با وجود وحشتی که ویروس کرونا در بین مردم ایجاد کرده است و نگرانیها نسبت به گسترش این بیماری موجب اختلال در بسیاری از فعالیتهای معمول از جمله تشکیل کلاسهای درسی مدارس و دانشگاهها و همچنین برگزاری مسابقههای ورزشی در کشورمان شده است، ولیکن قشرهای مردم با هوشیاری و آمادگیهای لازم برابر تهاجم ویروس کرونا همچنان به رفع و رجوع کارهای روزانه زندگی خود در جامعه اشتغال دارند.
همانگونه که پزشکان و کارشناسان کانونهای درمانی و بهداشتی توصیه میکنند، تنها شرط لازم برای ایمن ماندن از آلودگی به ویروس کرونا، فقط و فقط رعایت بهداشت فردی و اجتماعی است. در این ارتباط خوشبختانه این اطمینانخاطر وجود دارد که جامعه پزشکی و دستاندرکاران بخشهای درمان و بهداشت با آمادهباش صددرصد، مواظب سلامتی جامعه هستند و موارد آلوده به بیماری ویروس کرونا را زیر ذرهبینهای آزمایشگاهی در سراسر کشور قرار دادهاند. اما وظیفه مردم در این شرایط این است که با احساس مسئولیت شدید شخصی از هیچ مشارکتی برای عقب راندن این اپیدمی خطرناک و کشنده در هر جا و هر مشغلهای که هستند، دریغ نکنند. در اینباره همانگونه که اشاره شد، رعایت بهداشت شخصی برای حفظ سلامت خود و خانواده در اولویت اول است اما وظیفه مهم و بسیار بسیار خداپسندانه و انسانی هر فرد ایرانی و بلکه تمام انسانها روی کره خاکی که گرفتار این اپیدمی جهانی هستند، دغدغهمند بودن نسبت به سلامتی کل جامعه است.
اکنون در این اوضاع و احوال نگرانی مردم، بیشتر از ناحیه بیرون از خانه و کیفیت سلامتی مایحتاج روزانه است که بیرون از خانه و از مجاری تولید و توزیع جامعه تأمین میشود.
خوشبختانه ما مردم مسلمان به تقوا و پاکیزگی شخصی بسیار متعهد و پایبند هستیم و خود را شدیداً مقابل مردم و بهداشت و سلامتی کلی جامعه مسئول میدانیم و به همین دلیل، هستند بسیاری از مردم شریف و متدین و باتقوا که بدون وضو کار روزانه خویش را شروع نمیکنند و خدمت به مردم را برای خود نوعی عبادت میدانند و روزی حلال از خداوند منان طلب میکنند. حال بگذریم از کار خلاف و جرایم غیرانسانی معدود آدمهایی که در این شرایط دشوار به همنوعان خود رحم نمیکنند و با گرانفروشی چند برابری لوازم بهداشتی و ضدعفونیکننده به سوداگری ناجوانمردانه مشغول هستند، ولیکن در مقابل چنین افراد اندک، اکثریت تولیدکننده و توزیعکننده و کاسب و خردهفروش با نیت خیری که دارند، اوضاع و احوال کنونی را به میدانی برای آزمایش وجدان و انسانیت خویش قرار دادهاند و قصد دارند در این فرصت گران که ممکن است در تمام زندگی و دوران عمر فقط یکبار دست دهد، رضایت خداوندی را جلب نمایند.
به هر حال و به کَرم توجه خدا و تلاش و خدمت صادقانه مدیران و مسئولان و زحمتکشان حوزه بهداشت و درمان و تکتک مردم، این بلا هم از سرمان رفع میشود و به قول معروف «زمستان هم تمام میشود و روسیاهی برای ذغال میماند» و چه انسانهای بزرگ و قابل تقدیر و احترام هستند آنان که در تهیه و تولید و پختوپز و فرآوری بهویژه مواد غذایی برای جامعه، رعایت تمام بهداشت و سلامتی فردی و اجتماعی را در درجه اول اهمیت و اولویت قرار میدهند و اینگونه است که «زندگی در ایران ما همچنان جاری است».