شوک دقیقه یک دربی 94 نخستین نکته مهم بازی بین تیمهای استقلال و پرسپولیس بود. شاید خوشبینترین هوادار استقلال هم تصور نمیکرد تیمش بتواند بهراحتی و بدون کوچکترین فشاری دومین گل سریع دربیها را بهثمر برساند.
به گزارش فارس، استقلال با تکیه بر همین گل زودهنگام که ضربه روحی بدی به سرخها وارد کرد، توانست نیمه اول را بهخوبی مدیریت کند. آنها بهخوبی توانستند 45 دقیقه اول را بهنفع خود تمام کنند اما محمود فکری شاید فکرش را نمیکرد نیمه مربیان را به این راحتی به حریف واگذار کند.
45 دقیقه دوم این پرسپولیس بود که توانست بر بازی سوار شود. تعویض سیداحمد موسوی و ورود شیخ دیاباته به بازی به جای اینکه فشار استقلال را مضاعف کند بیشتر بهنفع شاگردان یحیی گلمحمدی تمام شد. آنها خیلی زود توانستند کامبک طلایی داشته باشند اما سرخپوشان از همان نقطهای نیش خوردند که این روزها به پاشنه آشیل گلمحمدی تبدیل شده است.
باز هم روند تساویهای سرخپوشان ادامه پیدا کرد و این نقد به کادرفنی پرسپولیس وارد است که چرا نمیتوانند نتیجه برتری را حفظ کنند اما از آنسو استقلال که توانسته صدرنشین لیگ شود این نقد بر آنها وارد است که چطور نتوانستند آن برتری نیمه نخست را ادامه دهند البته آبیپوشان با وجودی که در نیمه دوم قافیه را به حریف باخته بودند و فشار زیادی هم به پرسپولیس وارد نکردند اما همین که روحیه نباختن را حفظ کردند جای قدردانی دارد. این همان شرایطی است که یک تیم مدعی باید داشته باشد و استقلال بهنظر پس از مدتها چهره مدعی بهخود گرفته است. یحیی گلمحمدی در این بازی به نسبت دربی گذشته مقابل فرهاد مجیدی نترستر شاگردانش را اَرنج کرد و اتفاقا همین تجربه او موجب شد تا پرسپولیس به بازی برگردد و شاید اگر محمود فکری هم به اندازه او تجربه داشت اجازه نمیداد شاگردانش نیمه دوم تحت تأثیر رقیب قرار گیرند. بقیه صحبتها در بازی که مساوی میشود از جمله بحثهای داوری و تک به تکها و شمارش تعداد موقعیتهای گل چندان محلی از اعراب ندارد. درست است که سوت بد میتواند نتیجه بازی را تغییر دهد اما مسأله این است که داوری رضا کرمانشاهی در این مسابقه اینقدر مشکلدار نبود که 2 مربی برای توجیه تساوی خود به او انتقاد وارد کنن