یکی از مشکلات توسعه در ایران، غلبه حاشیه بر متن با مسائلی است که تأثیر چندانی بر روند توسعه ندارند و بود و نبود آنها در کندی یا تسریع توسعه بینقش است. از این منظر، بسیاری از حاشیهها به دلیل دور کردن افکار عمومی و مسئولان از متن، ضد توسعه بوده و در راستای توسعه علمی عمل نمیکنند.
در مواردی نیز مشاهده شده که وقتی زیرساختهای لازم برای توسعه و اجرای برنامهها فراهم نیست و توان لازم برای ایجاد شرایط توسعه وجود ندارد، حاشیهسازی مدیران و استقبال آنها از حاشیه پررنگ میشود.
در سالهای اخیر که تحریمها فشار زیادی بر مردم آورده و اجرای برنامهها را با بیاعتباری لنگ گذاشته است، حاشیه انتصابات بسیار پررنگ شده و برخی مسئولان هم تنها دلمشغولی خود را انتصابات و سخن گفتن درباره آن قرار دادهاند. این در حالی است که انتصابات در بسیاری موارد، مانند انتصاب مشاور، انتصابی درون سازمانی است و ارتباطی با عموم مردم پیدا نمیکند و نیازی به عمومی کردن مباحث آن نیز دیده نمیشود.
اما احساس میشود به عمد کوچکترین انتصابات هم به افکار عمومی و قضاوت آن کشیده میشود تا مدتی افکار عمومی سرگرم شود و از مطالبه توسعه و اجرای برنامهها دور بماند.
در یک فضای عادی که مردم برنامههای رئیسجمهوری را پسندیده و به او برای اجرای آنها رأی دادهاند، چه فرقی میکند چه کسی مدیر، مشاور، معاون و... باشد؟
وقتی قرار است برنامه رئیسجمهور اجرا شود، روشن است باید افرادی که توان اجرای این برنامهها را دارند و به سیاستهای رئیسجمهور باور دارند، به کار گرفته شوند. حالا اگر وفاق دادن سهم به این و آن از مدیریت تعریف شد، دیگر موضوع به مسئولان و طرفداران دولت برمیگردد که باید نسبت به این تعریف قانع شوند.
انتصابات در همدان حاشیهای بوده که در ۱۲۰ روز گذشته با آغاز استانداری ملانوری در همدان بر متن غلبه کرده و احساس میشود در طولانی شدن آن عمدی برای غفلت از توسعه به دلیل نبود توان و برنامه در تسریع توسعه استان وجود دارد.
برای رد این احساس، استاندار میتواند بساط انتصابات را با تعیین تکلیف فوری مدیران و روشن کردن اینکه میخواهد آنها را تغییر دهد یا در چارچوب وفاق پیشگفته از آنها استفاده کند، برچیده و توسعه استان را به عنوان متن اصلی فعالیت در استان جایگزین حاشیه انتصابات این آمد و آن رفتی کند تا در این آمد و رفتها توسعه استان تسریع شود.
آنچه اهمیت دارد، اجرای برنامههای رئیسجمهور و تحقق وعدههای آن در استان است که عملکرد مدیران بر اساس آن قضاوت خواهد شد و برای نمونه این روزها وضعیت سیبزمینی در قطب سیبزمینی کشور، به خوبی عملکرد مدیران اقتصادی استان را مشهود کرده و نیازی به ارزیابی دیگری نیست، هر چند وفاق مانع تغییر مدیران این حوزه در استان شده و حاشیههای زیادی نیز ایجاد کرده است.
البته هنوز استاندار گزارشی از ۴ ماه حضور خود در استان به مردم ارائه نداده تا بتوان از آن ارزیابی ارائه کرد، شاید این اتفاق بزودی رخ دهد.
