در خیلی از منابع پس از مناطق شمالی و خوزستان از استان همدان به عنوان قطب کشاورزی و از نهاوند ما به عنوان قلب تپنده آن یاد شده است...
آیا به واقع با وضعیتی که باغهاي اطراف شهر، منابع طبیعی از جمله مراتع، جنگلها، حوزههای آبخیز و بخصوص سرابهای نهاوند پیدا کرده است، باز هم میتوان از آن به عنوان یک قلب تپنده نام برد؟
خیلی وقت است که در مسیر میدان ژاندارمری به سمت کوی حاجیان، میدان عارف به سمت شهرک دستغیب و دهنو، مسیر جاده جهانآباد به شعبان، خروجی جاده کرمانشاه تا دهفول و از فاصله بین گیلآباد تا گیان هوای لذتبخش احساس نمیشود؟! مدت زیادی است هنگام عبور از هسته اصلی سرابها (گیان، فارسبان و ملوسان) تغییر دما هنگام رسیدن چندان محسوس نیست؟! قریب به 30 سال است كه در موسم گرما، نسیم خنک، مطلوب و معطر حاصل از باغهاي میوه باروداب صورت را نوازش نمیدهد؟! و آن احساس لطافت رخت بر بسته است.
به راستی چه اتفاقی افتاده است؟! زمانی که بیماری در بستر بیماری افتاده است، باید به فکر مداوا، ترمیم، احیا و تیمار بود؟! یا اینکه اندام نحیف و آسیب دیده او را در معرض انواع عواملی قرار داد، که اثرات منفی بیشتر بر او اثر گذاشته و بیماری او تشدید ميشود؟! این تشبیه، مصداق بارزی است که میتوان برای منابع آبی و پوشش گیاهی منطقه نهاوند به کار برد تغییرکاربریهای مجاز و غیرمجاز، بیاعتنایی و زیادهخواهی افراد نسبت به منابع طبیعی و محیط زیست تا آنجا پیش رفته است که متأسفانه به عنوان یک فرهنگ غلط همراه با چاشنی مصرفگرایی تیشه به ریشه تمامی شرايط بیولوژیکی، پوشش گیاهی و منابع آب و خاک زده است!!!...
مراتع و جنگلها نقش بسیار مهمی در حفظ خاک و حفظ ژنتیکهای گیاهی و جانوری بر عهده دارند. از طرفی دارای یک وظیفه اصلی دیگر هستند و آنهم اینست که مانند اسفنج عمل کرده و تمامی آبهای حاصل از نزولات آسمانی را به افقهای زیرین زمین هدایت كرده تا بیلان آبی مثبت شده و سطح ایستابی بالا بیاید... اما متأسفانه در شرايط فعلی با توجه به تغییر اقلیم و خشکسالیهای پیدرپی، تعرض روز افزون به مراتع و جنگلها و همچنین چرای خارج از فصل دام، موجباتی را فراهم كرده است که تمامی گزینههای مربوط به پوششهای گیاهی که کمک به حفظ منابع آبی و خاکی را بر عهده دارند، مورد تهدید و در شرف نابودی قرار گیرند. چند صباحی است گروهی خودجوش به نام پاکسازان طبیعت نهاوند در فعالیتهایی ارزشمند و ستودنی که نشأت گرفته از عرق عصبیت نسبت به این مرز و بوم است، درحال خدمت به محیط زیست و منابع طبیعی منطقه نهاوند هستند. تا جایی که مسؤلان شهر را نیز ترغیب كردهاند که در این فعالیتها شرکت کرده و سهم خود را (از جمله تخصیص بودجههای متعدد) بپردازند و ابتدا از مراکز تفریحی و سرابها شروع كردهاند و از نوروز 93 تاکنون هر محل تفرجگاهی و یا هر سراب را حداقل یکبار پاکسازی كردهاند. اما متأسفانه هنوز مدت زیادی از این اقدام عامهپسند نگذشته است که شاهد آلوده شدن مجدد این مراکز هستیم! آبهای جاری و پاک در سرابها در کنار کیسههای پلاستیکی رنگارنگ و بطریهای خالی رها شده در مسیر آبها، چهرهای بسیار زشت را به نمایش گذاشته است.
به طوری که در اولین مشاهده اینگونه به نظر میرسد که گویی در بالا دست فاضلاب را در آبهای پاک رها کردهاند... تناول غذاهای دلچسب همراه با مصرف انواع خوراکیهای لذتبخش در چنین فضا و چشماندازی چگونه میسر و گواراست؟ ای کاش! مردم با فرهنگ و با صفای ما قدری در برطرف کردن این مشکلات سهیم باشند و مسؤلان و متصدیان این حوزهها هم در ابتدای ورودیها با تحویل کیسه زبالههای محکم و بزرگ از ميهمانان استقبال كرده و اطلاعرسانی کامل در این جهت انجام شود. البته مدتی است که قدمهایی براي رهایی از این شرايط نامطلوب برداشته شده است و در دورههای مختلف، کلاسها و آموزشهایی براي حفظ و احیاي مراتع و همچنین جلوگیری از بیابانزایی با مشارکت اداره ترویج جهادکشاورزی و کانون بسیج مهندسان کشاورزی شهرستان نهاوند صورت گرفته است و حتی گواهینامه پایان دوره هم صادر میشود که از ارگانهای ذیربط مانند اداره محیط زیست و منابع طبیعی هم تقاضامندیم جهت تأمین شرايط پایدار و احیاي منابع از همین افراد آموزش دیده استفاده كنند. لازم به ذکر اینکه از تمامی قشرها برای شرکت در این کلاسها دعوت به عمل میآید...
هماكنون شرايط فعلی حاکم بر منابع طبیعی و محیط زیست خیلی رضایتبخش نیست. میطلبد پس از بررسی کامل خودتان قضاوت بفرمایید...
فرزند کوچک شما سعادت حنیفیان