دانشمندان فناوری تازه‌ای را توسعه داده‌اند که زخم‌ها را با چسب گرم می‌چسباند. این چسب بسیار قوی است، زخم‌های عمیق و زخم‌های پوستی ناشی از بیماری دیابت را ترمیم می‌دهد، سمی نیست، برای بافت‌های داخلی بدن نیز قابل استفاده است و بسیار سریع خشک می‌شود.
پژوهشگران "مؤسسه تحقیقاتی ویس دانشگاه هاروارد" در مطالعه اخیرشان موفق به توسعه یک چسب زخم مبتنی بر هیدروژل شده‌اند که از گرمای بدن افراد برای سرعت بخشیدن به درمان زخم استفاده می‌کند.
به گزارش ایسنا، نام چسب زخم مبتنی بر هیدروژلی که پژوهشگران توسعه داده‌اند، (AAD)است که مخفف کلمه "چسب زخم فعال" است. معمولا پس از ایجاد زخم بر روی بدنمان جای آن زخم که اصطلاحا به آن "اِسکار" گفته می‌شود، بر جای می‌ماند؛ اما یکی از قابلیت‌های چسب زخم مذکور این است که لب‌های محل زخم را به یکدیگر متصل می‌کند که دیگر جای زخم باقی نمی‌ماند.
در این مطالعه پژوهشگران چسب زخم AADرا از یک هیدروژل آلژینیک چسبنده ساخته‌اند و سپس به آن نانوذرات نقره و یک پلیمر حرارتی به‌نام PNIPAm افزوده‌اند. هنگامی که این چسب بر روی زخم قرار می‌گیرد، هیدروژل بسیار سریع به پوست چسبیده می‌شود. پس از آن گرمای بدن کاربر PNIPAm را گرم می‌کند و سبب کامل چسبیده‌شدن ژل به پوست می‌شود. نقش نانوذرات نقره در این چسب این است که باکتری‌های عفونت‌زا را از بین می‌برند.
در آزمایشاتی که پژوهشگران در آزمایشگاه بر روی خوک‌ها انجام دادند، دریافتند علاوه‌بر اینکه سرعت این چسب زخم در درمان زخم چند برابر سریع‌تر از چسب زخم‌های معمولی است، چسبندگی آن به پوست نیز ۱۰ برابر بیشتر از چسب زخم‌های معمولی است.
