داشتن کرسی نمایندگی در مجلس برای هر یک از شهرستانها و مناطق در بردارنده امتیازات مهم و تاثیرگذاری است که اهمیتش در فقدان آن بیشتر مشخص می شود. این هفته ها که خبر از افزایش تعداد نمایندگان مجلس به گوش می رسد امیدواری به افزایش کرسی های استان در مجلس نیز بیشتر شده است.
تفکیک حوزه بهار و کبودراهنگ به عنوان خواسته قدیمی و چند ساله مردم این شهرستانها در پیشانی لیست کرسی های جدید الورود به مجلس قرار دارد. این شهرستانها علیرغم احراز شرایط قانونی از جمله حد نصاب جمعیتی از داشتن کرسی اختصاصی برای خود در مجلس محروم مانده اند. محروم ماندن این دو شهرستان از داشتن نماینده در حالی است که بر اساس قانون هر10 سال یکبار 20 کرسی به تعداد نمایندگان مجلس افزوده می شود. بر اساس این قانون باید تعداد نمایندگان در سال 1378، 20 کرسی اضافه می شد که تاکنون(96) این بند قانونی اعمال نشده و اکنون نمایندگان در تلاشند که در آستانه 20 سالگی تعویق در اجرای این قانون جبران مافات کرده و 40 کرسی به تعداد نمایندگان اضافه کنند.
در این سالها البته موضوع تفکیک حوزه های بهار و کبودراهنگ چند باری از سوی مسئولان استان مطرح و از دولت و مجلس خواسته شد که در آخرین بار آن مجلس در قبال آن سکوت کرد. سکوتی که به گفته الهی تبار معاون سابق سیاسی امنیتی استاندار همدان دلیلش «به مسائلی که فی مابین نمایندگان بود» باز می گشته است. این مخالفت ها همین حالا نیز از سوی برخی نمایندگان حوزه های انتخابیه در دست تفکیک در کشور شنیده می شود.
تاخیر در اجرای قانون مصرح در قانون اساسی از سوی نمایندگان در حالی بوده که با اجرای آن بیشترین بهره نصیب استانها و حوزه های انتخابیه می شد. اما چرا با اجرای چنین ماده مثبتی در مجلس مخالفت شده و یا به میدان اختلاف کشیده شده است؟!. پاسخ به این سوال خارج از منافع عمومی و مصالح استانها دیده می شود. جایی که پای منافع نمایندگان مجلس در میان است و بیمی که این عده از به مخاطره افتادن موقعیت رای خود با تفکیک حوزه های انتخابیه دارند.
با این وجود افزایش تعداد نمایندگان مجلس که تاخیر در آن به آستانه 20 سالگی رسیده به امری وجوب یافته بدل شده که تصویب و اجرای آن نیاز به وحدت نظر نمایندگان استانها برای تحقق برنامه ها و اهداف توسعه ای مناطق دارد. اولویت اصلی استان همدان نیز در موضوع تفکیک حوزه های انتخابیه و افزایش تعداد کرسی ها در مجلس به بهار و کبودراهنگ باز می گردد و نباید به سمت و سوی دیگری رفت. اگر چه افزایش تعداد نمایندگان استان به ویژه در شهرستان همدان و فامنین نیز مواهب و امتیازات خاصی برای استان به همراه دارد اما آنچه که مهم تر است تحقق خواسته قدیمی مردم بهار و کبودراهنگ است که علیرغم شایستگی و احراز شرایط به دلیل اختلافات مجلس از منافع خود دور مانده اند.
نمایندگان استان در مجلس که این روزها اتفاقی کم سابقه را در جهت گیری ها با یکدیگر پیدا کرده اند بهتر است در موضوع تفکیک حوزه های انتخابیه نیز پشتیبان و پیگیر افزایش کرسی حقه استان در مجلس باشند و اگر مجال و فرصتی باقی بود پیگیر افزایش تعداد نمایندگان همدان باشند.
