اگر والدین نگران فرزندان هستند میتوانند رمز روی تلفن همراه را به صورت مشترک با فرزند خود قرار دهند و با آگاهی نوجوان رمزی بر روی تلفن همراه وی بگذارند که خودشان از آن مطلع هستند.
یک روانشناس و عضو هیأتعلمی دانشگاه، درخصوص نگرانی والدین نسبت به حضور بیش از اندازه فرزندان در فضای مجازی و نظارت نامحسوس آنها بر فعالیت فرزندان در این فضا، با بیان اینکه گوشی تلفن همراه مثل لوازم شخصی انسانهاست، بیان کرد: اگر والدین رفتار منطقی و رابطه دوستانه با فرزند خود داشته باشند مطمئناً فرزندان در مورد حضور در فضای مجازی و چگونگی استفاده آنها از این فضا دروغ نمیگویند و نیازی به نظارت و چک کردن نامحسوس گوشی تلفن همراه توسط والدین نیست.
مژگان احمدپور در گفتوگو با ایسنا، گفت: اگر والدین با فرزندان خود دوست باشند نیازی به نظارت نامحسوس آنها بر فعالیت فرزندان در فضای مجازی و پنهان کردن چیزی نیست. پنهان کردن به معنای ترس است که خود منجر به پرخاشگری، دروغ، کاهش اعتماد به نفس و افزایش حس ناامنی در فرزندان میشود، بنابراین نظارت والدین در این خصوص باید کاملاً شفاف، محسوس و در عین حال دوستانه باشد.
وی با بیان اینکه آموزش نحوه استفاده از فضای مجازی به کودکان و نوجوانان بسیار کم است و ابتدا باید چگونگی حضور در این فضا را متناسب با سن فرزندان به آنها آموزش داد، بیان کرد: منع بچهها از فضای مجازی امکانپذیر نیست چراکه به مراتب با پیشرفت علم و تکنولوژی همه چیز به شکل مجازی شدن میرود و نمیتوان این فضا را از فرزندان گرفت، اما میتوان برایش برنامهریزی کرد و برای استفاده از آن ساعات مشخصی قرار داد، در غیر این صورت پرخاش والدین به فرزندان برای حضور بیش از اندازه آنها در فضای مجازی اصلاً جواب نخواهد داد.
احمدپور با تأکید بر اینکه اعتماد کردن والدین به فرزندان کمک بزرگی است، این را هم گفت که اگر والدین نگران فرزندان هستند میتوانند رمز روی تلفن همراه را به صورت مشترک با فرزند خود قرار دهند و با آگاهی نوجوان رمزی بر روی تلفن همراه وی بگذارند که خودشان از آن مطلع هستند، اینگونه مطمئناً نوجوان خطا نمیکند و نیازی به چک کردن نامحسوس تلفن همراه نوجوان نیست و در عین حال نوجوان احساس خود ارزشمندی دارد و به والدین اعتماد میکند.
این رواندرمانگر با ناکارآمد دانستن فرزندپروری مستبدانه و سهلگیرانه درخصوص نظارت بر حضور فرزندان در فضای مجازی، افزود: فرزندپروری منطقی بهترین شیوه است. والدین باید همراه فرزند و رابطه دوستانه دوطرفه با وی داشته باشند. اگر فرزند اشتباه کرد بدون پرخاش و تنبیه با وی برخورد کنند، چراکه تکرار این دوره سنی برای نوجوان معجزه است و اتفاق نمیافتد. بهتر است در خانواده یک جلسه خانوادگی هفتگی داشته باشیم و مسائل خانوادگی را در آن جلسه بیسرزنش و کاملاً دوستانه حل کنیم.
وی با اشاره به پاندمی کووید ۱۹ و محدود شدن تفریحات کودکان و نوجوانان، اوقات فراغت تابستان را بهترین زمان برای صمیمیت والدین با فرزندان دانست و به والدین گفت: این بهترین زمان است که روابط خود با فرزندمان را بهتر کنیم که کار سختی هم نیست. در این ایام صحبتهای نوجوان را بشنویم تا این گونه وی را با خود همراه کنیم. از وی درباره آینده پرسش کنیم، اینکه چه تصمیماتی برای آینده خود دارد؟، از برنامههایش مطلع و از علایقش جویا شویم. حتی والدین میتوانند با نوجوان بازی کنند. بازیهای آنلاین که گزینه مناسبی برای ارتباط نوجوان با دوستان است، میتواند با والدین شکل گیرد.
این عضو هیأتعلمی دانشگاه، افزود: اگرچه تابستان امسال با سالهای گذشته بسیار متفاوت است و جولان کووید ۱۹ نمیگذارد تفریح کردن به معنای ساده و سالم شکل گیرد، اما این به آن معنی نیست که نباید زندگی و تفریح کرد. خانوادهها برای تفریح و خوشگذرانی باید به فکر چاره باشند. در همان خانه میتوان برنامههایی برای تفریح چید و فرزندان را سرگرم کرد. کودکان 2 تا ۹ سال را میتوان با بازیهای مختلف، قصه خواندن، ورزش کردن، مشارکت آنها در فعالیتهای خانه و حتی آموزش حرفهای به آنها سرگرم کرد.
به گفته این مدرس دانشگاه، ایام تابستان بهترین فرصت است تا والدین هنرهای خود را به نوجوانان منتقل کرده و حتی دروس سال گذشته را با آنها دوره کنند چراکه با توجه به پاندمی کووید ۱۹، تابستان بهترین فرصت برای آموختن و کتاب خواندن نوجوان است.