پس از انتشار گزارش تکرار در المان‌های نوروزی در شماره پیشین روزنامه همدان پیام به ردپای هنرمندان همدانی برای ساخت این هنرهای ماندگار شهری نه در همدان، بلکه در پایتخت رسیدیم.
به گزارش همدان پیام، آنچه تعجب کارشناسان رسانه را برمی‌انگیزد این است که چرا جامه هنری هنرمندان همدانی بر تن استان‌های دیگر می‌نشیند و کارهای آنها در همدان کمتر دیده می‌شود.
آن گونه که مطرح می‌شود، چندی پیش زیباسازی شهرداری تهران از گروه هنری بهنگار برای ارائه ایده تا اجرای پروژه‌ای با موضوع تلفیق ماه مبارک رمضان و نوروز باستانی دعوت به عمل آورد و حالا آثار هنری او در سطح شهر تهران در ایام ماه مبارک رمضان نصب شده است و تا روزهای عید فطر زینت‌بخش شهر خواهد بود.
برخی دیگر از رسانه‌ها هم نوشتند همدان دارای هنرمندانی است که هرکدام به نوعی توانمندی‌های خاصی دارند. حالا اثر هنری علیرضا بهنگار و همکاران او که تلفیقی از ماه و گل است، پیام بهار طبیعت و بهار روح در ماه رمضان را به مخاطبان خود القا می‌کند.
طراحی مجسمه به گونه‌ای است که میان طبیعت، هنر و معنویت پیوندی بصری برقرار کرده و برای نخستین بار مجسمه‌ای با جزئیات بسیار زیاد ارائه کرده است.
علیرضا بهنگار در گفت‌وگوهای رسانه‌ای با بیان اینکه بیش از 20سال است که در حرفه مجسمه‌سازی و دیوارنگاره فعالیت دارد، بیان کرده است که برای ساخت اثر هنری پیوند ماه و گل به مناسبت ماه مبارک رمضان حدود20 نفر به صورت مستقیم و غیرمستقیم نقش داشتند.
وی مدت زمان ساخت و طراحی این اثر را به صورت شبانه‌روزی مطرح و عنوان می‌کند که در مدت زمان یک ماه و نیم طراحی شد و در مدت یک ماه به مرحله اجرا رسید.
گفتنی است، تحویل دادن ۲۵ مجسمه با این فرم و طرح و حجم با این ظرافت، دقت و نورپردازی و کارهای جانبی و ارسال و نصب در ۲۵ نقطه از شهر تهران خود پروژه عظیمی است که با در نظر گرفتن مدت عملیات اجرایی یک‌ماهه، یک رکورد بزرگ قلمداد می‌شود.
همدان به عنوان یکی از کهن‌ترین شهرهای ایران، ظرفیت‌های فرهنگی و هنری بسیاری دارد که می‌تواند در هویت‌بخشی به سیمای شهری آن نقش‌آفرین باشد. با این حال، به نظر می‌رسد مدیران شهری در برنامه‌ریزی‌های خود برای طراحی و ایده‌پردازی المان‌های شهری، کمتر از توانمندی‌های هنرمندان بومی با ایده‌های برتر که حرف برای گفتن در عرصه ملی و حتی بین‌المللی دارند بهره می‌برند. این غفلت نه‌تنها سبب کاهش هویت بصری شهر شده، بلکه فرصت رشد و شکوفایی هنرمندان استانی را نیز محدود و آنها را راهی استان‌های دیگر کرده است.
در پایان امید آن داریم مدیران شهری به سلیقه نگاه مردم شهر در سیمای شهری احترام بگذارند و طرح‌های نو دراندازند.
