|
در قصه‌های دیماه کتاب، قصه‌ای همدانی از قول باباطاهر عریان با عنوان «خدا سرمای هرکسی را به اندازه بالاپوشش می‌دهد» آمده است. بخش عمده‌ای از ادبیات هر ملتی به قصه‌ها و مثل‌ها اختصاص دارد. مثل‌ها تاریخ فشرده‌ای هستند که مردمان امروز را به ریشه‌ها و پیشینه فرهنگی گذشته خود پیوند می‌زنند. ادبیات ایران هم با وجود تعدد قومیت‌ها از قصه‌ها و مثل‌های متفاوت و خاصی برخوردار است. هر مثل در دل خود روایتگر تاریخ و قصه‌ای است که حکایت از نوع زندگی، باورها و اعتقادات، آداب و رسوم پیشینیان دارد و با مطالعه آن این امکان را می‌دهد تا با تکیه بر تجربه‌های گذشتگان زندگی بهتری داشته باشیم.
به گزارش ایسنا؛ کتاب «مثل‌ها و قصه‌هایشان» به کوشش یکی از نویسندگان همدانی برجسته ادبیات حوزه کودک و نوجوان دربرگیرنده قصه‌ها و مثل‌های ایرانی است. مصطفی رحماندوست نویسنده و شاعر نام‌آشنای همدانی در حوزه ادبیات کودک و نوجوان مجموعه مثل‌ها و قصه‌هایشان را به شیوه‌ای نو در 12 جلد و هر یک از مجلدات آن دارای ۳۰ قصه برای ۱۲ ماه سال گرد‌آوری کرده که در مجموع دربردارنده ۳۶۵ داستان برای همه روزهای سال است.
شماره 3 از مجموعه کتابخوان به معرفی کتاب مثل‌ها و قصه‌هایشان، قصه‌های زمستان پرداخته است. این کتاب در 124 صفحه و 3 فصل به قصه‌های 3 ماهه پایانی یعنی دی، بهمن و اسفند اختصاص دارد. این اثر به نویسندگی مصطفی رحماندوست، تصویرگری رودابه خائف و به همت واحد کودک و نوجوان مؤسسه فرهنگی هنری محراب قلم در سال 1393 در تهران به چاپ رسیده است.
در توصیف کتاب در پشت جلد آمده است: «هیچ یک از قصه‌های این کتاب، ساخته ذهن نویسنده نیست بلکه بازگویی قصه‌هایی است که ضرب‌المثلی را پدید آورده‌اند. این کتاب برای بزرگترها مرجع قصه‌گویی و برای کودکان و نوجوانان مجموعه قصه‌ای شیرین و ایرانی است.»
از این کتاب همانطور که در بالا اشاره شد، می‌توان به عنوان مرجع قصه‌گویی برای بزرگترها استفاده کرد و برای تحقق این امر نویسنده پس از بیان قصه مدت زمان لازم برای قصه‌گویی را ذکر کرده و همچنین سؤالاتی کوتاه برای نمونه با هدف بحث و گفت‌وگو میان قصه‌گو و شنونده آورده است. فضای قصه‌ها و ذهن کنجکاو و اندیشمند کودکان و نوجوانان فرصتی بسیار مناسب ایجاد می‌کند تا آنها در خیال خود کنجکاوی‌های کودکانه خود را پر و بال دهند و با دنیای قصه همراه و همسو شوند.
در بخش پایانی کتاب نکته‌هایی در همین باب برای قصه‌گو آورده شده است: «قصه را با آرامش بگویید. مواظب باشید زمان قصه‌گویی شما از زمان در نظر گرفته شده کمتر نشود. درباره قصه با بچه‌ها گفت‌وگو کنید و اجازه دهید کنجکاوی‌ها و خیال‌پردازی‌های خود را مطرح کنند.»
از دیگر نکات جالب این کتاب تصویرسازی‌های ساده آن است که در نگاه اول شاید مناسب دید و دنیای رنگارنگ کودک و نوجوان نباشد و جذابیتی نداشته باشد اما با نگاهی عمیق‌تر و با توجه به موضوعیت کتاب که به مثل‌ها و قصه‌های پیشینان اشاره دارد، درمی‌یابیم که تصویرسازی درست به کار برده شده است.
درباره تصویرها آمده است: «حوصله بیشتری به خرج دهید و ابتدا تصویر قصه را به بچه‌ها نشان دهید و درباره‌ی شیرینی‌های آن با بچه‌ها حرف بزنید.»
در قصه‌های دیماه و شب 29 دی به مثلی از همدان اشاره شده است. این مثل با عنوان «خدا سرمای هر کسی را به اندازه بالاپوشش می‌دهد» به روزگار سرمای سخت همدان و دیدار جمعی از مردمان اهل دل با باباطاهر همدانی اشاره شده است بیان این نکته از زبان شاعر همدانی که «خداوند سرمای هر کسی را به اندازه بالاپوشش می‌دهد. خدا می‌داند که من لباس و خانه‌ای جز این چه که هست، ندارم. به همین علت به من تحمل بیشتری داده است. به کسی هم که خانه و کاشانه درست و حسابی دارد و لباس گرم و نرم پوشیده، تحمل کمتری داده است...» متن قصه و ادامه آن را در کتاب بخوانید.
|
