امروزه تصميم‌گيري ها نمي‌تواند بدون استفاده از شيوه‌هاي جديد و كارآمدتر اطلاع‌رساني انجام شود. بنابراین روابط عمومي به عنوان يك بخش كارآمد و نوين در نظام اطلاع‌رساني به حساب مي‌آيد که اين اقدام را از يك طرف با اطلاع‌رساني به گروه‌هاي مختلف مخاطبان و از طرف ديگر با اطلاع‌يابي از محيط و گروه‌هاي مخاطب سازمان (در درون و بيرون) انجام مي‌دهد. به اين ترتيب روابط عمومي به شيوه‌ها و اشكال مختلف بر نظام تصميم‌گيري در سازمان تأثير مي‌گذارد، در آن مشاركت مي‌كند و يا به عنوان تسهيل‌گر تصميم‌گيري عمل مي‌كند.
به طور كلي نقش روابط عمومي را در نظام تصميم‌گيري مي‌توان در 4 شكل مشخص كرد:
1- تسهيل‌گر فرايند تصميم‌گيري از طريق تأمين اطلاعات مورد نياز:
سنجش مستمر محيط، پيگيري روند انتقال اطلاعات بين سازمان و محيط، ايفاي نقش دفاعي در برابر ورود اطلاعات اضافي، پالايش، تسهيل و گزينش اطلاعات مناسب و سازماندهي آنها براي ارائه به تصميم‌گيران براي اخذ تصميمات مناسب در اين نقش ايفا مي‌شود.
بي‌ترديد، خميرمايه هر تصميمي، اطلاعات است و به عبارتي اطلاعات و تصميم‌گيري، دو روي يك سكه هستند و بدون اطلاعات امکان هيچگونه تصميم‌گيري وجود ندارد و بالعكس بي‌اطلاعي به بي‌تصميمي مي‌انجامد و در اين ميان، روابط عمومي با اتكای به حدود 200 تكنيك كاربردي در اين حرفه و دانش، از كارآمدي ارزشمندي براي تأمين اطلاعات برخوردار است و به نظر مي‌رسد كه در اين زمينه، تقريباً بي‌رقيب است.
2- تصميم‌سازي:
روابط عمومي اگرچه در شكل ابزاري آن در اوايل قرن بيستم، صرفاً تسهيل‌گر تصميم بود، ولي در آستانه قرن بيست‌ويكم و درشكل مديريتي آن، از توان تصميم‌سازي برخوردار است و پس از تحقيق درباره مشكل و تشخيص عوامل به وجود آورنده آن، برنامه مناسب و پيشنهاد عملي خود را براي اتخاذ تصميم در اختيار مديريت سازمان مي‌گذارد.
3- تأثيرگذاري بر فرايند تصميم‌گيري
روابط عمومي علاوه بر تسهيل‌گري، تصميم‌گيري و تصميم‌سازي، بر فرايند تصميم‌گيري نيز تأثير مي‌گذارد و بعضاً با ورود به جريان تصميم‌گيري، تصميمات را با انتظارات افكار عمومي هماهنگ مي‌سازد. تلاش روابط عمومي با انجام اين اقدامات، پيوستن به ائتلاف حاكم بر سازمان و عضويت در گروه تصميم‌گيري سازمان است و اين كار مي‌تواند در كارآمدي نظام تصميم‌گيري سازمان نيز بسيار مؤثر باشد. در واقع روابط عمومي با وارد شدن در روند تصميم‌گيري، در راستاي هماهنگي بين منافع سازماني و منافع عمومي گام برمي‌دارد.
4- اصلاح تصميمات سازماني:
نقش ديگر روابط عمومي در فرايند تصميم‌گيري، مطالعه واكنش گروه‌هاي مختلف مخاطبان در برابر پيام‌ها و رفتارهاي سازماني است. به عبارتي روابط عمومي با ايجاد نظام بازخورد به سازمان كمك مي‌كند تا تصميمات نامناسب خود را شناسايي كرده و به بهبود آنها مبادرت كند. وقوف به اهميت روابط عمومي در نظام تصميم‌گيري و استفاده از آن در اين فرايند، مي‌تواند ابزار مناسبي براي بهبود مديريت سازماني باشد.
طرح و تأكيد نقش‌هاي روابط عمومي در نظام تصميم‌گيري مي‌تواند به بهبود نظام تصميم‌گيري در سازمان منجر شود، نظامي كه در واقع خود بر الگوي تصميم‌گيري اجتماعي متكي است و به مفاهيمي همچون «فهم مشترك» و گفت وگو با «گروه‌هاي مخاطب» تأكيد مي‌كند.
گردآورنده: شراره كوهي
