«در پی انتشار تصاویر و کلیپ‌های قدرت‌نمایی با سلاح سرد در صفحه‌های مجازی یکی از اراذل، در یک عملیات ضربتی دستگیر شد.»
این خبر کوتاه چند وقتی است که در بیشتر استان‌های کشور با منبع فرماندهی انتظامی زیاد تکرار میشود.
برداشت اولیه اقتدار پلیس و برخورد با اراذل و افزایش امنیت است اما تکرار آن نشان می‌دهد در این زمینه باید تامل بیشتری انجام و درباره این معضل اجتماعی که احساس میشود در حال فراگیری است، تدبیری نو اندیشیده شود.
این مهم زمانی اهمیت بیشتری پیدا می‌کند که رابطه مستقیمی با افزایش مصرف مواد مخدر، مشروبات الکلی، شرارت و معضلات و آسیب‌های اجتماعی دیگر پیدا می‌کند.
در واقع این نوع سبک زندگی که بنا به دلایلی چون تبلیغ آن در صدا و سیما با عناوین ارزشمند و نبود آموزش به جوانان در انتخاب الگو و الگو شدن افرادی که مشهور به شرارت هستند در جامعه و نبود فرهنگ صحیح آنچه در اصطلاح جوانی کردن خوانده میشود برای اکثر جوانان، فراگیر شده است، زحمت پلیس را نیز زیاد کرده است.
تشکیل بانک اطلاعاتی از اراذل و اوباش، کنترل آنها و درگیری با آنها هزینه های پلیس را هم افزایش داده و در صورت دستگیری هزینه های زندان و دادرسی و ... هم به آن اضافه خواهد شد.
در استان نیز متأسفانه استعداد حرکت به سمت شرارت و قبیح نبودن این حرکات در بخشی از جامعه وجود دارد و این استعداد می‌طلبد که کار فرهنگی ویژه برای فاصله گرفتن جوانان از این سبک زندگی پر هزینه برای کشور و جامعه انجام شود.
دستگیری افراد اکنون فقط برای آنها سابقه درست می‌کند در حالی که در بین اشرار دارا بودن سابقه زندان یک افتخار است و ناخواسته این اقدام تبدیل به افتخاری برای اراذل میشود.
اراذل مجازی همان اراذلی هستند که در فضای واقعی فعالیت دارند و فضای مجازی محلی برای تبلیغ و کسب شهرت آنها شده است.
این به معنی آن است که در فضای واقعی باید از گسترش ضد فرهنگ شرارت با جدیت پیشگیری شود تا فضایی هم برای فعالیت تحت عنوان اراذل مجازی فراهم نباشد.
در این زمینه نیاز است نهادهای فرهنگی با همت و اراده برای کاهش آسیب وارد میدان شده و از ایجاد این آسیب در جامعه پیشگیری و تنها به برخورد انتظامی و هزینه‌سازی ناشی از برخوردهای حاصل از کم کاری فرهنگی اکتفا نشود.
