غروب روز یکشنبه (۹ دیماه) پدر خشمگینی در شهرستان اسدآباد(شهرک سید احمد) دست به اقدام هولناکی زد. این مرد ۳۶ ساله در یک حرکت جنونآمیز دختر ۷ ساله و پسر ۱۰ سالهاش را بر اثر ضربات چاقو مجروح کرد که متأسفانه دختر ۷ ساله بر اثر شدت جراحت جان خود را از دست میدهد. پس از آن، او اقدام به باز کردن شعله گاز و انفجار خانه میکند که در نهایت پسر و متهم به بیمارستان منتقل شدند. خوشبختانه پسرش وضعیت مساعدی دارد و تحت درمان است و خود قاتل به دلیل انفجار دچار سوختگی شدید میشود که او نیز تحت درمان است.
براساس اعلام دادستان اسدآباد، این حادثه به دلیل اختلافات خانوادگی و ترک همسرش از منزل رخ داده است. این پدر سنگدل با ضربات چاقو به جان ۲ فرزندش میافتد و با ضربات متعدد دختر ۷ ساله را قربانی خشم خود میکند. گزارش این حادثه بلافاصله به بازپرس ویژه قتل و مأموران آگاهی اعلام شده است که هنوز انگیزه این جنایت مشخص نیست و کارآگاهان اداره آگاهی در حال تحقیق در خصوص این حادثه هستند.
اما این برای نخستین بار نیست که چنین حادثه تلخی در استان همدان رخ میدهد. پروندههای جنایی متعددی در چند وقت اخیر تشکیل شده است که میتوان به قتلهای خانوادگی لیلای ۹ ساله توسط برادرش در یکی از روستاهای ملایر (۲۱ آذرماه ۱۴۰۳)، قتل پدر توسط فرزندش در اسدآباد (دیماه ۱۴۰۱) و سایر قتلها اشاره کرد که اگر نگوییم هر روز، به طور تقریبی هفتهای نیست که خبری از قتل و خشونت خانوادگی در رسانهها از این استان منعکس نشود. قتلهایی که تا چند سال پیش اگر در یک شهر یا حتی روستایی اتفاق میافتاد، برای همه رعبانگیز بود، اما حالا به درون خانوادهها راه پیدا کرده است و اعضای خانواده خشمشان را سر یکدیگر خالی میکنند.
همچنین بررسیهای مقالات دانشگاهی و پایاننامهها در این این باره خبر از آن میدهد که سالانه بین ۳۷۵ تا ۴۵۰ مورد قتل با انگیزههای ناموسی یا اختلافات خانوادگی در ایران رخ میدهد. این نوع قتلها در استانهایی با بافت سنتی آمار بالاتری دارد و استانهای خوزستان، کردستان، ایلام و سیستان و بلوچستان در ردههای بالای رتبهبندی قتل با انگیزههای ناموسی قرار دارند. اما مطالعه و بررسی روند فعلی افزایش خشونت در جامعه و وقوع قتلهای سریالی خانوادگی و ناموسی دلالت بر این دارد که وضعیت کشور نسبت به گذشته متفاوت شده است.
اکنون اگر بخواهیم به قتلهای خانوادگی در سطح کشور هم بپردازیم، میتوانیم به قتل یک خانم خبرنگار توسط همسر وکیلش اشاره کنیم که آن هم به دلیل اختلافات خانوادگی، درگیری و مشاجره با همسرش رخ داده بود و یا قتل رومینا، دختر ۱۳ساله تالشی، توسط پدرش که سروصدای زیادی برپا کرد.
بسیاری از روانشناسان بر این باورند که با توجه به شرایط اقتصادی دشوار در ایران، با تورم بالا، بیکاری و کاهش قدرت خرید، فشار روانی مضاعفی بر خانوادهها وارد شده است که به نوعی میتواند سبب ایجاد احساس ناامیدی و درماندگی شود که در نهایت به خشونت خانگی دامن میزند. از همین رو، افرادی که قادر به تأمین نیازهای اولیه خانواده خود نیستند، ممکن است احساس کنند که کنترل زندگی خود را از دست دادهاند. این احساس از دست دادن کنترل، بهویژه در افرادی که به شدت بر روی نقشهای اجتماعی خود تأکید دارند، میتواند به واکنشهای خشونتآمیز منجر شود.
بنابراین، پس از وقوع ۲ فقره قتل خانوادگی در چند وقت اخیر در استان همدان، نیاز است نهادهای مسئول به فوریت وارد عمل شوند. بهزیستی و علوم پزشکی باید با گسترش خدمات مشاوره و رواندرمانی، دسترسی به کمکهای روانی را برای عموم تسهیل کنند. همچنین نهادهای فرهنگی نیز باید با ترویج فرهنگ گفتوگو و مدیریت خشم، در کاهش این بحرانهای اجتماعی نقش فعالتری ایفا کنند.