زمانی که رژیم صهیونیستی 14 سال پیش یعنی در تابستان ۲۰۰۶ درخواست حزبا... مبنی بر آزادی زندانیان لبنانی را رد کرد و بلافاصله با کشته شدن 3 سرباز و اسارت 2 تن از سربازان خود مواجه شد و سریع آرایش جنگی به خود گرفت، هیچگاه تصور نمیکرد بازنده یک جنگ ۳۳ روزه خواهد بود.
جنگ 33 روزه حزبا... با رژیم صهیونیستی آغازی بر پایان رژیمی بود که همواره لاف پیروزی میزد. حالا این حزبا... بود که صحنه نبرد را طراحی و اجرا میکرد و صهیونیستها با ترس و دلهره، گرفتار عملیاتهای آفندی حزبا... شده بودند و با رصد اقدامات این گروه بهظاهر کوچک ولی پرتوان و باایمان، مانده بودند که چگونه میتوانند پاسخ این حجم از موشکی را که بر سر آنها فرود میآمد، پاسخ دهند.
طبق گزارش منتشرشده از تسنیم، سالگرد پیروزی و مقاومت 33 روزه حزبا... لبنان در برابر ارتش بهظاهر قدرتمند رژیم صهیونیستی در سال 2006 میلادى و شکست مفتضحانه این رژیم، بهعنوان «روز مقاومت اسلامی» نامگذاری شده است.
از علل پیروزی حزبا... در این جنگ میتوان به 1- استفاده از ظرفیت و توان نظامی مناسب و راهبردی در شرایط زمانی و مکانی مورد لزوم، یکی از مسائلی بود که پیروزی حزبا... را در مقابل ارتشی که به جدیدترین و کاربردیترین سلاحها و آموزشها مجهز بوده و از ارتشهای برتر جهان بهشمار میآمد، رقم زد. 2- حزبا... با افزایش توان و قدرت موشکی خود، این رژیم را بهطور کلی مستأصل کرد و هریک از حملات زمینی، دریایی و هوایی این رژیم را به شکلی کوبندهتر پاسخ داد. 3- درباره رزمندگان اسلام، توکل و توسل و نیز معنویت، یک موضوع اساسى است و بنا به وعدههاى مصرح الهى در قرآن کریم، نصرت الهى همراه با توکلکنندگان به خداست. در این جنگ یکی از مهمترین عوامل پیروزی را باید استفاده درست و مناسب از ابزار رسانه در جنگ روانی علیه دشمن دانست.
متهم اصلی انفجار بیروت، اسرائیل است
سهشنبه چهارم آگوست(14 مرداد) در پی وقوع آتشسوزی گسترده در یکی از انبارهای مواد آتشزا واقع در بندر بیروت، انفجار مهیبی در انبارهای مجاور آن که حاوی 2 هزار و 700 تن نیترات آمونیوم بود، رخ داد که بر اثر آن، تاکنون 171 نفر کشته و بیش از 6 هزار نفر زخمی شدند.
بیروت پس از انفجار مهیب بندر این شهر به حالت عادی بازنگشته و به مشکلات اساسی لبنانیها، حمله طرفداران جریان ۱۴ مارس به برخی وزارتخانهها و پارلمان این کشور اضافه شده است. به اعتقاد ناظران تحولات لبنان، در راستای منافع غرب و رژیم صهیونیستی و جریانهای وابسته به آنها درحال انجام است.
چندی پیش نیز «حسان دیاب» نخستوزیر لبنان که کمتر از 7 ماه از حضورش در این سمت میگذشت، در نطقی تلویزیونی خطاب به ملت لبنان استعفای خود را اعلام کرد. با اینحال پس از استعفای نخستوزیر لبنان، «میشل عون» رئیس جمهور این کشور ضمن پذیرفتن این استعفا، وی را به سمت «نخست وزیر پیشبرد امور» منصوب کرد. سردبیر روزنامه رأیالیوم در سرمقاله دوشنبه این روزنامه چاپ لندن از «اسرائیلیها بهعنوان متهم اصلی این انفجار» نام برده و خاطرنشان کرد: اسرائیلیها توسط رهبران احزاب و نهادهای امنیتی دنباله رو خود در لبنان در جریان تمامی جزئیات تحولات این کشور قرار دارند و بعید به نظر میرسد که اسرائیلیها در جریان ۲ هزار و ۷۵۰ تن ماده نیترات آمونیوم با قابلیت انفجار شدید انبار شده ظرف 7 سال گذشته در انبارهای بندر بیروت قرار نداشته باشند.
عبدالباری عطوان معتقد است که تمامی فرضیهها و تحرکات رویکرد را برای سرنگون کردن دولت حسن دیاب در پیش گرفتهاند؛ زیرا آن را دولت «حزبا...» بهشمار میآورند و این رویکرد مبتنی بر مخالفت با فرضیه دست داشتن عوامل خارجی در فاجعه انفجار بندر بیروت است. در واقع تمامی فرضیههای یادشده بهدنبال درهم کوبیدن لبنان و ایجاد خلأ سیاسی و قانونی و سوق دادن لبنان بهسوی آشوب و چه بسا در نهایت جنگ داخلی است.
وی همچنین افزود: آنها با دور نگه داشتن عامل خارجی از انفجار، حزبا... لبنان را مقصر معرفی کنند تا بدین ترتیب زمینه را برای دخالت نظامی خارجی بهمنظور خلع سلاح حزبا... فراهم کنند.
