود كه سفارش براي صرفه‌جويي در مصرف آب، براي رونق دادن به بازار بطري‌هاي آب معدني و... است والا دليلي ندارد انسان آب خدادادي را مصرف نكند و رحمت الهي و باران و برف و تبديل عناصر مختلف در اعماق زمين به ذخاير عظيم نفت و طلا و نقره و... را ناديده بگيرد و كفران نعمت كند.
خوب در اين صورت چنانچه چند شنونده خوش‌بين و ساده‌دل هم مثل بنده چنين استدلال‌هاي فيلسوفانه را بشنود حتي بي‌خيال تمام هشدارها و نمودارهاي علمي و مقايسه ديروز و امروز بوده و شيرهاي آب را تا آخر رها خواهد ساخت.
ظريفي هم در اين‌باره وقتي نمودارها و خروجي تحقيقات علمي در خصوص آينده كره خاكي و ذخاير آب و منابع انرژي را در كنار اظهارات خودبينانه آن آقاي محترم كنار هم مي‌گذاشت، چنين نتيجه‌گيري مي‌كرد كه نه به آن شوريِ شور و نه به اين بي‌نمكي، همه اين حرف‌ها و بگير و ببندها براي اين است كه اعداد و ارقام روي قبض‌هاي آب و برق و انرژي را عوض كنند و از مردم پول بگيرند. اين دسته از متفكران خشك‌نشين دليل ديگري هم چاشني ديدگاه خويش ساخته و مي‌گويند اگر نگويند نيست و گران به دست مي‌آيد و ضرر مي‌كنيم كه نمي‌توانند هزار قلم عوارض و ارزش افزوده و تبصره 2 و 3 و چه و چه به قبض‌هاي آب و برق و گاز و تلفن و هوا اضافه كنند. با اين حال هميشه نفر سومي هم هست كه اعتقاد دارد صرفه‌جويي و جلوگيري از افراط و تفريط مصداق همان شكر نعمت و پرهيز از كفر نعمت است. نفر سومي‌ها با اطمينان خاطر و صفاي باطن سر حرف خود هستند كه هيچ آدم عاقلي منابع طبيعي و ملي و هزاران نعمت خدادادي را هرچند با كشت و زرع و تلاش بيشتر دوباره حاصل مي‌شود و به دست مي‌آيد، هدر نمي‌دهد و بيخود در جوي آب و سطل زباله رها نمي‌كند.
نفر سومي‌ها هميشه با اعتماد به نفس كامل مي‌گويند اگر چيزي داشته باشي و آن را در مشتت نگه داري، مي‌تواني آقايي كني و با اطمينان به زندگي برسي، در غير اين صورت مجبوري كه به جاي آقايي، گدايي كني و با التماس از اين و آن و خدا و زمين بطلبي.
|
