اگر اتفاقی نیفتد تا چند روز دیگر آب تالوار به‌دست مردم همدان می‌رسد. ولی، اما و اگرهایی در این آب وجود دارد؛ برخی‌ها می‌گویند حالا که مخزن «کی‌تو» آبگیری شده یعنی عملا آب به همدان رسیده و بزودی بهره‌برداری می‌شود. برخی نیز درباره ناسالم بودن آن اظهارنظراتی داشته‌اند. اما عمده مسئولان و کارشناسان می‌گویند این آب نه تنها برای شهر کافی نیست بلکه پایدار هم نیست و باید به‌فکر منابع جدید آبی باشیم.
هرچند که ممکن است با اضافه‌شدن 600 لیتر آب تالوار به حدود 280 لیتر آب چاه‌های آق‌حصار و خالق‌وردی قطعی‌های طولانی‌مدت در طول شبانه روز لغو شده و تنها به کم‌فشاری آب در شب‌ها بینجامد اما هنوز مسأله برداشت از چاه‌های عمیق و پدافند غیرعامل همدان ادامه خواهد داشت.
علاوه بر آن 70 میلیون متر مکعب آب در 10 سال گذشته در سد تالوار ذخیره شده و با توجه به کاهش بارش‌ها در کشور، اگر نزولات آسمانی در این منطقه نیز کاهش بیابد اطمینانی به دریافت آب از این سد در سال‌های آینده وجود ندارد.
آن‌طور که گفته می‌شود عمق آب چاه‌های بهار که نیمه غربی همدان را تغذیه می‌کند نیز با کاهش چشمگیر مواجه شده و باید برداشت از آنها کاهش یابد.
چاه‌های آق‌حصار و خالق‌وردی نیز جزو پدافند غیرعامل هستند و فقط در مواقع اضطراری از آنها استفاده می‌شود و نمی‌توان برای طولانی‌مدت روی آنها حساب باز کرد. پیش‌بینی‌ها نیز حاکی از آن است که سال آبی مناسبی پیش رو نداریم و ممکن است نزولات آسمانی همچون یکی 2 سال گذشته در همدان قابل توجه نباشد.
وجود چنین شرایطی، آب همدان را به وضعیت بحرانی کشانده و کارشناسان بر این عقیده هستند که نمی‌توان روی انتقال آب حساب جدی باز کرد.
به تازگی اظهارات حاجی‌بابایی نماینده ادوار مختلف در مجلس نیز نشان می‌دهد آب پایداری که وزیر نیرو و مسئولان دیگر قول آن را داده بودند به واقعیت نپیوسته و همچنان مشکل در همدان باقی خواهد ماند.
با انتقال 600 لیتر در ثانیه تنها از ساعات قطعی می‌کاهد و آب‌های زیرزمینی همچنان درخطر هستند و احتمال بحران مجدد وجود دارد.
هرچند که انتقال آب از استانی به استان دیگر منافع مالی هنگفتی را برای برخی گروه‌ها در پی دارد و مردم منفعت طولانی مدت از آن نمی‌برند اما آن‌طور که در کشور و همچنین برنامه هفتم که برای 20 سال آینده کشور برنامه‌ریزی شده انتقال آب از طریق لوله‌گذاری‌های عریض و طویل به سایر استان‌هاست اما کارشناسان موافق آن نبوده و بر این باور هستند که شهرها باید با میزان آب موجودی خود سازگاری ایجاد کنند.
انتقال آب به شهرهای مختلف و همچنین استفاده نابجا از آب چه در مصارف کشاورزی و چه در آب شرب می‌تواند مشکلاتی را در جامعه به وجود بیاورد؛ چنانچه اکنون و پس از گذشت 17 سال هنوز آب پایدار از طریق لوله‌گذاری برای همدان تأمین نشده و وزیر نیرو نیز نتوانست کردستان را متقاعد به انتقال آب به همدان بکند. حتی کردستان هنوز اجازه آغاز لوله‌گذاری به همدان را نداده و مسئولان همدانی انتقادات تندی به این شرایط و قول و قرارهای وزیر نیرو دارند.
تاکنون هزار و 500 میلیارد تومان برای تکمیل خط انتقال آب از تالوار صرف شده اما نه تصفیه‌خانه آن ساخته شده و نه برق آن به‌طور کامل تأمین شده است.
این هزینه صرفا برای انتقال 600 لیتر در ثانیه و تصفیه در تصفیه‌خانه شهید بهشتی است. درصورتی که ساختار تصفیه‌خانه بهشتی برای آب سدهای شهر همدان ساخته شده و آبی که از استان‌های دیگر به همدان انتقال می‌یابد باید در تصفیه‌خانه شماره 2 تصفیه شود.
ادامه دور باطل انتقال آب علاوه بر اینکه هزینه‌های گزافی بر گردن کشور می‌گذارد ممکن است به‌راحتی آب موردنیاز شهرها را تأمین نکند. چنانچه پس از گذشت 4 ماه از موعد تعیین‌شده و قول وزیر برای انتقال 1800 لیتر آب به همدان به نتیجه نرسیده و قول رئیس جمهوری برای انتقال 600 لیتر آب به شهر در ششم مهرماه نیز هنوز به واقعیت نپیوسته است.
هرچند که احتمالا به‌زودی آب تالوار به همدان می‌رسد چون این آب در مخزن کی‌تو آبگیری شده و اگر مشکلی در لوله‌ها به‌دلیل افزایش فشار پیش نیاید و مرکز بهداشت، پس از تصفیه، سلامت آن را تأیید کند این آب به همدانی‌ها می‌رسد ولی پس از گذشت 17 سال و هزینه هزار و 500 میلیارد تومانی فقط برای بخشی از 20 درصد باقیمانده کار نشان می‌دهد که راهی طولانی برای تأمین آب پایدار برای همدان باقی مانده و تا روز موعود ممکن است همدانی‌ها شرایط به مراتب سخت‌تری را تجربه کنند.
