روزهای سختی که سپری میکنیم، بیماری خطرناک و مرموز کرونا در اوج خیز چهارم خود، بیشتر از هر زمان دیگر موجب وحشت مردم شده و روزبهروز با افزایش تعداد بیماران جدید و آمار قربانیان خود، جامعه را نگران کرده است.
با وجود هشدارها و توصیههایی که مسئولان ارشد حوزه بهداشت و درمان کشور و همچنین مقامهای اجرایی برای رعایت و مواظبتهای بیشتر در جامعه دارند، ولیکن به نظر میآید بازهم افراد بیشماری متوجه جدیت این بحران بزرگ نیستند و نهتنها با رفتارهای غیرمنطقی و نادیده گرفتن کرونا سلامت خود را به بازی گرفتهاند، بلکه حقوق دیگران را هم پایمال کرده و جان هموطنان را به خطر میاندازند، با اینحال و با وجود گذشت حدود یک سالونیم از شیوع و همهگیری ویروس کرونا در جهان و ابتلای حدود 2 میلیون نفر از هموطنان در کنار مرگ غمانگیز حدود 66 هزار نفر مردوزن و جوان و کودک ایرانی، شاهد هستیم که موج چهارم کرونا در کشورمان آنچنان شدید و گسترده و بیدرنگ است که خیلی از مردم تازهتازه دارند باور میکنند دچار چه گرداب وحشتناکی شدهاند و دشمن کرونایی پشت دیوار هر خانه و نفسبهنفس هرکسی کمین گرفته و در صدد هجوم گزنده خود میباشد.
شاید تا همین چند هفته پیش که مردم درگیر با کارهای باقیمانده از سال کهنه بودند و سال نو را تدارک میدیدند و بلکه هوای سفر تعطیلات نوروزی و دیدوبازدیدهای پیوسته فامیلی هم در سرشان بود، کمتر کسی با جدیت و نگرانی خاص از خطر کرونا حرف میزد و خیلیها بودند که با وجود مشاهده میلیونها بیمار مبتلا به کرونا و اندوه دهها هزار خانواده عزادار از گزند کرونا در هرسوی وطن عزیزمان ایران، هنوز هم جوری ناباورانه و مردد از واقعیت این بلای جهانی صحبت میکرد، اما در برهه کنونی و اوجگیری وحشتناک این بلای مرموز در همه نقاط کشور، خیلیها دارند از برج عاج غرور کاذب و ژستهای انتقادگرانه خود به پایین متمایل میشوند، اما متأسفانه تصمیم و تغییر نگرش و حتی وحشت و نگرانی این جماعت نسبت به واقعیت خطر کرونا در جامعه خیلی دیر شده است و مصداق معروف، نوشدارو پس از مرگ سهراب را بهخاطر میآورد و چنین همراهی و همصدایی چندان بهدل نمینشیند، چون خیلی انسانهای بیگناه بهخاطر بیتوجهی و سهلانگاری و خودخواهی کسانی که به خطر کرونا اهمیت نمیدادند و توصیهناپذیر بوده و هنوز هم هستند، زندگیشان فنا شد و ناسزاوارانه به زیر خاک رفتند و یا خسارتهای سنگینی از این درد متحمل شدند.
هماینک جامعه ایران از جنبههای سیاسی و اجتماعی و اقتصادی درگیر مشکلات فراوانی است. کارهای بسیار ضروری و حیاتی و سرنوشتساز پیش روی جامعه است، دشمنان تا دندان مسلح و قسم خورده ملت و کشور بزرگ ایران از همه طرف در کمین هستند و به هر طریق ممکن بر ما فشار میآورند. باید مواظب بود، باید آمادگی کامل داشت، باید کشور و ملتی قوی و نفوذناپذیر و دشمنشناس و متکی به نفس و نترس باشیم تا تمام حریم و ارزشهای مقدس ملی و دینیمان در برابر تهدید و طمع دشمن محفوظ باشد. باید مستقل، خودکفا و پیشرفته باشیم تا دنیا روی کشور و ملتی آزاده و مصمم حساب ویژه باز کند. اگر غیر از این باشد حتی در یک مجمع منطقهای ورزش هم حقمان را ضایع خواهند کرد. اما کرونا مانع حرکت و حیات معمول و روان ما است.
اکنون خطر فزآینده کرونا تمام زندگی و کارهای ضروری جامعه از آموزش تا تولید و کشاورزی و کارهای روزمره مردم و کشور را تحت شعاع خود قرار داده و راه نفس را بر مردم، دولت و کشور بسته است.
بنابراین هر فردی در هر مقام و اجرا و عام و خاص و شخصی و حقوقی، نسبت به معضل کرونا بیتفاوت باشد و سنگاندازی کند و جان مردم را بها ندهد، مقصر است و باید مقابل وجدان و خدا و مردم پاسخگو باشد.
