رسم است هر کجا طرح و برنامهای برای ایجاد فضاهای جدید برای رفاه و آسایش عمومی و همچنین توسعه شهری به اجرا گذاشته شده و به اتمام میرسد، مردم آن شهر و آن منطقه در کمال رضایت و خوشنودی خود را بهرهمند و همراه نشان میدهند، ولیکن طرحهای بزرگ و پرهزینهای نظیر پیادهراههای بوعلی، میدان امام خمینی(ره) و اکباتان در همدان از همان ابتدا زمینه بسیاری واکنشهای ضد و نقیض و بعضاً نارضایتی بوده است و درحالحاضر نیز که ماههای طولانی از رونمایی و افتتاح این پیادهراهها میگذرد، هنوز هم شهروندان همدانی و بسیاری از هم استانیهایمان که به هر دلیل به این گذرگاهها رفتوآمد دارند، تکلیف خویش را با آن نمیدانند.
البته پیادهراه بوعلی به دلایل مختلف و از جمله فضای فرهنگی که از دیرباز بر این نقطه از شهر حاکم است خیلی زود با انتظارات و ایدههای قشرهای مردم تطبیق پیدا کرد و حتی کسبه و مغازهداران واقع در محدوده این پیادهراه به این باور رسیدهاند که میتوانند فعالیتهای اقتصادی و کسبوکار خویش را با فضاسازی جدید هماهنگ ساخته و حتی بتوانند رونق بیشتری در کار خود به وجود آورند.
پیادهراه میدان امام نیز با وجود ادامه عملیات ساختمانی برای موزه و تغییرات جانبی که در آن برای استفاده بهتر محیطی در حال انجام میباشد، به نظر میآید توانسته است خانوادهها را به خود جلب کرده و بهویژه با برنامههای فرهنگی و آئینهای مناسبتی که در چنین فضایی برگزار میشود، جایگاه ویژهای در افکار عمومی برای خود فراهم ساخته و همچنان ادامه دارد.
اما آیا مشکل پیادهراه اکباتان واقعاً چیست؟! آیا فقط قطع تردد وسایل نقلیه شخصی و عمومی به محدوده این پیادهراه موجب کسادی کار فعالان اقتصادی در این محدوده شده است که نارضایتی بسیاری از کسبه را به دنبال داشته است؟
هسته مرکزی بازار همدان که اغلب از قدیم با استفاده از چرخدستیهای حملونقل، بار خود را تأمین میکرده و درحالحاضر نیز تردد وانتبارها و حتی کامیونهای کوچک برای جابهجایی بار در این نقطه مرکزی شهر قابل هماهنگی و انجام است.
از سوی دیگر چنانچه خود پیادهراه اکباتان مدنظر ساکنان و کسبه این پیادهراه باشد که فرقی با پیادهراه بوعلی ندارد و رونوشت برابر اصل است، درحالیکه برنامهریزیهای چند ماه گذشته توسط مدیریت شهری نشان میدهد، راهکارهایی برای جابهجایی مسافر همچون پیادهراه بوعلی برای پیادهراه اکباتان نیز وجود دارد و فقدان برنامه قبلی تردد وسائط نقلیه عمومی به طور صددرصد نمیتواند مانع رفتوآمد و مراجعات مردم برای فعالیتهای ضروری به محدوده اکباتان باشد.
در نتیجه میماند همان وجهه فرهنگی و ذهنیت شهروندان همدانی نسبت به فضای این مکان پر رفتوآمد و قدیمی و البته تا حدودی محوری شهر که باید از طریقه دیگر و با همان شیوههای فرهنگی مناسب و جایگزین حلوفصل شود.
در چنین شرایطی این خود کسبه و ساکنان محدوده پیادهراه اکباتان و بازار بزرگ شهر همدان هستند که با حفظ همان روحیه سنتی و قابل اعتماد مردم در کسبوکار روزانه و پایبندی اغلب کسبه بازاری به صداقت و رعایت سود عادلانه در خریدوفروشها و تدارک مایحتاج عمومی، محیط خود را از فعالیت عناصر ناباب پاکیزه نگاه داشته و فضای راحتی برای مراجعه و رفتوآمد بهویژه خانوادهها ایجاد کنند.
اغلب خانوادههای همدانی که همه روزه و دایم از نقاط گوناگون و دور و نزدیک شهر بزرگ همدان برای تأمین مایحتاج روزانه، خود را به محدوده میدان، سرگذر، سبزهمیدان، خیابان باباطاهر و حتی خیابان شهدا میرسانند، بسیار هم راغب میباشند برای تهیه هر مایحتاجی با قیمت مناسب و عادلانه به حریم پیادهراه اکباتان و بازار بزرگ شهر هم وارد شوند و بدون دغدغه نیاز خود را برطرف سازند.
یقیناً با توسعه شهر همدان و بهویژه مهاجرپذیر بودن این شهر، زمینهساز رونق عمومی است و هسته مرکزی شهر از این قاعده مستثنی نخواهد بود.