معلولیت محدودیت است اما ناتوانی نیست؛ نباید فرد معلول را از حق اجتماعی و طبیعی خودش محروم کرد، مسئولان شهری آنگونه که باید به معلولان توجه نمیکنند و بسیاری از امکانات اجتماعی که حق همه افراد جامعه است از دسترس معلولان خارج بوده و یا به سختی فراهم میشود.
پای صحبت و درد و دل معلولان که بنشینیم متوجه دردها، مشکلات، انتظاراتشان از مسئولان، خانواده، جامعه و کمبودهای آنان میشویم ولی با این حال بسیاری از معلولان اجازه ندادند که معلولیتشان راه رسیدن به هدف والای زندگیشان را ببندد و سعی کردند با حفظ اعتماد به نفس و تلاش مضاعف وارد اجتماع شوند و مانند افراد سالم تحصیل کنند و شغلی برای خود دست و پا کنند.
میثم و معصومه هردو توانیاب هستند که به تازگی با هم ازدواج کردهاند و با همکاری یکدیگر توانسته اند مؤسسه توانیاران صبح الوند را برای همنوعان خود راه اندازی کنند این زوج توانیاب با تکیه بر ایمان و اراده-شان معنی واقعی صبر و رسیدن به روزهای خوب را با تلاششان به اثبات رسانده و حرفهای زیادی برای گفتن دارند و همیشه تلاششان بر پایه این بوده است که بتواند الگوی خوبی برای همنوعانش باشد و از همه مهمتر اینکه در این سالهایی که مدیریت این مؤسسه را برعهده داشتن موفق شده اند افراد توانیاب بسیاری را به عرصه جامعه وارد کنند.
میثم ترکمان جوان 30 ساله ای که بر اثر یک نوع جهش ژنتیکی به بیماری دیستروفی عضلانی دچار شده است و از 16-17 سالگی به مرور زمان تعادل حرکتی خود را از دست میدهد، ویلچرنشین میشود.
معلولیت محدودیت است، اما ناتوانی نیست
از سن 12 سالگی بود که اعصاب مرکزی بدنم به سمت تضعیف شدن پیش رفت و به مرور زمان تعادل خودرا از دست دادم و ویلچرنشین شدم در سالهای ابتدایی شرایط زندگی به گونه ای سخت بود که از جامعه کناره گرفتم و به طرز عجیبی وارد یک بحران افسردگی شدم زیرا زمانی که خودم را با هم سن و سال هایم مقایسه میکردم از اینکه نمیتوانستم همانند آن ها ورزش کنم وهمچنین فضای فیزیکی جامعه اجازه حضور در جامعه را نمیداد و دیگر نمیتوانستم به مدرسه روم، به ناچار ترک تحصیل کردم همین عوامل سبب شد که روز به روز منزویتر شوم.
با تلاش های مستمر در همان سالها به عنوان کارآموز برتر انتخاب شدم
خوشبختانه پس از گذراندن آن دوران سخت آموزش از راه دور را آغاز کردم و توانستم تحصیلاتم را ادامه دهم که در سال 93 با مؤسسه صبح الوند آشنا شدم و با شرکت در کلاس های این مؤسسه با همنوعای خود را در شرایط وخیم تر آشنا شوم، این آشنایی توانست روحیه ضعیف شده من را بهبود بخشد وبتوانم استعدادهای درونیام را شکوفا کنم؛ چه چیزی قشنگتر از این می توانست من را به زندگی امیدوارتر کند.
خوشبختانه با تلاش های مستمر در همان سال ها به عنوان کارآموز برتر انتخاب شدم که در نهایت به دلیل موفقیتهایی که در این مؤسسه کسب کردم مدیریت داخلی آن مجموعه به من واگذار شد و از سال 98 تاکنون مدیریت این مؤسسه را برعهده دارم.
انتخاب معصومه
بهترین اتفاق زندگیم بود
آشنایی من با همسرم یکی از بهترین اتفاقات زندگیم بود که انگیزه ام برای ادامه زندگی دوچندان کرد شاید از نظر برخیها هیچ وقت یک فرد توانیاب حق تشکیل زندگی مشترک را نداشته باشد اما من و همسرم باهم زندگی عاشقانه ای را آغاز کردهایم که میتوان خوشبختی را علی رغم تمامیمشکلات و سختیهایش حس کرد. درواقع میتوان گفت که من و همسرم بودیم که توانستیم مسیر را برای سایر همنوعانمان هموارتر کنیم.
مناسب سازی شهری
اصلی ترین دغدغه معلولان است
یکی از مشکلات اصلی معلولان این است که شهر برایشان مناسب نیست، یعنی فضاها و مکانهایی که عمومی هستند و بقیه مردم از آن استفاده میکنند برای معلولان مناسب سازی نشده است.
معلولان در برخی مواقع از حق طبیعی و اجتماعی خود مانند استفاده از دستگاه عابر بانک، حضور در ادارات، حضور در اماکن عمومی مانند پارک ها و حتی رفت و آمد با سایر دوستان و آشنایان و نکته قابل توجه حمل و نقل عمومیشهری به دلیل نبود راه دسترسی مناسب محروم هستند که امیدواریم شهرداری با کمک مسئولان مربوطه هرچه سریعتر بتوانند ذره ای از مشکلات موجود را برطرف کنند.
توانیابان را از دیگر افراد جامعه
جدا نکنیم
یکی دیگر از مشکلات مهم معلولان، فرهنگ ترحمآمیزی است که نسبت به این گروه وجود دارد.درحالی که توانیابان از دیگر افراد جامعه جدا نیستند و حق زندگی کردن را مانند سایر افراد دارند و باید به حقوق شهروندی این دسته از افراد احترام بگذاریم، همانطوری که یک فرد معمولی میتواند از خدمات عمومیجامعه به راحتی استفاده کند بنابراین لازم است شرایط طوری مهیا شود که فرد توانیاب بتواند از آن خدمات بهرهمند شود.
ورزش بوچیا؛ فرصتی برابر برای ناتوان ترین افراد معلول در همدان
یکی از راهکارهای توانمندسازی معلولان افزایش میزان فعالیتهای ورزشی میباشد که برای نخستین بار توانستیم ورزش بوچیا را در استان راه اندازی کنیم که بیشتر مناسب معلولانی است که از نظر جسمیو حرکتی ضعیف هستند و باتوجه به طبقه بندی انواع معلولیت ها، ورزش پوچیا زمینه این را فراهم میسازد تا معلولان از فرصت مساوی برای ورزش کردن برخوردار شوند، زیرا دراین رشته ورزشی حتی ناتوان ترین افراد معلول هم میتوانند ورزش و حتی به مسابقات بین المللی و جهانی راه پیدا کنند.
بخشهای خصوصی
بیشتر افراد توانیاب را به کارگیرند
یکی دیگر از دغدغه های معلولان اشتغال است که طبق قانون؛ اختصاص ۳ درصد از سهمیه استخدامی دستگاههای اجرایی به افراد توانیاب در بسیاری از استانها هنوز به شکل کامل اجرا نشده است و تعداد بسیار کمی از مؤسسات هستند که این افراد را حمایت میکنند. اما بیشترین انتظار ما از بخشهای خصوصی این است که از افراد توانیابی که قادر به انجام کارهای ویژه خودشان هستند، استفاده کنند تا اینکه بتوانند با پیدا کردن جایگاه مناسب در جامعه، انگیزه بیشتری برای ادامه زندگی پیدا کنند.
345 کارآموز توانیاب
در این مؤسسه آموزش میبینند
خوشبختانه مؤسسه توانبخشی نیکوکاری توان یاران صبح الوند با هدف ارتقاء سطح افراد توانیاب (معلولان جسمیو حرکتی) از طریق فرایند «آموزش فنی و حرفه ای»، «توانبخشی» و «اشتغال» با استفاده از الگوی مؤسسات مردم نهاد و برخی از خیرین تأسیس شده است که تمامیتجهیزات و امکانات این مؤسسه نیز توسط همین افراد نیکوکار تهیه شده است. در حال حاضر 345 کارآموز در رشته های خیاطی، موسیقی، زبان، آموزش میبینند که از طریق این مؤسسه وارد بازار کار شده و توانسته اند جایگاه اجتماعی ویژه ای را بدست آورند.
در ادامه گفت و گو؛ آقای ترکمان به همراه همسرش مارا با قسمت های مختلف این مؤسسه آشنا میکند.
یکی از این قسمت ها مربوط به کلاس خیاطی است که با کمک سمیه ،زهرا و محمد که در بیرون از آن مؤسسه به چشم یک توانیاب نگاه میکنند توانیابانی که همانند یک انسان سالم هنر خیاطی را آموزش دیده اند و اکنون یک کارگاه تولیدی خیاطی شده است که علاوه بر آموزش، جنبه درآمدی نیز برای این افراد دارد.
خانواده ها باید سازگاری بیشتری با افراد توانیاب داشته باشند
هدف اصلی از راه اندازی این مؤسسه را خدمت و کمک به معلولان است چراکه معلولان اگر حمایت و تشویق شوند میتوانند به پیشرفت های چشمگیری دست یابند.
به طور کلی من به عنوان یک توانیاب از همنوعان خود این درخواست را دارم برای اینکه بتوانند زندگی آسوده ای همانند سایر افراد داشته باشند باید بتوانند در جامعه حضور داشته باشند. و از گوشه نشینی و پنهان شدن در خانه بپرهیزند و از همه مهم تر اینکه خانواده ها نیز باید سازگاری بیشتری با افراد توانیاب داشته باشند چراکه رفتار خانواده یکی از مهم ترین عواملی است که میتواند این افراد را برای حضور پررنگ تر در جامعه تشویق نمایند؛بنابراین خانواده در تقویت روحیه این افراد نقش بسیار مهمیدارند.از طرفی دیگر باید سعی کنیم فضایی را در جامعه ایجاد نماییم که پذیرای این افراد باشد برای برخورد صحیح با معلولان باید نکاتی را رعایت کرد به طوری که به دلیل وجود محدودیتهای موجود در افراد معلول، برخ-ورد با آنها باید محتاطانهتر بوده و تلاش کرد تا با رعایت برخی نکات، رابطه موثرتری با فرد معلول برقرار شود.
کلام آخر
من به عنوان کسی که مدیریت این مؤسسه را برعهده دارم از مدیران و مسئولان استانی خواهشمند هستم که زمینی را برای ساخت یک مجتمع آموزشی با ظرفیت بالاتر با مالکیت خودشان به ما اهدا کنند که توسط افراد نیکوکار و خیر بتوانیم این مجتمع را بسازیم.
