چند سالی است از ضرورت افزایش صادرات کالاهای غیرنفتی سخن گفته میشود و در این زمینه برنامهریزیهای بسیاری انجام و اجرا شده است.
در کنار این موضوع، ارزآوری با افزایش تولید و صادرات موضوع مهم دیگری است که تمام دولتها برای آن برنامه داشتهاند.
البته تحریمها و تشدید آنها تأثیر منفی بر تولید و صادرات کشور گذاشته، اما باز هم بخش خصوصی با همت و اراده بسیار، نگذاشته چراغ صادرات خاموش شود و همچنان در حال تلاش برای ایفای نقش در این حوزه است.
توجه ویژه به تولید در سال ۱۴۰۴ و برنامهریزی برای افزایش تولید، باز هم موضوع صادرات را به موضوعی مهم در کشور تبدیل کرده است.در اقتصاد امروز، تولید با اهداف مشخصی انجام میشود و تنها تولید به صرف اینکه کاری انجام شود، مدنظر نیست.
در یک تقسیمبندی کلی، تولید برای پاسخ به نیاز بازار داخلی و تولید برای صادرات از اهداف اصلی تولید هستند.
روشن است که در این تقسیمبندی، میزان تولید برای صادرات از ابتدا مشخص و بر اساس آن میزان صادرات نیز از ابتدای سال مشخص بوده و افزایش یا کاهش صادرات با توجه به عوامل گوناگون پیگیری میشود.
البته در کشور ما هنوز تولید برای صادرات چندان به رسمیت شناخته نشده و تولید به شکل سنتی برای بازار داخلی و در صورت استقبال بازار خارجی برای صادرات نیز انجام میشود.
در واقع، سیستم بازاریابی از بازارهای بینالمللی در کشور هنوز به مرحلهای که میزان صادرات را برای تولیدکننده مشخص کند یا تولیدکننده را به تولید برای صادرات به بازار مقصد برساند، نرسیده و این بروز نشدن مشکلات صادراتی بسیاری نیز ایجاد کرده است.
حالا در این شرایط، هر نهادی که احساس مسئولیت در قبال صادرات دارد میخواهد به نوعی برنامههای خود را پیش ببرد، غافل از آنکه تا صادرات بر اساس دانش روز و برنامههای روز نباشد، کاری پیش نخواهد رفت.
در این زمینه قرار است اکسپوی ۲۰۲۵ در نمایشگاه بینالمللی تهران از ۸ الی ۱۲ اردیبهشت برگزار شود و بازدیدکنندگان و تیمهای خارجی و بیش از ۱۰۰ مقام خارجی در این رویداد که با حضور شرکتهایی از ۵ قاره در تهران برگزار میشود، شرکت کنند.
ایران اکسپوی ۲۰۲۵ را بسیاری فرصتی عالی برای توسعه صادرات غیرنفتی و همچنین معرفی توانمندیهای صادراتی ایران میدانند.
بر اساس اخبار منتشره، استان همدان نیز در حال برنامهریزی برای شرکت در این برنامه است.
آنچه بیش از شرکت در این برنامه اهمیت دارد، اعلام برنامههای صادراتی در سال سرمایهگذاری برای تولید است.
در واقع لازم است مشخص شود در برنامه سرمایهگذاری برای تولید در استان به چه میزان تولید برای داخل و به چه میزان تولید برای صادرات مدنظر است تا بر اساس آن حرکت و اقدامات بعدی شکل بگیرد.
مشخص است تا زمانی که برنامهای برای صادرات یا هدفگذاری مشخص و معقول وجود نداشته باشد، شرکت در هر برنامهای فارغ از اینکه چه نام داشته باشد، فایدهای به حال تولید و صادرات استان نخواهد داشت.