یک هنرمند باسابقه در عرصه صنایع‌دستی با اشاره به وضعیت هنرمندان صنایع‌دستی در روزگار کرونا، اظهار کرد که متأسفانه به‌دلیل شرایط سخت فروش محصولات صنایع دستی در ایران و با درنظر گرفتن این نکته که فروش این محصولات تنها راه درآمد برخی از فعالان این حوزه است، عده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای از هنرمندان هم اکنون در خیابانها و مترو دستفروشی میکنند.
سمیرا پورشریفیان، هنرمند صنایع‌دستی که نزدیک به ۲۰ سال است در رشته گلیم و گبه فعالیت دارد، در گفت‌وگویی با ایسنا درباره وضعیت این روزهای هنرمندان صنایع‌دستی، اظهار کرد: به‌طور کلی صنایع دستی حتی پیش از شیوع ویروس کرونا نیز مشکلات خاص خودش را دست داشت، اما در ایام کرونا وضعیت هنرمندان و صنعتگران سخت‌تر هم شده است.
او یکی از اصلی‌ترین مشکلات هنرمندان صنایع‌دستی را در روزگار کرونا، فروش محصولات عنوان و خاطرنشان کرد: بسیاری از هنرمندان به‌ویژه آنهایی که در شهرستان‌ها و روستاها کار میکنند، امکان عرضه و فروش محصولاتشان را ندارند.
پیشتر به واسطه نمایشگاه‌های صنایع‌دستی که برگزار می‌شد می‌توانستند محصولاتش را به فروش برسانند، اما در شرایط کنونی چنین فرصت‌هایی را از دست داده‌اند. البته اکنون با توجه به شرایط اقتصادی حاکم بر کشور به‌طور کلی اولویت‌ها تغییر کرده است و حتی اگر زمینه فروش محصولات صنایع‌دستی فراهم شود، دیگر اولویت خانواده‌ها خرید صنایع‌دستی نیست. اما از سوی دیگر باید به این نکته نیز توجه داشت که بسیاری از افرادی که مشغول فعالیت در حرفه صنایع‌دستی هستند، تنها از طریق فروش محصولاتشان درآمدزایی و قطعا در چنین روزهایی با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم میکنند.
پورشریفیان یادآور شد: تمامی ارگان‌ها و اصناف باید از فعالینشان حمایت کنند، اما متأسفانه معاونت صنایع‌دستی هیچ‌گاه چنین نگاهی نداشته است و اکنون هم که شرایط بدتر شده است. معاونت صنایع دستی نتوانست به‌صورت دقیق و برنامه‌ریزی شده از صنعتگران و هنرمندان خود حمایت کند؛ کسانی که گاه تنها راه گذران زندگی‌شان تولید و فروش صنایع‌دستی است و لازم است در شرایط پیش‌آمده به آنها کمک شود؛ این درحالی است که متاسفانه هم‌اکنون برخی از آنها دستفروش شده‌اند و محصولاتشان را در خیابانها یا مترو می‌فروشند.
این هنرمند صنایع‌دستی با بیان اینکه «حرفه صنایع‌دستی روزبه‌روز به سمت تاریکی می‌رود»، گفت: بسیاری از صنعتگران به‌دلیل افزایش قیمت مواد اولیه، دیگر کار تولید انجام نمی‌دهند و از سوی دیگر حجم زیادی از صنایع دستی چینی وارد ایران می‌شود و تمام بازار را قبضه کرده است. در شرایطی که از تولیدکننده حمایت نمی‌شود و از واردکننده صنایع‌دستی همه جوره حمایت می‌شود، طبیعتاً نمی‌توان آینده خوبی برای صنایع‌دستی ایران متصور شد.
