از مدت‌ها قبل محافل خصوصي و جلسات خانگي داوطلبان انتخابات مجلس دهم برقرار است و اين داوطلبان كه در حال حاضر صفت احتمالي را يدك مي‌كشند، در اين جلسات از كارهايي مي‌گويند كه مي‌خواهند انجام دهند و تحولي بزرگ با آن كارها در امور و زندگي مردم ايجاد كنند.
البته مجلس مي‌تواند اينگونه باشد اما به شرط آنكه در حيطه وظايف خود عمل كند اينكه داوطلبي كه قصد ورود به مجلس را دارد وعده‌هاي نشدني يا حتي شدني اما در حيطه قوه‌اي ديگر را بدهد، بي‌اطلاعي خود از قانون را به همگان اطلاع مي‌دهد.
متأسفانه در ايران رسم بر اين شده كه اگر داوطلبي اينگونه وعده در حوزه عمراني يا اجتماعي و سياسي ندهد، بي‌اطلاع محسوب مي‌شود.
بر اين اساس است كه انتخابات به مسابقه وعده تبديل مي‌شود و برخي داوطلبان سعي مي‌كنند خود را در انجام كارهاي اعجاب‌انگيز، صاحب معجزه معرفي كنند.
معروف است كه فردي در انتخابات‌هاي گذشته وعده آوردن دريا به استان را داده و باز معروف‌تر است كه در انتخابات شوراها داوطلبي وقتي حجم وعده‌هاي ساير داوطلبان را ديده، گفته است به شرط عملي شدن وعده سايرين من هم وعده مي‌دهم كه مترو شهر را ايجاد كنم. وعده در تمام انتخابات حضور فعال دارد اما در انتخابات مجلس يك نماينده نمي‌تواند بجز در حوزه نظارت و قانونگذاري وعده‌اي داشته باشد در حالي كه برخي وعده‌ها براي امنيت ملي خطرناك و در اصطلاح خط قرمز محسوب مي‌شود.
هفته گذشته بود كه مدیرکل دفتر تقسیمات کشوری وزارت کشور از داوطلبان و نامزدها خواسته بود، در انتخابات و تبليغات خود به بحث تقسیمات کشوری ورود نکنند؛ زيرا تقسیمات کشوری اساساً یک امر حاکمیتی است و مبتنی بر مصالح کلان کشور باید انجام شود، وزارت کشور در این زمینه انجام وظیفه می‌کند و دولت نیز متولی این اقدام است. احمدي‌پور دليل آورده بود كه "اگر نامزدها و داوطلبان نمایندگی مجلس شورای اسلامی وعده‌های تقسیمات کشوری ندهند خودشان دچار چالش کمتری با مردم خواهند شد."
اين مسئول هشدار داده بود؛ تقسیمات کشوری عرصه‌ای نیست که هر کسی بخواهد وارد آن شود و بخواهد توقع ایجاد کند. مردم نیز باید خردمندانه و هوشیارانه افراد را انتخاب کنند و انتخابشان متناسب با شرح وظایف نمایندگی و توانمندی‌های موجود باشد.
اما تنها تقسيمات كشوري نيست كه داوطلبان نمايندگي نبايد به آن ورود كنند بلكه تمام حوزه اجرا مشمول اين نبايد است.
مسائل قومي و قوميتي حوزه ديگري است كه داوطلبان احتمالي نبايد در آن وعده‌اي به مردم بدهند؛ زيرا ايران اسلامي هر آنچه دارد از وحدت مردمي كه از قوميت‌هاي گوناگون در سرزمين ايران با پرچم مشترك و يك قانون اساسي زندگي مي‌كنند، است و نبايد اين وحدت و سرمايه اجتماعي براي رأي‌آوري هزينه شود.
در مجموع سياه‌نمايي، حركت افراطي، در نظر نگرفتن خطوط قرمز و وعده‌هاي خارج از توان و چارچوب مسائلي است كه انتظار مي‌رود داوطلبان انتخابات نبايد به سمت آنها بروند تا انتخابات رقابتي، اخلاقي و سالم در بين آنها به دور از بي‌قانوني و حواشي شكل بگيرد.
