این روزها که در دهه اول محرم واقع شدهایم. هر چه به روزهای تاسوعا و عاشورای حسینی نزدیک میشویم. شور و شعور حسینی(ع) در هر کوی و برزن در حال اوجگیری است.
در دو سال گذشته که به علت شیوع منحوس کرونا عزاداریها و تجمعات با محدودیتهایی روبهرو بود. دلدادگان حسینی گر چه به شیوههای مختلف پرچم عزای حسینی را بالا نگه داشتند ولی افسوس برگزاری هیأت و دستجات مذهبی در بین مردم متدین و عاشقان حسینی مشهود بود. و بهویژه افسوس آنها از محروم شدن از پیادهروی اربعین حسینی نیز دو چندان گشته بود.
حال که امسال این محدودیتها و از جمله سفر به عتبات عالیات از ایام عرفه تا پایان محرم و صفر برداشته شده و اجازه شکلگیری دستجات و تجمعات برای برپایی عزای حسینی داده شده عاشقان حسینی در تلاش هستند هر چه باشکوهتر عزای حسینی را اقامه نمایند.
محرم و صفر در طول اعصار و قرون گذشته برای پیروان ائمه اطهار و علاقهمندان به امام حسین(ع) و یارانش نماد مبارزه با ظلم و ستم و همچنین دفاع از مظلومین عالم بوده است.
امام حسین(ع) خود نیز میفرماید: اگر دین محمد(ص) جز با کشته شدن من پابرجا نمیماند پس ای شمشیرها مرا در خود بگیرید ان کان دین محمد لم یستقم الا به قتلی فیا سیوف خذبنی.
جملات و سخنان امام حسین(ع) در طول حرکت از مدینه به سمت مکه و سپس به سمت کوفه که خواهان حضور آن حضرت شده بودند. نشان میدهد که آن حضرت حجت را بر خود تمام شده میدانستند زیرا که از یک طرف یزید فاسد حاکم اسلامی شده بود و از طرف دیگر شیعیان و پیروان آن حضرت در کوفه و بصره نامههایی را برای حضور آن حضرت در عراق برای تشکیل حکومت اسلامی علوی فراخوانده بودند آنگونه که پیش از آن حضرت علی(ع) و حضرت امام حسن(ع) در کوفه حاکم بودند گر چه اهل کوفه با آنان نیز بیوفایی کردند ولی وقتی حجت بر ولی خدا تمام میشود به وظیفه الهی خود عمل میکند.
در ابتدای حرکت امام حسین(ع) در مدینه که نامه یزید به ولید حاکم مدینه مبنی بر بیعت از امام رسیده بود. امام بعد از خروج از منزل حاکم مدینه فرمود: یزید فرد شرابخوار و قاتل نفس زکیه است و مثل من با چنین شخصی بیعت نخواهم کرد.
حضرت هدف از قیام خود را اصلاح امور جد خویش و امر به معروف و نهی از منکر بیان کردند. زیرا که یزید خود بزرگترین منکر زمان امام (ع) بود که زمام امور مسلمین را به دست گرفته بود.
پس امام وظیفه خود را مبارزه با حاکم فاسد در شام یزیدابن معاویه اعلام میکند و حتی در میدان کربلا می فرماید هیهات من الذله، از ما دور است زیر بار ذلت پذیرش حکومت فاسد یزید برویم.
و در جای دیگر میفرماید: انی لا اری الموت الا سعاده و الحیاه مع الظالمین الا بر ما مگر مرگ را جز سعادت و زندگی با ستمگران جز ننگ نمیدانم.
و آن حضرت زمانی که فرزند کوچک خود حضرت علی اصغر که بزرگترین حجت الهی در عاشورا بود را در مقابل لشکریان عبیدا... و عمر سعد برد به آنان فرمود یا شیعه اباسفیان ان لم یکن لکم دین و کنتم لا تخافون المعاد فکونوا احراراً فی دیناکم.
ای پیروان ابوسفیان اگر دین ندارید و از روز معاد نمی ترسید حداقل در زندگی خود آزاده مرد باشید بدینوسیله حجت را بر لشکریان یزید و عبیدالله زیاد و عمرابن سعد و شمر علیهم اللعنه تمام کرد. و علیاصغر شش ماهه بر روی دستان پدر تشنه لب شهید شد. السلام علی الحسین و علی علی ابن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین الذین بذلو مهجهم دون الحسین(ع)
