مهربانی، رحمت، صلحطلبی و مردمداری از ویژگیهای بارز حضرت محمد (ص) آخرین فرستاده خدا و خاتم رسولان است. پیروی از سیره و روش رسولا... (ص) امروز یکی از راههای رسیدن به صلح، امنیت و آرامش در دنیا است.
۲۸صفر سالروز رحلت حضرت محمد(ص) آخرین فرستاده خداوند متعال است؛ پیامبری که با خود بشر را به سعادت رساند و با آوردن کلام خدا به میان مردم آنها را به سوی حق هدایت کرد.
پیامبر اکرم (ص) در طول دوران حیات مبارک خودش منشأ خیر، برکت و رحمت برای بشریت بود و نه تنها با مسلمانان بلکه با پیروان سایر ادیان نیز با عطوفت، مهربانی و خوش اخلاقی رفتار میکرد و بسیاری از غیرمسلمانان به واسطه همین رفتار و اخلاق خوش رسول ا... (ص) به اسلام ایمان آوردند.
وفات جانگداز و مظلومانه اشرف مخلوقات خاتم الأنبیاء محمدبنعبدا...(ص) در 28 صفر سال 11 هجری در سن 63 سالگی بوده است.
رسول گرامی و اهل بیت وی، مظهر تام اسمای الهی و آیینه تمام نمای صفات جمال و جلال حقاند. آنان، پیشوایان بشر به سوی فضایل و ارزشهای متعالی انسانی و الهیاند و آشنایی با ابعاد گوناگون شخصیت و زندگی این رهبران الهی، بهترین توشه سالکان راه حقیقت و پاکبازان طریق سعادت و کمال است.
زندگی پیامبر اسلام و ائمه هدی(ع) داستان انسانهای پاک و به کمال رسیدهای است که برای هر پویندهای، راهی هموار و مستقیم به سوی حقیقت را نشان میدهد، و زندگی پرفراز و نشیب و سراسر صلابت و جاودانگی آنان، میتواند همه ابعاد و شئون مختلف حیات انسان کامل را تأمین میکند.
این روزها ایام سالگرد وفات حضرت محمد مصطفی(ص) است که بنای ستم و بیدادی را که بر فرزند آدم میرفت برانداخت و نوای خوش قسط و عدل را در جهان طنینافکن ساخت؛ بزرگمردی که در پیشگاه انسانیت، سرود توحید سر داد. با ظهورش پابرهنگان و آنان که اربابان بیداد به استضعافشان کشانده بودند، گوهر آزادگی و حریت را در آغوش کشیدند. او از جهان رفته است اما دیری نخواهد پایید که واپسین حجت توحید بر انسان عرضه میشود تا مومنان آفاق در پرتو خورشید اسلام، شاهد غروب بتان باشند. در 14مین قرن از ظهور حضرت محمد مصطفی(ص) که جهان بشری پرشور و شرتر از پیش گردیده، ندای بلند توحید که از گلوی پاک آخرین پیامبر خدا برخاست هنوز در پهنه کره خاکی طنینانداز است و امت او در روز وفاتش پیام وحدت خویش را در مأذنههای رفیع و شکوهمند اسلام به گوش جهانیان میرسانند.
این ایام همچنین سالروز شهادت سبط اکبر پیامبر، امام حسن مجتبی(ع) در روز 28 صفر است که در روزهای طوفانی صدر اسلام همچون بازویی پرتوان در کنار پدر بزرگوارش و نیز در دوران زمامداری کوتاه خودش از کیان اسلام و مسلمین دفاع کرد ولی نیرنگ منافقان و دشمنان اسلام که لباس دوستی دین و امارت مسلمین را به دروغ بر تن کرده بودند، از کاسه زهرآگین دشمن خانگی بیرون آمد و دومین شهید امامت به جهان اسلام تقدیم شد.
ای غریبی که دست نوازش بر سر غریبان میکشی
سر بر پنجره فولاد میگذارم و به وسعت تمامی رئوف بودن تو اشک میریزم تا آتش دلی که از جفا بر تو رفته را خاموش کنم، دل را به ضریحت گره زدم تا شاید دستان مهربان تو گشاینده آن باشد.
چه چیز زیباتر از سکوت دلگشای حرمت که با صدای نقارهها میشکند. این نقارهها برای من زیباترین موسیقی جهان و نقارهچیهایت هنرمندترینان هستند.
در ایام غمبار سالگرد شهادت غریبانه و مظلومانه امام علی بنموسیالرضا(ع)، آن امام همام را اینگونه خطاب قرار میدهیم که ای امام غریب! ای قبله آمال مشتاقان خشنودی و رضا! هنگامی که نقش گنبد پر نور تو در پرده چشمانمان میافتد، آمیزهای از احساس تعالی و شکوه در قلبهایمان مینشیند. نقشی که محبت و دوستی تو را پیوسته در رگانمان به دوردستترین منافذ جسم و جان میرساند و حاصل این پیوند چیزی نیست جز فروزانتر شدن آتش عشق ولایت تو که به مثابه میراثی پرارج در سینههایمان جاوید شده است.
امام رضا(ع) در شمار کسانی است که خداوند در آیه تطهیر فرموده است آنان را از هر عیب و نقصی پیراستهام. از این رو، او نیز همانند دیگر امامان (ع) سرشتی قدسی و منزه داشت و از رذیلتهای اخلاقی دور بود. پس تمسک جستن به ایشان میتواند نجات بخش انسان باشد.
