28 مرداد در تاریخ معاصر کشورمان یادآور روزی است که فضای سیاسی ایران تاریک تاریک شد و در شرایطی که ملت ایران در مسیر استقلال طلبی و آزادیخواهی حرکت در حرکت بود.
کودتای 28 مرداد 1332 در حالی توسط استکبار طراحی و با هدف سرنگون کردن دولت مردمی مصدق به اجرا گذاشته شد که تقریبا یک دهه قبل از آن فضای سیاسی جامعه تحولات زیادی را به خود دیده بود.
اوج تحولات اسفند سال 1329 بود که در ملی شدن صنعت نفت بروز و ظهور داشت. اتفاق مهمی که بزرگ ترین حرکت ضد استعماری دهه 20 بود و نقطه عطفی در تاریخ تحولات سیاسی و اجتماعی ایران به شمار می رود.
آنچه در این حرکت تاریخی نمایان شد، نفی استعمار و استقلال طلبی ملت ایران بود که در کنار استبدادزدایی و مقابله با طاغوت به عنوان یک آرمان بزرگ دنبال می شد.
پس از آن و در دوره نخست وزیری مصدق نیز همین رویکرد دنبال شد تا اینکه دست های پنهان و آشکار استعمار و استکبار با انجام یک کودتا دیده شد. هدف کودتا ساقط کردن همان دولتی بود که از یکسو استبداد را هدف قرار داده بود و نهایت تلاش خود را در جهت محدود کردن شاه و سلطنت داشت و از سوی دیگر با توجه به تجربه ملی شدن نفت و کوتاه شدت دست بیگانگان از کشور نگرانی استکبار را دوچندان نموده بود.
کودتا به عنوان یک اقدام غیرقانونی و البته ضد ملی تنها ترفند و تاکتیک دشمنان ملت بود که سرانجام در 28 مرداد 32 به اجرا درآمد و نتیجه آن غروب دولتی بود که به پشتوانه مردم گام های موثری در جهت استقلال و آزادی برداشته بود.
امروز کودتای 28 مرداد به عنوان یکی از سندهای مشخص در توطئه های استکبار و به طور ویژه دسیسه های آمریکا لکه ننگی در سیاست های کاخ سفید به شمار می رود.
اذعان مقامات آمریکا به این اقدام نابخردانه که منافع ملی ایران را نشانه رفتند، خود گویای حرکت استکباری آنها و خصومت با ملت ایران است.
از سوی دیگر این اتفاق که به نوعی از سوی دشمن زخم خورده رقم خورد، نشان می دهد که مردم ایران در مسیر آزادیخواهی، استقلال طلبی و هویت خواهی خود هزینه های زیادی را متحمل شده است.
با کودتای 28 مرداد 1332 به دوره هر چند کوتاه فضای باز سیاسی پایان داده شد و استبداد پس از 12 سال دوبار برگشت و این بار در شکل و شمایل متفاوت و با ابزارهای نوین این فضا بسته شد.
پس از این اتفاق بود که حاکمیت بیش از پیش به سمت استبداد و تمامیت خواهی حرکت کرد و شاه در قامت یک شخص مستبد و دیکتاتور ظاهر شد.
از سوی دیگر کودتای سال1332 آغازگر روندی بود که طی آن بار دیگر کشورمان جولانگاه بیگانگان و نفوذ روزافزون آمریکایی ها شد.
این شرایط پس از کودتا رقم خود اما آنچه توسط ملت و گروه های اجتماعی دنبال می شد همان آرمان استقلال طلبی و هویت خواهی بود که گرچه در سایه حاکمیت استبدادی در سال های بعد از کودتا چندان آشکار نبود اما این روند دیری نپایید و پس از مدتی حرکت ملت در جهت این آرمان سرعت گرفت تا اینکه در انقلاب اسلامی به منصه ظهور رسید.
