کرونا به کجا می‌بردمان

 دغدغه آب و نان برایمان کم نبود، کرونا هم اضافه شد! حال خواهی نخواهی کرونا جزو آمارهای روزانه‌مان شده است و گوشه دلمان جا خوش کرده است و ما هم کار زیادی نمی‌کنیم اگر زیاد از کرونا می‌نویسیم، باشد که مردم یادشان بماند کرونا هست و با ما زندگی می‌کند. اما این را هم می‌دانیم که دنیا و هرچه در او هست بی‌وفا است و این نیز بگذرد!
 دیر یا زود شر این کرونا از سر مردم دنیا کم می‌شود و روزی را خواهیم دید که هیچ اثری از این بلای منحوس نیست و زندگی‌ها همچنان جاری است اما اگر بعد از کرونا دریابیم که راه و رسم زندگی‌ها هیچ تغییری نکرده است و آدم‌ها هم، خوب یا بد در بینش‌هایشان باقی مانده‌اند، پس از این آمدن و رفتن چه سود!؟ کرونا هرچه بود و هرچه هست، بی‌گمان بزرگ‌ترین فاجعه قرن است، مگر اینکه خلاف آن ثابت شود و خدای ناکرده بزرگتر دیگری را برای مردم بی‌گناه بسازند! به هرحال حقیقت خلقت این است که بنای هیچ خیر و شری تاکنون پایدار نمانده است و تنها وجه اشتراک خیر و شر همین پایدار نبودن هر کدام است و یاد کردن و نام بردن از خیر شر و نیک و بد در تاریخ و کتاب‌ها هم فقط برای این است که شاید مایه عبرت بشریت باشد! هزاران حادثه بزرگ و تاریخ‌ساز نظیر واقعه عاشورای حسینی(ع) شهادت امام علی(ع) ظهور و سقوط کشورگشایان و خونخواران ادوار تاریخ هم فقط برای عبرت بشر و فرق بین حق و باطل و بلکه تغییر راه غلط حکومت‌های مستبد و ظالم به نسل‌ها منتقل می‌شود. دریغا که بشریت کمتر از تاریخ درس می‌گیرد و دایم راه اشتباه و خودخواهانه خویش می‌رود، زیرا اگر عاقل بودیم در این فرصت بزرگ و شاید تکرار نشدنی کرونایی که دنیا را بی‌هیچ تبعیض و دسته‌بندی و خودی و غیرخودی به یکسان قضاوت و عدالت می‌کند، به خودمان می‌آمدیم و دلبستگی‌هایمان به زندگی را اصلاح می‌کردیم. واقعیت این است که کرونا هیچ تحولی در درون ما ایجاد نکرد و آنکه از اول خوب بود در این قائله خوبی کرد و آن کس هم که ذات بدی داشت نیش خود را فرو کرد، در جنگ با کرونا هرکس در هر وظیفه‌ای که بود و هست به اقتضای ذات پاک خود به بیمار و نیازمند کمک کرد و همین آدم‌های خوب بودند که فراتر از وظیفه هم مایه گذاشتند و به داد مردم رسیدند و متأسفانه آدم های بد هم خود را به کوچه (علی چپ) زدند.
کرونا درد بزرگی بود و اگرچه خدمتگزاران واقعی را به مردم معرفی کرد اما بسیاری پاکدلان هم که با هر طریقی پاد زهری شدند برای بی‌اثر ساختن زهر کرونا در جان و زندگی بیمار و غیربیمار، ولیکن یا اصلا دیده نشدند یا خیلی کم در معرض شناخت و قضاوت افکار عمومی جامعه قرار گرفتند. این پاکدلان قطعاً با خدا معامله داشتند و اگر نباشند چنین سوداگرانی در لایه‌های اجتماعی، جامعه در همان ارکان خود سست خواهد شد و دیر یا زود فرو خواهد ریخت!