همدان پتانسيل کلانشهر شدن نداشت اما برخيها در تلاش بودند تا عنوان کلانشهري براي همدان بگيرند.
حرفشان اين بود که خدمات و امکاناتي که کلانشهرها ميگيرند قابل مقايسه با شهرهاي کوچکتر نيست. آنها معايب کلانشهر شدن را عنوان نميکردند و فقط تلاش ميکردند شهر را به هرنحوي که شده بزرگ کنند تا جمعيت آن را به بالاي يک ميليون نفر برسانند تا مجوزهاي لازم را براي کلانشهري بگيرند.
چند روستا با جمعيتهاي 2 هزار نفر و نهايت 8 هزار نفر را به شهر الحاق کردند و بهانهها هم همين دستيابي به کلانشهري و امکانات و بودجه آن بود. همه ميدانستند که همدان با الحاق روستاها و افزودن 40 هزار و حتي 100 و 200 هزار نفر هم نميتواند عنوان کلانشهري بگيرد. از اينرو پس از الحاق روستاها و گران کردن زمينهاي آنها، "طرح مجموعه شهري" عنوان شد.
اين طرح اگرچه از همان سال 88 در شورايعالي شهرسازي کشور مورد بررسي قرار گرفته بود اما بسياري از مسئولان آن را ناديده گرفته و به الحاق فکر ميکردند.
طبق اعلام شورايعالي شهرسازي کشور هر شهری که بتواند "طرح مجموعه شهر" را مطالعه و تصویب کند به عنوان کلانشهر شناخته شود.
با اين حال در همدان روستاها را به شهر الحاق کردند و مشکلات عديدهاي براي شهر و روستاها پديد آوردند که از جمله ميتوان به حذف بسياري ازخدمات روستايي به روستاييان، گران شدن زمينها و افزايش قارچگونه ساختوسازهاي غيرمجاز در آن مناطق اشاره کرد.
در نهايت پس از کشوقوسهاي فراوان، مهرماه سال 98 که طرح مجموعه شهري همدان در شورايعالي معماري کشور با تلاش اداره کل راهوشهرسازي و پيگيري نمايندگان همدان تصويب شد همدان رسما کلانشهر شد.
سپس نماينده وقت همدان در مجلس گفت: با این اتفاق استان همدان میتواند از امکانات و اعتبارات ملی ویژه کلانشهرها استفاده کرده و به سمت اجرای پروژههای کلان ملی مانند احداث قطار شهری برود. به گفته وي، از این به بعد دولت و مجلس در برنامهریزیهای خود برای استان باید به این موضوع توجه کنند و با تخصیص اعتبارات ملی به استان همدان به عنوان کلانشهر باید شاهد اتفاقات خوب و بزرگی در استان باشیم.
از اينرو مردم نيز منتظر ماندند تا اتفاقات بزرگي در زندگي آنها نمايان شود. هرچند که موضوع قطار شهري در همدان با شدت در حال پيگيري است و اکنون مشاور طرح در حال مطالعه آن است اما ظاهرا اين قطار براي مسير شهرهايي مانند صالحآباد، بهار و مريانج به همدان تعريف خواهد شد.
چون چندي پيش حاجيبابايي نماينده همدان و فامنين در مريانج اشاره کوتاهي به اين موضوع کرد که «اين قطار مربوط به اين شهرها براي دستيابي راحت آنها به يکديگر و شهر همدان است و براي تردد داخلي شهر همدان نيست».
اين قطار هرچند که شهر همدان را بيش از پيش شلوغ و پرازدحام ميکند و اگر عواقب آن را درنظر نگيريم احتمالا نفع زيادي هم براي شهروندان همداني و آيندگان ندارد، اما اگر از اين مورد بگذريم نکتهاي که مهمتر است اينکه مردم منتظر اتفاقات بزرگ در زندگي شهري خود از جمله منابع مربوط به کلانشهرها هستند. اگر فقط به 2 نکته اشاره کنيم يکي تسهيلات وام مسکن جوانان و ديگري تسهيلات مستأجران است که همين اواخر اعلام شده است.
همدان جزو ساير شهرها حساب شد
طبق اعلام بانک مسکن، «تسهيلات وام مسکن جوانان در تهران با افزايش۶۰ درصدي به ۴۰۰ میلیون تومان رسید. سقف اين تسهیلات در کلانشهرها شامل کرج، مشهد، تبریز، اصفهان، اهواز، قم، شیراز و کرمانشاه در پایان سال پانزدهم از ۲۱۰ میلیون به ۳۳۰ میلیون تومان افزایش یافت و این میزان در مورد سایر نقاط شهری ۱۸۴ میلیون تومان بود که امسال در ترمیم صورت گرفته به ۲۹۰ میلیون تومان افزایش یافت.»
طبق اين خبر همدان جزو کلانشهرها محسوب نشده و وام 290 ميليوني به جوانان ساکن در آن تعلق ميگيرد.
نظير اين اتفاق در تسهيلات مستأجران نيز ديده شد. چند خبر از وزارت راهوشهرسازي منتشر شد که همدان را جزو کلانشهرها بهحساب نياورده بودند اما با پيگيري خبرنگار همين رسانه چندي بعد مديرکل راهوشهرسازي استان همدان از تسهيلات 50 ميليوني براي همدانيها خبر داد.
طبق اعلام، تسهيلات 30 ميليوني براي ساير شهرها و تسهيلات 20 ميليون توماني نيز به شهرهاي کوچک تعلق گرفت؛ هرچند که هنوز خبري از پرداخت اين تسهيلات نيست و مشخص نيست که وزارتخانه مشکلات بانکي را حل کرده است يا خير.
اکنون همدان در دريافت تسهيلات جزو کلانشهرها قرار نگرفته و مشخص نيست که بودجه و امکانات کلانشهري چه زماني به همدان تعلق خواهد گرفت؟ آيا قرار است همدانيها از کلانشهرشدن فقط معايب آن مانند گراني مسکن، ازدحام رفتوآمد، افزايش تراکم در ساختمانها، افزايش جمعيت و ... را تحمل کنند يا بالاخره منابع مالي کلانشهري و مزاياي آن هم به شهرشان تعلق ميگيرد؟
