این روزها شاهد کلکل و کریهای سخیف و سطحی در فوتبال ایران هستیم. کریهایِ زنندهای با استفاده از واژههایی مثل «بابا مسعود» و «بابا حمید» که هواداران آبی و قرمز راه میاندازند و در آنها اثری از درک و فهم فوتبالی دیده نمیشود.
در آخرین بهروزرسانی ترانسفرمارکت براساس قیمت بازیکنان و تیمها، استقلال و پرسپولیس جزو ۵۰ باشگاه باارزش آسیا هم نیستند. آن وقت ما اینجا درگیر این کریهای سطح پایین هستیم. البته که حرف اصلی ما در این مجال این نیست.
کری بخوانید. همدیگر را نابود کنید. اما یادتان نرود که کری، ماحصل کنش و واکنشهای طرفداران 2 تیم است. وقتی خودتان میدانید سطح کریهایتان اینقدر پایین است، پس ناراحتی برای چه؟
بگذارید مثالی بزنیم. از آخرین نبرد آسیایی یک تیم ایرانی. آنجا که پرسپولیس ایران برابر قهرمان آسیا قافیه را باخت و استقلالیها واکنشهای بعضاً تمسخرآمیزی در فضای مجازی داشتند.
اما واکنشهایی که پس از اتمام رقابت پرسپولیس و الهلال توسط هواداران استقلال دیدیم، نه عجیب بود و نه تازهظهور کرده. اتفاقاً همان کاری بود که پرسپولیسیها چندی پیشتر و پس از باخت استقلال برابر نماینده عربستان انجام دادند.
باید اعتراف کرد که روزهایی در رقابت دیرینه سرخابی وجود دارد که آدم دلش برای رقیب میلرزد. مثل رقابت اخیر 2 تیم برابر الهلال که از شما چه پنهان در هر 2بازی ما هم از جایی به بعدِ رقابت دوست داشتیم فرار عقربههای ساعت را نظارهگر باشیم و به قول پیمان یوسفی جدال غولهای آسیا! که الحق والانصاف جدالهایی کاملاً برابر و نفسگیر بود زودتر به خاتمه بینجامد تا بیشتر آبروریزی رخ ندهد.
آن وقت هواداران آبی و قرمز به جان هم میافتند بهخاطر باخت مشترک به الهلال! واقعاً جای تعجب دارد این همه رفتار عجیب از هواداران که خیلی هم خود را علامه دهر میدانند.
هواداران پرسپولیس بهتر بود به کنشهای خود نیمنگاهی بیندازند تا این آخر که شکست بدی بالا آوردند، از واکنشهای آبیها دلگیر نشوند.
رفتارهای محمدحسین کنعانیزادگان، رضا حقیقی و پیام صادقیان را به یاد بیاورند. آبیها هم همینطور. آنها هم امیرحسین صادقی و مرتضی فنونیزاده را دارند برای بالا آوردن کفر هواداران حریف.
و وقتی هواداران 2 تیم به تبعیت از چنین بازیکنانی، دست به رفتارهای زننده و سخیف در فضای مجازی میزنند، آدم نباید توقع این را داشته باشد که سطح فنی فوتبال ما بالا برود. چون یکی از ارکان پیشرفت فوتبال در بعد فنی همین هواداران هستند. هوادارانی که نمیدانند ارزش تیمهای محبوبشان در آسیا اینقدر پایین آمده، اما با واژههایی مثل بابامسعود و باباحمید از خجالت هم در میآیند و به این نوع درک فوتبال هم افتخار میکنند.