این روزها تمام تلاش استان بر این قرار گرفته تا نظر ارزیابان پرونده ثبت جهانی هگمتانه بر ثبت این اثر تاریخی باشد و نظر دیگری را ثبت نکنند.
در این زمینه هر مسئولی به نوعی دنبال بیان منافع این اقدام برای استان است و حتی آنهایی‌که به نهادهای فرهنگی جهانی و حتی دفتر کاملاً ایرانی آنها مانند یونسکو حساسیت دارند، دیگر این حساسیت را بروز نمی‌دهند و به ظاهر به کمک ثبت جهانی آمده‌اند.
در چنین فضایی معقول آن است که همه همراه این جریان شده و کسی خلاف جریان اکثریت شنا نکند.
اما واقعیت آن است که لازم است درخواست داده شود که نیازی به ثبت جهانی هیچ یک از آثار تاریخی همدان نیست و لطفاً این کار را در همدان انجام ندهید!
شاید برخی این اقدام را اقدامی ضد توسعه ارزیابی کنند و آن را از بیان کننده آن که همواره مدافع توسعه و تعالی بوده نپذیرند اما این اقدام ضد توسعه نیست بلکه اقدامی در راستای صیانت از کارکنان میراث فرهنگی و مردم استان در راستای پرهیز از حاشیه و دوقطبی‌‌سازی است.
آنچه اکنون در حافظیه شیراز اتفاق افتاده شاید با چند برخورد ساده که درباره آن هم بحث است، جمع شود اما اگر این اتفاق در همدان رخ می‌داد، به این سادگی جمع نمی‌شد.
اگر مقصود از ثبت جهانی افزایش آمار گردشگران خارجی و داخلی است باید بپذیریم گردشگر از محیطی که حاشیه‌ساز باشد و آرامش او را به هم بزند، فراری خواهد بود.
در کنار این اختلاف فرهنگ‌ها ویژگی بارز حضور گردشگرانی با فرهنگ متفاوت در شهر است.
این سخن به معنی حمایت از هنجارشکنی و اشاعه فساد نیست بلکه در راستای پیشگیری از فساد بزرگتر یعنی غوغاسالاری و درگیر نشدن چند کارمند دولت در پرونده‌هایی است که ارتباط مستقیمی با آنها ندارند اما آبرو، حیثیت و آینده آنها به خاطر آنها تباه می‌شود.
پیش از این نیز در استان با حضور گردشگران اتفاقاتی رخ داده و مقصر آنها مدیران و کارکنان دولت معرفی و با آنها برخورد شده است اما در صورت ثبت جهانی ممکن است این برخوردها بیشتر شود. در موضوع حافظیه ورود وزارت میراث فرهنگی در نوع خود ارزشمند و تغییر رویه در دفاع از کارکنان بود رویه‌ای که تا قبل از این وجود نداشت و معمولا کارکنان میراث در اصطلاح دم چک‌ترین افراد برای مقصر جلوه دادن در اتفاقات بودند.
قائم مقام عزت‌الله ضرغامی نسبت به ماجرای حاشیه‌ساز خواستگاری در آرامگاه حافظیه و دستگیری مدیر این مجموعه تاریخی فرهنگی و مدیرکل میراث فرهنگی استان فارس به این دلیل، موضع و واکنش خود را نشان داد.
علی دارابی با انتشار متنی با عنوان «دولت در دولت» به همراه تصویری از مدیر آرامگاه حافظ که چندی پیش عزت‌الله ضرغامی به مناسبت روز جهانی موزه‌ها از او تقدیر کرده بود، در صفحه شخصی خود در اینستاگرام درباره آنچه در آرامگاه حافظ رخ داده است، نوشت: «در بنای تاریخی حافظیه در شیراز دختر و پسر جوانی در میان جمعی از هم خواستگاری کردند.
وضعیت نامناسب لباس و حجاب خانم اصلا قابل دفاع نیست. این‌که چطور این برنامه از دید ماموران حافظیه مغفول مانده و آنها با تأخیر فراوان وارد عمل شده‌اند، مستوجب نکوهش و تخلف از وظایف قانونی آن‌هاست.
کسانی که در مراسم قانون و مقررات ورود به مجموعه‌های تاریخی را که رعایت حجاب و عفاف از جمله آن‌هاست، زیر پا گذاشته‌اند نیز اقدامی ناشایست و هنجارشکنانه کرده‌اند.
قانون تکلیف هر دو گروه (ماموران و هنجار شکنان) را مشخص کرده است. اما حیرت و افسوس نوع موضع‌گیری و سخنان و رفتار استاندار فارس و از آن بدتر اقدام دادستانی شیراز در جلب و بازداشت مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان و مدیر مجموعه تاریخی حافظیه است.
با تلاش زیادی که صورت گرفت، مدیرکل با قرار وثیقه موقتا آزاد و مدیر «حافظیه» دو شب است در بازداشت به سر می‌برد. رییس نهاد ریاست‌جمهوری، وزیران میراث و دادگستری و... دو روز است همه تلاش می‌کنیم، اما این بانوی مومنه و متخصص ـ مدیر حافظیه ـ در بازداشت و پدر و مادر سالخورده‌اش چشم‌انتظار و نگران هستند! اما گویا اراده‌ای برای حل مساله نیست؟!
به‌راستی به کجا چنین شتابان؟! با این رفتار‌ها و احکام غیر قابل قبول قضایی به دنبال اثبات چه چیزی هستیم؟!
تکلیف این همه ماموران دولتی از ترس این‌که با آنها نیز چنین برخورد ناحقی صورت گیرد، چیست؟ مگر رهبری نفرمودند همه با مهربانی در کنارهم باشید؟ مگر کشور تفکیک قوا ندارد و مرز‌های قانونی برای همه تعریف نشده است؟
آیا با این کار‌ها حجاب و عفاف که امری قانونی هست، حاکمیت می‌یابد؟
این مواضع، رفتار‌ها و اقدامات جز گسترش کینه و عداوت و دور شدن از همدیگر نتیجه‌ای خواهد داشت!
جای مدیر نمونه فرهنگی که در هفته میراث فرهنگی (دو هفته قبل) از او تجلیل شد، زندان نیست!»
پاسخ سئوال‌‌های دارابی را همدانی‌ها که با دولت در دولت بیش از همه استان‌ها آشنایی دارند و حاشیه‌سازی دولتهای محلی برای دولت اصلی را دیده‌اند، بهتر از همه می‌دانند و به همین دلیل پیشنهاد می‌شود دولت اصلی کاری برای ثبت جهانی هگمتانه نکند تا درگیر حاشیه‌سازی دولتهای خودخوانده همدان که از قضا قدرت بیشتری از دولتهای دیگر استان‌ها دارند، نشود!
