خبرنگاران، روزنامهنگاران و عکاسان خبری از جمله گروههایی هستند که حتی پیش از شناسایی کووید-19 در ایران، پای کار آمدند و بخش عمدهای از زندگی حرفهای خود را به تهیه اخبار، گزارشهای میدانی و معرفی ابعاد مختلف شیوع این ویروس، اختصاص دادند، این قشر، قربانیان خاموش کرونا بهشمار میآیند.
به گزارش ایسنا، اهالی رسانه، از اسفندماه تاکنون، به شرح حال بسیاری از مبتلایان، پزشکان و پرستاران فعال در خط مقدم مبارزه با کرونا پرداخته و از چتر ناامنی بر سر کارمندان بانک گرفته تا خطرات ابتلا به این بیماری را در قشرهای مختلف، گوشزد کردهاند، بسیاری از خبرنگاران با قبول خطر ابتلا به کرونا، لباس پوشیده و به غسالخانهها، آرامستانها و بیمارستانهایی که بیماران کرونایی در آن بستری بودند، سر زده و برای پاسخ به افکار عمومی و کمک به کنترل بیماری، اقدام به تهیه گزارش میدانی کردهاند.
این درحالی است که بیش از نیمی از خبرنگاران از حداقل مزایای شغلی مانند حقوق پایه و بیمه محروم هستند، اما با وجود این، بهدلیل دغدغهمند و روحیه مطالبهگری، خطرها را به جان خریده و با وجود مخالفت اعضای خانوادهشان، از هیچ تلاشی برای انعکاس کم و کاستیها و مطالب علمی کرونایی، دریغ نکردهاند؛ خبرنگاران هرچند خبر ابتلای بسیاری از مسئولان و آمار متعدد ابتلای کارمندان و کارکنان دستگاههای مختلف و خبر فوت تعدادی از پزشکان و پرستاران بر اثر ابتلا به کرونا را مخابره کردهاند، اما خبر ابتلای خودشان به این بیماری نه در جایی ثبت شده و نه در جایی مخابره میشود.
با وجود تلاش خبرنگاران، هنوز هم بسیاری از مسئولان در آذربایجان شرقی بر ضرورت حضور خبرنگار در محل و انجام مصاحبه حضوری اصرار دارند و زحمت یک استعلام ساده برای شناخت خبرنگار جهت پاسخ تلفنی به پرسشها را هم به خودشان نمیدهند، در این میان حتی دستگاههای متولی مقابله با ویروس کرونا نیز از برگزاری جلسات حضوری صرفنظر نمیکنند.
با چنین رویکردی به نظر میرسد، خبرنگاران، قشری هستند که نهتنها سلامتیشان برای هیچکس مهم نیست، بلکه هیچ دستگاهی مسئولیت آنها را بر عهده نمیگیرد، زیرا تاکنون هیچ خبری از غربالگری خبرنگاران فعال عرصه رسانه و خبر نبوده و هیچ نکته آموزشی درباره راههای پیشگیری از ابتلا به کووید-19 به آنان ارائه نشده است.
پس از شیوع کرونا، دورکاری مورد توجه بسیاری از شرکتهای معروف و معتبر مانند رویترز و مایکروسافت قرار گرفت، اما مسئولان در ایران و آذربایجان شرقی، علاقهای به دورکاری ندارند و حتی در شرایطی که شرایط این استان حاد و قرمز اعلام شده است، حاضر به برگزاری جلساتشان بهصورت آنلاین نیستند.
بساط پذیرایی ولو با چای ساده و یا کیک و آب معدنی برقرار بوده و همگی معتقد هستند که اصول بهداشتی و فاصلهگذاری هوشمند را رعایت میکنند و جلساتشان را با تعداد نفرات کمتری، تشکیل میدهند، این درحالی است که مسئولان دانشگاه علوم پزشکی تبریز بارها نسبت به پرهیز از هرگونه تجمعی هشدار داده و برگزاری هر جلسه و هر تجمعی را راهی احتمالی برای انتشار ویروس کرونا، عنوان کردهاند.
خبرنگاران مجبور به تهیه ماسک و ضدعفونی کننده برای خودشان هستند و باید مسئولیت ابتلا به کرونا و یا گرفتار آمدن به هر بلای آسمانی دیگری را خودشان بر عهده بگیرند و هر روز شاهد ابتلای تعداد بیشتری از همکارانشان به کرونا هستند؛ بهدلیل نبود متولی، این قشر حتی درصورت جان باختن بر اثر ابتلا به کرونا هم شهید راه خدمت بهشمار نمیآیند، زیرا به وظیفهشان عمل کردهاند و به مرغ عزا و عروسی میمانند که همه جا سر بریده میشوند، این قشر، حامی و دلسوزی جز خودشان ندارند و خبر ابتلایشان به کرونا جز در صفحات شخصی همکارانشان در جایی منتشر نمیشود، هماکنون چند تن از خبرنگاران و فعالان عرصه رسانه استان بهطور نسبتا شدیدی به ویروس کرونا مبتلا شدهاند.
با وجود تأکید مسئولان بهداشتی برای حذف سفر خبرنگاران به شهرهایی که وجود کووید-19 در آنها محرز شده است، همچنان بسیاری از سفرهای شهرستانی پابرجاست، درحالیکه خبرنگاری که سفر شهرستانی داشته است، باید به مدت 2 هفته قرنطینه شود.
امید است تا اداره کل ارشاد و ستاد مقابله با کرونا ضرورت حذف مصاحبههای حضوری را درک کرده و پیش از ابتلای تعداد زیادی از خبرنگاران به این بیماری به دورکاری رضایت دهند.